«ارزشیابی» حلقه مفقوده امورتربیتی

خبرگزاری فارس گروه آموزش و پرورش: محمدابراهیم محمدی کارشناس مسائل امور تربیتی در یادداشتی نوشت: معلم مدرسه که بودم به دانش‌آموزان کلاسم گفتم هر کس هر کار نیکی که در هفته انجام داده است برایم نقل کند.

یکی گفت: من دست مادرم را بوسیدم. دیگری گفت: پدرم برمن خشم گرفت وتوبیخ کرد اما من به ایشان اخم نکردم. سومی گفت: مبلغی پول پیدا کردم، می‌گردم تا صاحبش را بیابم.

چهارمی: پیرمردی را از خیابان عبور دادم و سبدی را از دست بانویی سالمند گرفتم؛ پنجمی: جایم را به فرد کم توانی در اتوبوس دادم و...

وقتی از علت این کارم پرسیدند، گفتم می خواستم تأثیر کتاب، کلاس و آموزش‌ها و فعالیت‌های تربیتی‌ام را ببینم و دیدم.

بهتر است نهاد امور تربیتی در چله دوم و در اقدامی جسورانه مبتنی بر بیانیه گام دوم انقلاب در سیاست‌های تربیتی خود تجدید نظر کند. در بروندادهای آموزش و فعالیت‌های تربیتی خود بازنگری کند و مهمتر از همه این دوازده سال را به تفکیک هدف‌گذاری‌های دوره‌ای ارزشیابی کند.

اصلاح گفتمان تربیتی و ریل‌گذاری‌های جدید در فرآیند آموزش و سنجش، بزرگترین مطالبه بی پاسخ از این نهاد مسؤول است!

امور تربیتی باید از لاک آموزش و برنامه‌های هیجانی و جریانی در آید و به بررسی تأثیر و آثار میدانی فعالیت‌های خود بپردازد.

امروز دوره نسخه‌های اداری و آمرانه و نیاز سنجی‌های یک سویه و بعضا تحمیلی گذشته است؛ زمانه اقتضا می‌کند تا برآیندها بر عیار رفتارهای محیطی و بیرونی دانش‌آموزان سنجیده شود.

امور تربیتی مسؤول تربیت و متولی ارتقای شاخص‌های تربیتی در نظام آموزش رسمی و عمومی است و به قاعده ملزم است، مثل شاخص‌های سلامت و آلودگی هوا، بروندادهای رفتاری را با فرآیندهای آموزشی و تربیتی مدرسه ارزیابی و ارائه تحلیل نماید.

شاید دوستان امور تربیتی و صاحب نظران دغدغه‌مند می‌دانند که شکل جاری، هیچ مطلوبیتی با انتظارات ندارد و به ناچار باید انقلابی هوشمندانه در شاخص‌ها و سنجش‌ها صورت پذیرد.

نگاه یک سویه به هندسه تربیتی و تأمین رضایت‌های فرادست محور، نمی‌تواند حداقل‌های این انتظارات را از این نهاد مقدس وانقلابی برآورده سازد.

پیشنهاد می‌شود امور تربیتی فعالیت‌های جریان ساز و همایشی را که در جای خوب ومناسب است و نیز مسابقات و جشنواره‌های موسمی وپرتکرار را به تشکل‌ها و کانون‌های دانش‌آموزی واگذارد و تمام توش و توان خویش را برای بازیابی توان درون مدرسه‌ای خویش معطوف سازد تا به احیای مأموریت مغفول خویش توفیق یابد.

بازنمایی نقش مدرسه‌ای و بسیج تمام ظرفیت های مدیریتی، آموزشی و تربیتی مدرسه، آغاز رسیدن امور تربیتی به مأموریت‌های پنهان در توسعه تربیت دینی، سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و... در افق انقلاب و بیانیه گام دوم انقلاب خواهد بود.

مهم‌ترین گام در این مسیر پس از مشارکت دادن و بسیج تمام ظرفیت‌های داخلی، مشارکت و نظارت جدی، باز تدوین وعملیاتی کردن سند برنامه درسی ملی با رویکرد تربیتی و یا تدوین برنامه‌ریزی تربیتی زیرنظام سند تحول و طرح نظام ارزشیابی فعالیت‌های تربیتی است.

اینک انتظار می‌رود تا امور تربیتی با اصلاح شاخص‌ها و سنجه‌های میدانی، اعتبار و اعتماد را به کانون‌های تربیتی باز گرداند و امید را برای تربیت نسل اخلاق مدار و مسؤول در خانواده‌ها و جامعه بدماند.

انتهای پیام /