استاد نمونه‌ای که همیشه منتظر خمپاره بود؛ دانشمندی که رفیق شهدا بود
هم در جوانی رفیق شهید داشتم و هم در میانسالی، آدم وقتی رفیق شهید دارد فاصله‌ای حس نمی‌کند. فرقی نمی‌کند رمضان 61 باشد یا 1401. چهل سال گذشته، ولی همیشه منتظرم خمپاره بغلم بیاید پایین.
هم در جوانی رفیق شهید داشتم و هم در میانسالی، آدم وقتی رفیق شهید دارد فاصله‌ای حس نمی‌کند. فرقی نمی‌کند رمضان 61 باشد یا 1401. چهل سال گذشته، ولی همیشه منتظرم خمپاره بغلم بیاید پایین.
به گزارش خبرنگار مهر، غالب اوقات می‌خندید. اما وقتی از خاطرات جنگ می‌گوید، معبری که لو رفته و گردانی که توی معبر است و گردان پشتیبانی که گم شده بوده و او باید می‌رفته تا بیاوردشان؛ صدایش انگار ترک می‌خورد، بغض می‌کند و چشم‌هایش از اشک برق می‌زند وقتی می‌گوید: «زغال سرخ شده دیدین؟ وقتی رسیدم بدن‌های بچه‌ها همون‌طور بود، بالاش سیاه بود ولی بدنشان هنوز سرخ بود... رفته بودند روی مین، معبر این طور باز شد.» شب سوم همان عملیات خودش هم مجروح شد و گلوله‌ای به سرش اصابت کرد تا آوردندش به اهواز و وقتی بردندش به اتاق عمل هنوز نارنجک و وسایلش به کمرش آویزان بودند.
محمدمهدی طهرانچی متولد 14 تیر 1344 در تهران، فیزیک‌دان، استاد تمام دانشگاه و سیاستمدار ایرانی بود که از 27 آبان 1397 تا زمان شهادت، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی بود. او تحصیلات خود را در رشته فیزیک از دانشگاه شهید بهشتی آغاز کرد و کارشناسی و کارشناسی ارشد را در این دانشگاه گذراند. سپس در سال 1376 دکترای فیزیک نظری را از مؤسسه فیزیک و فناوری مسکو دریافت کرد. تخصص اصلی او در حوزه‌های فیزیک ماده چگال، نانوفیزیک، لیزر، فوتونیک و محاسبات کوانتومی بود و عضو هیئت علمی پژوهشکده لیزر و پلاسمای دانشگاه شهید بهشتی بود. طهرانچی در سال 1391 به عنوان استاد نمونه کشوری انتخاب شد و از سال 1391 تا 1395 رئیس دانشگاه شهید بهشتی بود. کتاب‌های او مقدمه‌ای بر نانوفیزیک (1388)، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، فیزیک محاسباتی (1390)، مرکز نشر دانشگاهی، ابررسانایی دمای بالا: مبانی و کاربردها (1392)، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی و روش‌های شبیه‌سازی در فیزیک (ترجمه، 1387)، نشر علمی هستند. او سپس در سال 1396 به عضویت هیئت امنای دانشگاه آزاد اسلامی درآمد و از آبان 1397 به عنوان رئیس دانشگاه آزاد اسلامی منصوب شد. او همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بود و در تدوین سیاست‌های کلان علمی کشور نقش داشت. طهرانچی علاوه بر فعالیت‌های علمی، در حوزه‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران نیز فعالیت داشت و در سال 2020 توسط وزارت امور خارجه آمریکا به دلیل مشارکت در برنامه اتمی ایران تحریم شد.
از ترور دانشمندان هسته‌ای می‌گفت: «اولین کسی که بالای سر مسعود حاضر شد من بودم، اولین کسی که از شهادت مجید خبردار شد من بودم. تنها کسی که توی غسالخانه بالای سر مجید، وقتی غسل داده می‌شد من بودم. کفن مجید را من بردم براش... هم در جوانی رفیق شهید داشتم و هم در میانسالی رفیق شهید داشتم، آدم وقتی رفیق شهید دارد فاصله‌ای بین خودش و موضع پیدا نمی‌کند. برایم فرقی نمی‌کند (عملیات) رمضان 61 باشه یا 1401. چهل سال گذشته، ولی همیشه منتظرم خمپاره بغلم بیاد پایین.»
سرانجام در بامداد 23 خرداد 1404، در حمله موشکی رژیم صهیونیستی به منزل مسکونی‌اش در تهران هدف قرار گرفت و به همراه همسرش به شهادت رسید. پیکرشان را در حرم شاه عبدالعظیم حسنی در شهرری به خاک سپردند.
محمدمهدی طهرانچی یکی از چهره‌های برجسته علمی و مدیریتی ایران در حوزه فیزیک و آموزش عالی بود که نقش مهمی در توسعه علمی و سیاست‌گذاری دانشگاهی کشور داشت و شهادتش ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه علمی ایران محسوب می‌شود.
