اقتصاد گلستان مثل خلیج گرگان در بحران است / صنایع تبدیلی کلید افزایش سرانه درآمد گلستانی‌ها

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از گلستان ما؛ در هفته دولت سه هزار و 215 پروژه کلنگ زنی و یا افتتاح شد و با توجه به زمان انتصاب استاندار دولت سیزدهم در طی این مدت تقریباً روزانه یک پروژه در استان گلستان کلنگ زنی و یا به بهره‌برداری رسیده است.

این پروژه‌ها که اعتباری بالغ بر 9 هزار و 926 میلیارد تومان در پی داشته و به ازای هر روز از هفته دولت گذشته تا به امروز بالغ بر 27 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری برای اجرای این پروژه‌ها در نظر گرفته شده است. اجرایی این حجم از پروژه در این برشه زمانی نشانه از تلاش و برنامه‌ریزی‌های شبانه روزی مسئولان امر دارد و بی‌انصافی است که بخواهیم این زحمات را نادیده بگیریم اما نکته مهم این است که این پروژه‌ها تا چه میزان توانسته نیازمندی مردم جامعه را پاسخگو است. گرچه دولت سیزدهم با انبوهی از بدهکاری و پروژه‌های نیمه تمام و آشفتگی بازار و همچنین سونامی کرونا در ابتدای راه رو به رو بوده ولی مردم انتظار دارند که مسئولان برای معضلات اساسی استان گام بردارند و از اقدام جزیره‌ای و تلاش‌هایی که منجر به حل مشکلات و بحران‌های استان نمی‌شود از آنجایی که توان مسئولان و زمان مسئولیت آن‌ها را به خود صرف می‌کند اجتناب کنند. این مسأله در شعار دولت سیزدهم نیز دیده می‌شود و دولت به دنبال توسعه با محوریت عدالت است شاید از این رو در سفر به استان گلستان اعتبارات خوبی برای زیرساخت‌های استان گلستان در نظر گرفته تا گپ و عقب ماندگی استان جبران شود، اما بیان نمایندگان و شواهد حاکی از آن است که این اعتبارات هم بنا به دلایل مختلفی از جمله عدم همکاری بانک‌ها آنگونه که باید جذب نمی‌شود. مردم از طریق رسانه‌ها و صدا و سیما سخنان‌امید بخش رئیس جمهور را از برنامه‌ریزی برای حل مشکلات جوانان از تسهیل در روند پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری می‌شنوند ولی در میدان عمل مشکلات و سنگ‌اندازی زیادی از سوی بانک‌ها از تضامین تا روند پرداخت تسهیلات وجود دارد و این در حالی است که رئیس جمهور محبوب کشور مصوبات و دستورات ویژه‌ای در این زمینه صادر کرده است و این سؤال در ذهن‌ها متبلور می‌کند ریشه این عقب ماندگی‌ها در اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های دولت در استان چیست؟ یکی از موضوعاتی که مسئولان باید به جد در استان به آن اهتمام داشته باشند موضوع آبرسانی و تأمین منابع آبی است، بسیاری از پروژه‌هایی که باید آب شرب مردم را تأمین کند سرنوشت نامعلومی دارد، با وجود اینکه بیش از 11 سال از عمر اجرای پروژه‌ای مثل سد نرماب می‌گذرد ولی هنوز این پروژه به مرحله آبگیری کاسه سد نرسیده است. از سویی دیگر به ویژه در دهه اخیر روستائیان استان گلستان مشکلات بیشتری در تأمین آب شرب دارند، تقریباً 108 روستای استان از نعمت آب شرب آشامیدنی برخوردار نیست و با توجه به تعداد روستا‌های استان این عدد شامل 10 درصد روستا‌های گلستان می‌شود و این مسأله زیبنده انقلاب اسلامی که به دنبال خدمت به محرومیت و مستضعفان است نیست و نیاز است مسئولان این مهم را در دستور کار خود قرار دهند. این مناطق محروم گلستان‌امید به دولت سیزدهم دارند و کم کاری‌ها و عدم توجه به چنین پروژه‌هایی به جایگاه مردمی دولت سیزدهم آسیب می‌زند. از سویی دیگر در سال‌های اخیر بسیاری از مسئولان از ایدئولوژی‌ها و برنامه‌های خود برای توسعه استان سخن گفتند و یا در سال اخیر به موضوع افزایش درآمد سرانه مردم تأکید شده است ولی این در حالی است که استان با معضل خام فروشی رو به رو است و سهم طرح‌های صنایع تبدیلی در استان در هفته دولت بسیار ناچیز بود. برنامه‌هایی از قبیل سند توسعه و پیشرفت 110 روستایی استان گلستان نیز برای این منظور در نظر گرفته شده تا با بهره‌گیری از الگو‌های موفق و به کارگیری از مزیت‌های نسبی این روستا‌ها میزان تولید و به دنبال آن درآمد روستائیان افزایش یابد و به تدریج این الگو‌ها در روستا‌های دیگر نیز تسری پیدا کند. اما نکته حائز اهمیت در چنین برنامه‌هایی این است که مسئولان اقتصاد روستا را به صورت جزیره‌ای جدا از هم دیدند، پرورش طیور، دامپروری، کشاورزی از جمله مهمترین مشاغل روستایی به شمار می‌رود که سهم به سزایی در درآمد روستائیان دارد ولی هنوز مسئولان برنامه جامع برای ارتقاء سطح تولید در روستا‌ها که قابلی اجرا داشته باشد اتفاق نیفتاده است. این بی‌برنامگی باعث شده که هزاران فارغ التحصیل رشته‌های کشاورزی و دامپروری در استان جزء افراد بیکار باشند در حالی که هر یک از این افراد می‌توانستند دیده‌بان تولید مشاغل روستایی باشند و از ظرفیت‌های تخصصی آن‌ها برای ارتقاء تولید استفاده شود. عدم توجه کافی به سه مزیت اصلی روستائیان استان و همچنین فاصله زیاد تکنولوژی با کشت و صنعت و دامپروری استان باعث شده که بسیاری از تولیدات کشاورزی در استان به صورت خام به استان‌های همجوار برود، به طوری که در فصل برداشت گندم روزانه تعداد زیادی از خودرو‌های باروری کاه که جزء نهاده اصلی دامپروری در استان به شمار می‌رود را به استان‌های همجوار صادر می‌کنند و این در حالی است که در سال‌های اخیر بنا به دلایل مختلفی از جمله خشک سالی استان در تأمین نهاده با مشکل رو به رو بوده به طوری که جهاد کشاورزی به ترویج برداشت خارشتر که گیاهی استراتژیک برای بیابان زدایی در استان به شمار می‌رود در نظر گرفته شده است. هجوم ملخ‌های مراکشی از یک سو که هر ساله پوشش‌های گیاهی منطقه بیابانی ترکمن صحرا را مورد هدف قرار داده از یک سو و بی‌تدبیری مسئولان در تأمین نهاده شرایطی را رقم می‌زند که این مناطق شمالی استان به کانون ریزگرد تبدیل شود. این مسائل نشان نمی‌دهد که علاوه بر خلیج گرگان اقتصاد استان هم با بحران رو به رو است و باید مدد ملی و استانی برای احیای اقتصاد استان در نظر گرفته شود ولی هنوز آنگونه که باید قطار توسعه استان در ریل طرح و برنامه‌ها قرار نگرفته است. از دیگر مسائل مهم استان فقدان صنایع بزرگ و مادر است که منجر به آن شده که بسیاری از اشتغال استان فصلی یا به عبارت دیگر ناقص باشد و‌امید است مسئولان وعده‌هایی که در خصوص منطقه آزاد، پتروشیمی و غیره را ارائه می‌کنند عملی کنند. گرچه در اجرایی چنین پروژه‌هایی هم مسائل متعدد وجود دارد که باعث شده این پروژه‌های استراتژیک استان تا زمان بهره‌برداری فاصله زیادی داشته باشد ولی با برنامه‌ریزی مدون قطعاً می‌توانیم به نقطه‌ای قابل قبولی برای این پروژه‌ها برسیم. از سویی دیگر در صورت فراهم شدن زیرساخت‌ها و بستر‌های مناسب سرمایه‌گذاری گلستان می‌تواند برای توسعه به سرمایه‌گذاری خارجی چشم داشته باشد موضوعی که در سال‌های اخیر با رفت و آمد‌های زیاد تجار خارجی مطرح شد ولی آهنگ سرمایه‌گذاری در استان از این رفت و آمد‌ها شنیده نشد و این مسأله نشان می‌دهد که باید دیپلماسی سیاسی قوی‌تری با این کشور‌ها به وجود بیاید تا اتفاقات خوبی رقم بخورد. البته مثل زمان برجام نباید همه‌امید خود را معطوف به سرمایه‌گذاری‌هایی کنیم که ممکن است هیچ وقت رقم نخورد و با بهره‌گیری از توان داخلی و توجه به شعار سال و همچنین اعتماد به جوانان هم می‌توان به شکوفایی استعداد‌هایی استان دست پیدا کرد.

انتهای پیام /