الگوی خاصی که رهبر انقلاب به جوانان معرفی کرد / زمینه پرواز از سبک زندگی مادی به بندگی + فیلم
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، از مشایخ مکتب تربیتی نجف بزرگان زیادی را میتوان نام برد؛ اما به شهادت تاریخ آنچه اکنون از این مکتب به دست ما رسیده است - اگر نه تمامش - عمدهاش از طریق جناب آیتالله سیدعلی قاضی طباطبایی (رض) بوده است. مرحوم قاضی (متوفای 1366ه. ق) در خاندانی متولد شد که همگی از علما و اهل فضل بودند. پدر ایشان (سیدحسین قاضی طباطبایی) سالها از درس مرحوم میرزای...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، از مشایخ مکتب تربیتی نجف بزرگان زیادی را میتوان نام برد؛ اما به شهادت تاریخ آنچه اکنون از این مکتب به دست ما رسیده است - اگر نه تمامش - عمدهاش از طریق جناب آیتالله سیدعلی قاضی طباطبایی (رض) بوده است. مرحوم قاضی (متوفای 1366ه. ق) در خاندانی متولد شد که همگی از علما و اهل فضل بودند. پدر ایشان (سیدحسین قاضی طباطبایی) سالها از درس مرحوم میرزای شیرازی بهره برده بود. مرحوم سیدحسین مدتی تحت تعلیم و تربیت امامقلی نخجوانی (رض) بوده است. امامقلی نخجوانی از زهاد بزرگ آن عصر بود که طریقه مشایخ او به آقامحمدبیدآبادی و قطبالدین نیریزی (ره) میرسیده است. بدین ترتیب روشن میشود که چرا مرحوم سیدعلی آقای قاضی اولین استاد خود را پدر خود آقاسیدحسین دانسته. مرحوم قاضی پس از مهاجرت به نجف در سال 1313. ق از علمای عصر خود نظیر شیخ الشریعه اصفهانی و محمدحسن مامقانی (ره) بهره برد و در فقه و حدیث به درجات عالی علمی دست یافت. همزمان از بزرگان طریقه ملاحسینقلی همدانی بهره میبرد و نام ایشان در میان شاگردان آسیداحمد کربلایی، سیدمرتضی کشمیری و شیخ محمدبهاری (ره) دیده میشود. چنانکه از فهرست اساتید ایشان پیدا است، مرحوم سیدعلی قاضی را باید یکی از جامعترین اساتید کل سلسله مشایخ مکتب دانست؛ که یکباره تمام حوزه معرفتی و توحیدی اسلام را گردآورده و عملاً آن را پیاده نموده بود. همین جامعیت و ظرفیت وجودی بود که ایشان را همچون وارث خلف اولیا و اوصیا (ع) در جایگاه تربیت تعداد زیادی از علمای اسلام قرارداد. ایشان ورود و احاطهای عمیق به ظرایف عرفان ابنعربی و حکمت اسلامی داشت، و همینطور استفادههایی بدیع از آیات و روایات میفرمود. همین مطلب باعث شد تا به پشتوانه جامعیت ایشان، ذائقهای نو شکل بگیرد و در آثار و اندیشه شاگردان بزرگ او امتداد بیابد. هم اصلی ایشان تربیت شاگرد بود و در این کار هم به نهایت توفیق دست یافت. برای ایشان چیزی در حدود 50 شاگرد ذکر شده است؛ بزرگانی نظیر علامه سیدمحمدحسین طباطبایی (رض) و برادر ایشان مرحوم سیدمحمدحسن الهی طباطبایی، شیخ علیاکبر برهان، آیتالله شیخ محمدتقی بهجت، سیدهاشم حداد، سیدمحسن حکیم، شهید سیدعبدالحسین دستغیب، شیخ عباس قوچانی، سیدعبدالکریم کشمیری و شیخ علیاکبر مرندی (رحمتالله علیهم).