شنبه 3 آذر 1403

اما و اگر‌های بازگشت سلبریتی‌ها به تلویزیون

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع
اما و اگر‌های بازگشت سلبریتی‌ها به تلویزیون

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو - الهام عرشی‌زاده، رضا رشیدپور که پس از پخش برنامه «سیم آخر» و با حضور در برنامه «خندوانه» از علاقه خود برای تولید برنامه اجتماعی گفته بود، به طور ناگهانی علی‌رغم اعلام قبلی مبنی بر تولید فصل جدید برنامه «سیم آخر»، همزمان با شلوغی‌های سال گذشته بی سروصدا ناپدید شد و دیگر جلوی دوربین صدا و سیما حاضر نشد. این اتفاق باعث گمانه‌زنی‌های متفاوتی درباره...

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو - الهام عرشی‌زاده، رضا رشیدپور که پس از پخش برنامه «سیم آخر» و با حضور در برنامه «خندوانه» از علاقه خود برای تولید برنامه اجتماعی گفته بود، به طور ناگهانی علی‌رغم اعلام قبلی مبنی بر تولید فصل جدید برنامه «سیم آخر»، همزمان با شلوغی‌های سال گذشته بی سروصدا ناپدید شد و دیگر جلوی دوربین صدا و سیما حاضر نشد. این اتفاق باعث گمانه‌زنی‌های متفاوتی درباره او شد. عده‌ای معتقد بودند که به دلیل اظهار نظر‌های سیاسی رضا رشیدپور، سازمان صداوسیما او را ممنوع الکار کرده است و عده دیگری معتقد بودند که رضا رشیدپور دیگر با صدا و سیمای جمهوری اسلامی همکاری نخواهد کرد. محمدرضا گلزار نیز که آخرین اجرای او در صدا و سیما به مسابقه تلویزیونی «برنده باش» برمی‌گردد، پس از اعتراض مراجع تقلید به قمار بودن این مسابقه و تعطیلی آن، در برنامه تلویزیونی دیگری حضور نیافت. حالا پس از گذشت چند روز از خبر بازگشت این دو مجری به تلویزیون، موجی از موافقت‌ها و مخالفت‌ها به این تصمیم مدیران صداوسیما در فضای مجازی و رسانه‌ای کشور به راه افتاده است. عده‌ای موافق این اتفاق هستند و این حرکت را آغاز موج بازگشت افرادی که مدت‌هاست با رسانه ملی همکاری نمی‌کنند می‌دانند، عده‌ای نیز این اقدام صداوسیما را حرکتی اشتباه خوانده و منتقد آن هستند. در این میان توئیتی از محمدرضا شهبازی مجری برنامه «سیدخندان» باعث واکنش مدیر گروه اجتماعی شبکه سه سیما و رضا رشیدپور شد. شهبازی در حساب شخصی خود نوشت: ما اینور پاورقی می‌سازیم، میگیم سلبریتی باید در خدمت رسانه باشه، هماهنگ با سیاست‌های نظام باشه، باید با سلبریتی‌ای که وسط شلوغی‌ها آب به آسیاب دشمن می‌ریخت برخورد بشه، بعد اونور گلزار و رشیدپور دارن گرم میکنن برگردن روی آنتن. ا‌ینور بچه‌ها با بی پولی ساختن، فحش خوردن، خانواده هاشون اذیت شدن و... اونور هم طرف یه سال رفته دوراش رو زده، عشق و حالش رو کرده، به ریش نظام خندیده، توی لایو و... کلفت بار نظام کرده، حالا که بواسطه دوربودن از آنتن یک کم مخاطبش کم شده، قشنگ میشینه توی هواپیما از کیش میاد تهران برنامه‌ای چند ده میلیون میگیره و برمیگرده. این وسط هم بی‌خیال آرمان و روح‌الله؛ بی‌خیال بدن عجمیان که روی آسفالت خیابان کشیده شد؛ بی‌خیال صدای بی‌رمق علی‌وردی که در لحظات آخر هم داشت رجز می‌خواند.‌ای دنیا... رضا رشیدپور در پاسخ به محمدرضا شهبازی با لحنی طنز به این نکته اشاره کرد که صدا و سیما بیش از 50 شبکه تلویزیونی دارد و بر فرض بازگشتش به شبکه سه، شهبازی امکان حضور در بیش از 49 شبکه‌ی دیگر را دارد. محمدرضا نجارزاده، مدیر گروه اجتماعی شبکه سه نیز در متنی تند خطاب به محمدرضا شهبازی که از بازگشت رشیدپور و گلزار به تلویزیون انتقاد کرده بود، نوشت: امروز نظرسنجی برنامه فاخرت اومد مخاطب 5 درصد، سیدخندان. معلی 37 درصد، محفل قرآنی 4 برابرشما، اعجوبه‌ها تا 30 درصد رو زد، خودمونی رجبی 19 درصد رو زده به چی مینازید؟ به سیاه کردن چهره جبلی و جلیلی با اشتباهاتتون؟ یا بی‌مخاطب کردن شبکتون؟ در این میان سیدمحمود رضوی تهیه‌کننده سینما با بیان این مطلب که از اجرای رضا رشیدپور متنفر است، بیان کرد: بابت کاری که رشیدپور با فیلم لاتاری در آنتن شبکه‌3 انجام داد با او مسئله شخصی و جدی دارم، اما ذائقه عمومی فقط رضایت من و شما نیست. با توجه به شرایط صداوسیما پس از اتفاقات سال گذشته، ممنوع الکاری عده زیادی از هنرمندان و عدم همکاری عده‌ای دیگر با رسانه ملی و همچنین برخورد سلیقه‌ای مدیران در تعطیلی برنامه‌های پرمخاطبی، چون «نود»، امید است تا خبر بازگشت رضا رشیدپور و محمدرضا به گلزار به تلویزیون سرآغاز همکاری این رسانه با برنامه سازان موفقی، چون عادل فردوسی‌پور، مهران مدیری، محمدرضا رضاییان، سروش صحت، ایرج طهماسب، احسان علیخانی و رامبد جوان باشد و بار دیگر شاهد آمار بالای مخاطبین سازمان صدا و سیما باشیم. برنامه تلویزیونی «نود» به تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور بدون شک یکی از بهترین برنامه‌های تلویزیونی در دهه‌های گذشته بوده است. اسفند ماه سال 97 بود که این برنامه پرمخاطب بعد از نزدیک به بیست سال حضور مداوم روی آنتن شبکه سه، از کنداکتور این شبکه کنار رفت. تصمیمی بحث‌برانگیز که علیرغم واکنش تند مخاطبان و بسیاری از اهالی فوتبال، روی آن پافشاری شد و مدیران سیما از آن کوتاه نیامدند. در طول این مدت هیچگاه توضیحی درباره علت این تعطیلی مطرح نشد. این برنامه در همان سال و قبل از تعطیلی در بخش نظرخواهی مردمی جشنواره برنامه‌های سیما، با اختلاف زیاد اول شد. عادل فردوسی‌پور در گفت‌وگوی اخیرش با پادکست فوتبال 360 از پیشنهاداتی که برای رفتن از کشور داشته و علاقه‌اش به مردم کشور گفت. برنامه «کتاب‌باز» با اجرای سروش صحت توانسته بود در بازه زمانی حدود چهار سال مخاطبان فراوانی را با خود همراه کند و با توجه به محتوای جذاب برنامه بخش‌هایی از آن نیز در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه کاربران قرار گرفته بود و دست به دست می‌شد. اما پس از انتشار خبری مبنی بر حذف برنامه «کتاب‌باز» با اجرای سروش صحت در فضای مجازی، وحید یامین‌پور که گمانه‌زنی می‌شد جای سروش صحت را بگیرد، این خبر را تکذیب کرد. عبدالجواد موسوی، شاعر، روزنامه نگار و نویسنده اعلام کرد که اطلاعیه مدیر شبکه نسیم مهر تاییدی بر حذف برنامه «کتاب باز» است و پخش این برنامه موفق از شبکه نسیم متوقف شد. سال بعد یعنی سال 1398 خبر تعطیلی مجموعه «کلاه قرمزی» با بیش از 23سال قدمت که جزو تولیدات موفق و پرتاثیر و فرهنگ ساز بود، منتشر شد که برخی علت آن درخواست دستمزد بالا از سمت تهیه‌کننده برنامه دانستند. سال گذشته نیز تهیه‌کنندگان موفق تلویزیونی از تولید فصل جدید برنامه‌های پرمخاطبی، چون دورهمی، خندوانه، عصرجدید و... سر باز زدند و دلایلی مختلفی برای ادامه پیدا نکردن تولید این برنامه‌های تلویزیونی بیان شد. در هر حال اگرچه برخی معتقدند نباید به برخی چهره‌ها و هنرمندانی که در شرایط بحران فضا را خالی کردند و افرادی‌که پس از موفقیت برنامه خود، زیاده‌خواهی کردند بها داد و برای بازگشت آن‌ها به تلویزیون باج داد، اما نباید این موضوع را فراموش کرد که رسانه ملی به برنامه‌سازان و خوش فکر نیاز دارد و مدیران سیما با هوشمندی و درایت می‌توانند زمینه تعامل مجدد را فراهم کنند و حال خراب این رسانه را با حضور چهره‌های نام برده که برنامه‌سازان موفقی نیز هستند بهبود بخشند و مخاطب را از پای فضای مجازی، شبکه‌های ماهواره‌ای و دیگر رسانه‌ها به تلویزیون برگردانند. همچنین نباید فراموش کرد که متوقف شدن تولید برنامه‌های پربیننده و سرمایه‌گذاری کلان جدید روی افراد تازه کار و کم تجربه باعث هدر رفت بیت‌المال و مخاطبین تلویزیون که سرمایه‌های اجتماعی رسانه ملی هستند، خواهد شد. از طرفی اگر قرار به حذف برنامه‌های قبلی است باید سیاست یک بام و دو هوا را کنار بگذارند و یکبار برای همیشه سیاست کلی خود را برای مخاطبین خود که نبض حیات رسانه ملی در دست آن‌هاست، اعلام کنند. نباید فراموش کرد که این رسانه ملی متعلق به تمام سلیقه‌ها و گروه‌های فکری است و در تولیدات باید ذائقه مخاطبین مورد توجه تولیدکننده قرار بگیرد.