انتشار نامه‌ای از شهریار که به دست سایه نرسید

پس از مراجعت شهریار به تبریز، سایه چندبار به تبریز سفر می‌کند. رهاورد اغلب این سفرها، تولد غزلی از زبان استاد شهریار خطاب به سایه است که عمدتاً از شیرین ترین آثار اوست: «من و سایه همدگر را به بغل فشرده خاموش».