دوشنبه 23 تیر 1404

انرژی‌های تجدیدپذیر؛ رویای سبز یا مسیر پرچالش؟

خبرگزاری اکو نیوز مشاهده در مرجع
انرژی‌های تجدیدپذیر؛ رویای سبز یا مسیر پرچالش؟

به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، به اذعان کارشناسان، هزینه بالای احداث نیروگاه‌های خورشیدی و بادی، نبود زیرساخت گسترده انتقال و ذخیره برق، و کمبود تجهیزات به‌روز مهم‌ترین موانع رشد تجدیدپذیرها در ایران است. دکتر رضا ابراهیمی، کارشناس انرژی پاک در این خصوص به خبرنگار اکونیوز می‌گوید: «علاوه بر هزینه اولیه، عدم دسترسی گسترده به فناوری‌های نوین باعث می‌شود پروژه‌های داخلی از نظر راندمان عقب‌تر از استانداردهای جهانی باقی بمانند.»

وابستگی فناوری به واردات و ریسک ارزی

اکثر تجهیزات کلیدی نیروگاه‌های تجدیدپذیر، از پنل‌های خورشیدی تا توربین‌های بادی، همچنان وابسته به واردات است. با توجه به مشکلات ارزی و تحریم‌ها، نه‌تنها هزینه‌ها افزایش یافته، بلکه امکان توسعه سریع و پایدار عملاً سخت شده است. علی صدر، فعال صنعت انرژی‌های نو، معتقد است:

«تا زمانی که زنجیره تأمین فناوری و قطعات بومی‌سازی نشود، هر نوسان ارز و سیاست‌گذاری خارجی رشد تجدیدپذیرها را به تأخیر می‌اندازد.»

عدم انگیزه اقتصادی و سیاست‌های حمایتی ناکافی

یکی از مشکلات ساختاری، نبود تعرفه‌های خرید تضمینی واقعی و انگیزشی برای برق تجدیدپذیر است. بسیاری از سرمایه‌گذاران از بی‌ثباتی یا تاخیر در پرداخت‌ها گلایه‌مند هستند. دولت نتوانسته حمایت مؤثر و مستحکمی در مقابله با شوک‌های قیمتی، جذب سرمایه خصوصی و تشویق بانک‌ها به اعطای تسهیلات ارائه دهد.

مشکل فنی ذخیره‌سازی انرژی

مسئله دیگر، نبود راهکارهای مقرون به صرفه برای ذخیره‌سازی برق تجدیدپذیر است. برق خورشیدی و بادی با نوسان و قطع‌ووصلی طبیعی همراه است و اگر فناوری باتری‌های ارزان‌قیمت و پیشرفته یا شبکه هوشمند برق وجود نداشته باشد، تداوم تأمین انرژی به چالشی جدی تبدیل می‌شود.

فرهنگ مصرف و آگاهی اجتماعی

از نگاه جامعه‌شناسان، نبود آموزش و آگاهی فراگیر درباره مزیت‌های انرژی پاک میان مردم و صنایع، انگیزه بهره‌برداری را کاهش داده و تقاضا را پایین نگه داشته است. این در حالی‌ست که بسیاری از کشورها با آموزش، تبلیغات و مشوق‌های مالی، مصرف انرژی پاک را به حرکت اجتماعی تبدیل کرده‌اند.

به گزارش اکونیوز، گرچه توسعه تجدیدپذیرها آینده‌ای بدون دود و بحران انرژی را وعده می‌دهد، اما تحقق این چشم‌انداز نیازمند رفع موانع مالی، فنی، حقوقی و فرهنگی است. افزایش سرمایه‌گذاری، تدوین راهبردهای حمایتی واقعی، بومی‌سازی فناوری و جلب مشارکت عمومی، کلید خروج از بن‌بست فعلی و گام بزرگ ایران به سوی انرژی‌های سبز خواهد بود.