انسان با دو بالِ عمل صالح و ایمان اوج می‌گیرد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ تفسیر دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان به شرح ذیل می باشد: «اللَهُمَ اهدِنِی فِیهِ لِصَالِحِ الأَعمَالِ وَ اقضِ لِی فِیهِ الحَوَائِجَ وَ الآمَالَ یَا مَن لا یَحتَاجُ اِلَی التَفسِیرِ وَ السُؤَالِ یَا عَالِماً بِمَا فِی صُدُورِ العَالَمِینَ صَلِ عَلَی مُحَمَد وَ آلِهِ الطَاهِرِینَ: خدایا مرا در این ماه به سوی کارهای شایسته هدایت فرما، و حاجتها و آرزوهایم را برآور، ای آن که نیاز به روشنگری و پرسش ندارد، ای آگاه به آنچه در سینه جهانیان است بر محمد و خاندان پاکش درود فرست»

عمل صالح، عملی است که هم روش انجام آن و هم خود آن بر محور تقوا است. عملی که خالی از شک، ریبه و شرک باشد، عبادت است. عمل صالح بال دیگر انسان، در کنار بال ایمان است که می تواند با کمک آن پرواز کند. رسیدن به مقام صالحین توفیق می خواهد. اگر ایمان قوی و نگرش انسان به زندگی توحیدی باشد، راه بدست آوردن عمل صالح را پیدا کرده است. در خواست اجابت دعا و رفع حاجات و آرزوها در این روز نشان می دهد که روز هفدهم، زمان خوبی برای این منظور است، بنابراین مؤمن این روز را مغتنم بشمارد. وجود خدای عزوجل به قدری بدیهی است که حتی مدعیان کفر و شرک نیز الزاما وجودش را می پذیرند چون کافر زمانی می تواند کفر بورزد که ابتدا چیزی بپذیرد و بعد پرده بر حقیقت آن اندازد و مشرک زمانی می تواند شریک برای خدا قرار دهد که ابتدا وجود خدا را بپذیرد. حال که شناخت خدا امری فطری است، بنابراین می توان گفت خداوند نیاز به تفسیر ندارد چرا که چیزی مخفی ندارد. ابعاد وجودی یک موجود کاملا برای خدا آشکار است، بنابراین آنچه در سینه ها مخفی می شود برای خدا مثل روز روشن است. چرا که او خود خالق سینه و ظرفیت آفرین سینه ها جهت اختفای اراده ها و تصمیم ها و افکار است. ذکر صلوات نیز، باعث اجابت دعاست. در حدیث داریم که خدای عزوجل شرم می کند که صلوات را بپذیرد اما دعای قبل و یا بعد از آن را نپذیرد. حجت الاسلام محمدعلی فتحی؛ کارشناس مذهبی

انتهای پیام /