اولین آزمونِ سخنگوی دولت در میان هنرمندان برگزار شد / پا درمیانی مجدد رامبد جوان برای زندانی‌های سیاسی

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ (خانم مهاجرانی) حرف‌هایی را بگویید که حال جمع را در این روز‌ها خوب کند. این جمله را رامبد جوان، پشت تریبون مراسمِ هفتم شهریور در موزه‌ی سینما بیان کرد. جوان به‌عنوان مجری مراسم باید از مهاجرانی، سخنگوی تازه‌نفس دولت که ساعاتی از انتخابش برای این مقام بیشتر نگذشته بود، دعوت می‌کرد تا برای مراسم آیین رونمایی از گنجینه سینمایی دو هنرمند و نکوداشت زنده‌یاد امین تارخ سخنرانی کند. فاطمه مهاجرانی سخنانش را با این جملات آغاز کرد: درد فراق برخی‌ها همیشه تازه است و فراق مصداق بریدن یک اندام از بدن است؛ اما نکته مهم این است که رسم خلق دنیا همین فراق و ازدست‌دادن است. وی ادامه داد: همه ما از یک در وارد و از یک در دیگر خارج می‌شویم و در این میان خوشا آنهایی که از خود نقش عشق برجای می‌گذارند؛ زیرا آن چیزی که نمی‌میرد عشق و محبت و هنرمندانه زیستن است. سخنگوی دولت چهاردهم با اشاره به خاطرات خوبی که امین تارخ از خود بر جای گذاشته است بیان داشت: ما در دنیا بازیگران زیادی داشتیم که آمدند و رفتند؛ اما همه آنها نقشی جاودان و نقشی از عشق و مهر نداشتند. اینکه ما فرصت داشته باشیم هنرمندانه زندگی کنیم خود به‌تن‌هایی یک توفیق بزرگ است. مهاجرانی با اشاره به اهمیت حضور هنرمندان در جامعه گفت: هنری که شما از طریق خلق آثار هنری در سینما، تئاتر و تلویزیون به ما مردم ارائه می‌کنید نقش پر رنگی در زندگی ما دارد حتی شاید خود شما به این امر واقف نباشید. وی ادامه داد: شما هنرمندان پیوستگی را به ما ارائه می‌کنید که از جنس عشق است و خوشا به حال کسانی که با عشق زندگی می‌کنند و خوش به حال کسانی که می‌دانند به جز هنر دوران هیچ منزلتی جاودانه نیست. سخنگوی دولت: آمده‌ام از دولت وفاق بگویم مهاجرانی با اشاره به اینکه همه مسئولیت‌ها زودگذر هستند گفت: سمت‌هایی همچون سخنگوی دولت و سایر آنها ماندنی نیست و یک مقام اعتباری است. به همین دلیل ترجیح می‌دهم در اینجا از دولت عشق، دولت وفاق و دولت مهر بگویم. وی با بیان اینکه من بر سر سفره هنر لقمه خوردم و دست‌بوس شما هنرمندان هستم، بیان داشت: هنرمندانی همچون امین تارخ نقش‌های جاودانی به یادگار گذاشتند که هرگز فراموش نمی‌شوند، زیرا رشته محبت را گسترش دادند و توانستند انسان تأثیرگذاری باشند و معلمی کنند. وی ادامه داد: امین تارخ معلمی کرد به این معنا که به شاگردان و دیگران راه‌ورسم محبت و بزرگی‌کردن را آموزش داد و در این راه خست به خرج نداد؛ زیرا معلم نمی‌تواند خسیس باشد. مهاجرانی بیان داشت: وقتی عشق را به دیگران می‌دهیم آن عشق تکثیر می‌شوند و به ما برمی‌گردد. امین تارخ آن عشق و آن این مردم و کشور بود؛ لذا در دل تک‌تک ما جای دارد. پس از صحبت‌های مهاجرانی رامبد جوان، دوباره پشت تریبون حاضر شد و خط اصلی مطالبه‌اش از دولت را یعنی «حال خوب» مجدد بیان کرد: «آرزو می‌کنم این دولت تغییری را به وجود بیاورد تا حال همه خوب شود.» در این برنامه به‌جز فاطمه مهاجرانی و رامبد جوان؛ محمدمهدی عسگرپور، مسعود کرامتی، اصغر همت، پژمان بازغی، علی دهکردی، محمد ساربان و خانواده زنده‌یاد امین تارخ هم سخنرانی کردند، اما نکته‌ی جالب‌توجه دیگر این مراسم سخنرانی محمدمهدی عسگرپور از گزینه‌های پیشنهادی شورای راهبردی پزشکیان برای وزارت ارشاد بود. رامبد جوان: ما دوست داشتیم عسگرپور وزیر شود عسگرپور پیش از حضور پشت تریبون با یک جمله از رامبد جوان مواجه شد که پشت تریبون گفت: «از مدیری می‌خواهم دعوت کنم که ما خیلی دوست داشتیم وزیر (فرهنگ) شود؛ ولی این‌طور نشد. البته حتماً با حضور آقای صالحی هم که الان هستند امیدواریم اتفاق‌های خوب بیفتد.» عسگرپور پشت تریبون حاضر شد و با یادآوری دو همکاری خود با امین تارخ و غلظت حضور او که کمیت همکاری را هم بیشتر نشان می‌داد، بیان کرد: امین تازه جریانی در بازیگری ایجاد کرده بود و لازم است که درباره ایشان و غلظت حضورش بررسی و مطالعه شود تا هر کسی از اطلاعات به‌دست‌آمده، استخراج خود را داشته باشد. ضمن اینکه در این مسیر تاریخ سینمای بعد از انقلاب هم مرور می‌شود به‌ویژه آنکه ما انگار به یک یکنواختی نزدیک شده‌ایم و اگر مطالعه‌ای صورت گیرد، می‌تواند کمک‌کننده باشد که ببینیم از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌توانیم برسیم. هرچند نمی‌دانم می‌توان امیدوار بود که کسی مانند آقای تارخ را باز هم داشته باشیم یا خیر. البته موضوعات سیاسی مطرح شده در این نکوداشت به دلیل حضور خانم سخنگو به اینجا ختم نشد. در بخش پایانی نیما تارخ به جایگاه رفت و از بانیان مراسم و حاضران قدردانی کرد و در بخش از سخنانش گفت: واجب است با هنرمندانی که نقش خیال می‌زنند و برخی از آنها زندانی شدند، برخی بیکار شدند یا مشکل معیشتی دارند، مهربانی شود. نیما تارخ در آخر از مادر و برادرانش دعوت کرد که روی سن آمدند و مدیر موزه سینما نیز یادبودی به آنها اهدا کرد. در پایان، اما رامبد جوان که در پاییز 1401 به دنبال رضایت گرفتن برای قاتلان شهید عجمیان بود از موضوعی که نیما تارخ آن را بیان کرد نگذشت و با اشاره به حضور سخنگوی دولت، آرزو کرد که زندانی‌های سیاسی در دولت جدید آزاد شوند.