ایرانی‌ها برای سفر کدام کشور را جایگزین ترکیه کردند؟
یک کارشناس صنعت گردشگری با بیان اینکه گردشگری در ایران مشتری‌مدار نیست، گفت: در گردشگری ایران به هیچ عنوان این آمادگی وجود ندارد که با بروز مشکلی برای صنعت گردشگری کشورهای همسایه بتوانیم گردشگران آن کشور را جذب کنیم.
تیتر20 - یک کارشناس صنعت گردشگری با بیان اینکه گردشگری در ایران مشتری‌مدار نیست، گفت: در گردشگری ایران به هیچ عنوان این آمادگی وجود ندارد که با بروز مشکلی برای صنعت گردشگری کشورهای همسایه بتوانیم گردشگران آن کشور را جذب کنیم. اردشیر اروجی در گفت‌وگو با اقتصادنیوز با بیان اینکه ایران سالانه حدود 1.5 تا دو میلیون گردشگر به ترکیه داشت، اظهار کرد: ایران از این فرصت به وجود آمده می‌تواند به بهترین شکل ممکن استفاده کند اما باید بازاریابی و شناختی از سلایق گردشگران وجود داشته باشد. اما اینکه دو میلیون گردشگر ایران پس از ترکیه به کجا خواهند رفت، باید گفت مقاصد بعدی ایرانیان دوبی، تایلند، مالزی و کشورهای دیگر هستند.
او افزود: برای گردشگری ایران به هیچ عنوان این آمادگی وجود ندارد که با بروز مشکلی برای صنعت گردشگری کشورهای همسایه بتوانیم گردشگران آن کشور را جذب کنیم. حتی در مقطعی گفته شد زیر سایه تنش‌های ترکیه می‌توان گردشگران روسی را به ایران جذب کرد در حالی که چنین موضوعی غیرقابل تحقق است زیرا در وهله اول مترجم روسی کافی برای این کار نداریم و دیگر اینکه به لحاظ زیرساختی هنوز نمی‌توانیم نیازهای رفاهی روس‌ها را برآورده کنیم.
کارشناس برنامه‌ریزی گردشگری تصریح کرد: گردشگران ورودی به ترکیه حدود 35 تا 36 میلیون نفر بودند و درآمدزایی از این ناحیه بالغ بر 33 میلیارد دلار داشت. صنعت گردشگری در این کشور برای 1.5 میلیون نفر اشتغال ایجاد کرده بود و ترکیه در راستای رسیدن به سقف 50 میلیون گردشگر برای سال 2023 و برای رسیدن به جایگاه پنجم جذب گردشگر جهان برنامه‌ریزی کرده بود.
مدیر کل سابق دفتر برنامه ریزی سازمان میراث فرهنگی با بیان اینکه ترکیه سالانه میزبان 40 هزار گردشگر سلامت بود که درآمد حدود 150 میلیون دلار را برای اقتصاد این کشور به همراه داشت، گفت: حدود 550 هزار گردشگر ورزشی با درآمد حدود 900 میلیون دلار را از آن خود کرده بود. سواحل شهرهای ترکیه مانند آنتالیا همانند سواحل اسپانیا و ایتالیا از جذاب‌ترین سواحل اروپایی بودند و شهر استانبول به دلیل آثار باستانی، از اهمیت خاصی برخوردار بود. اما ترکیه صنعت گردشگری خود را فدای دیپلماسی اشتباه خود کرد.
اروجی افزود: در سال 2015 سقوط هواپیمای روسی و عدم عذرخواهی از این عمل وضعیت را در ترکیه وخیم‌تر کرد. هر چند موضع‌گیری در مورد سوریه و وضعیت کردهای این کشور، ترکیه را از قبل آبستن این حوادث کرده بود. بنابراین در سال 2016 در صورتی می‌توان تصویر روشنی از وضعیت گردشگری ترکیه داشت که اولاً ترکیه به حل مناقشات با گروه‌های مخالف کرد به توافق برسد، دوم اینکه ابتکار عمل در آشتی ملی با احزاب مخالف را برقرار کند. سوم، تنش‌های خود را با سوریه و روسیه و دیگر همسایگان حل و فصل کند. چهارم، مشکلات منطقه‌ای در مدیترانه مانند قبرس و یونان را مورد توجه قرار دهد.
او ادامه داد: باید امیدوار بود که صنعت گردشگری ترکیه که پس از یک دهه تلاش مستمر و موفق و سرمایه‌گذاری‌های اساسی برای ایجاد زیرساخت‌های گسترده انجام شده بود و این کشور را در جایگاه شاخص گردشگری جهان قرار داده بود و حتی تا رتبه ششم جهانی بالا برده بود، به رونق خودش بازگردد. در غیر این صورت امیدی به رونق صنعت گردشگری ترکیه نخواهد بود و شرکت‌های گردشگری و هتل‌های ترکیه در معرض ورشکستگی قرار خواهند گرفت.
اروجی در پاسخ به این سوال که ایران از این موقعیت چگونه می‌تواند بهره‌برداری کند، گفت: وضعیت گردشگری ایران به دلیل اینکه مشتری‌مدار نیست و سلایق مشتریان ورودی به ترکیه را مورد بررسی قرار نداده، نتوانسته بیشترین گردشگران ترکیه را که از کشورهای آلمان، روسیه، انگلیس، آمریکا و کشورهای عربی هستند، جذب کند و سلایق آنها را شناسایی کند. به طور مثال، آیا ما می‌دانیم آلمانی‌ها در گردشگری از چه چیز خوش‌شان می‌آید و امکانات آن را در ایران فراهم کرده‌ایم.
مدیر کل سابق دفتر برنامه‌ریزی سازمان میراث فرهنگی با بیان اینکه صنعت گردشگری ایران مشکلات خاص خود را دارد، گفت: سال 1395 می‌تواند سال خوبی برای اینکه ما بخش گردشگری‌مان را ساماندهی کنیم باشد، اما مستلزم این است که سازمان گردشگری ما به خوبی دقت کند و سال 1395 را که چهره روابط بین‌المللی‌مان تغییر کرده سال پایه صنعت گردشگری تلقی کند.
او با بیان اینکه وضعیت هتل‌های چهار و پنج ستاره ایران همچنان قابل قبول نیست، گفت: سازمان گردشگری معتقد است باید 25 هتل ایجاد کند و هتل‌های چهار و پنج ستاره را از 130 به 400 برساند، اما آن‌طور که به نظر می‌رسد این موضوع تنها در حد حرف است و با روندی کند در حال انجام است و از سویی در بخش حمل و نقل، نوسازی ناوگان هوایی باید مد نظر قرار گیرد.
