ایران، امنیت زنان در ورزشگاه‌ها را برای فیفا تضمین کرد
رئیس کمیته ملی المپیک در مورد تلاش برای برابری کمی و کیفی زنان و مردان ورزشکار گفت: استراتژی ما برابری زنان و مردان در همه رویدادهای ورزشی است که این برابری تا 10 سال آینده امکان پذیر است.
به گزارش تابناک ورزشی، همایش ملی زن و ورزش، فرصت‌ها و چالش‌ها امروز (سه شنبه) در آکادمی ملی المیپک برگزار شد. در ابتدای این همایش مهین فرهادی زاد، معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان در مورد این همایش و بحث عدالت جنسیتی توضیحاتی داد و به با اشاره به برنامه Ioc در یکسان‌سازی در تعداد زنان و مردان ورزشکار این همایش را در راستای آن عنوان کرد.
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، نصرالله سجادی، سرپرست کاروان ایران در المپیک 2020، طاهره طاهریان، نایب رئیس کمیته ملی المپیک، فاطمه هاشمی، رئیس فدراسیون بیماری‌های خاص هم در این همایش حضور داشتند. علاوه بر این برخی از روسای فدراسیون‌ها از جمله بسکتبال، جودو، تیروکمان و جمعی از اهالی ورزشی و دانشگاهی هم در همایش حضور داشتند.
سید رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک در همایش ملی زن و ورزش در مورد عدالت جنسیتی و حضور زنان در عرصه‌های مختلف جامعه گفت: نیاز اول ما ایجاد یک باور و اندیشه ای در متن اجتماعی است که باور کنیم بین زن و مرد، مبانی هستی شناسی، فلسفی و اسلامی تبعیض وجود ندارد و اگر بتوانیم اندیشه ذهنی جامعه را بر این اصل استوار کنیم همه موضوعات حل و فصل خواهد شد. باور داریم که توسعه بدون حضو زنان ابتر و ناقص خواهد بود و باید باور کنیم که کانون خانواده در گرو زنان است. اصلا خانواده بدون زن و اصلاح جامعه بدون خانواده ناممکن است. پس داشتن جامعه‌ای سالم نیازمند زنانی بانشاط و فعال است.
او افزود: مبانی ما برای حضور زنان در حوزه های فردی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و اقتصادی تقسیم می‌شود. عدم مشارکت زنان از جمله در حوزه ورزش موجب کاهش امید، نشاط و کاهش اعتماد اجتماعی است. اعتماد بن مایه حرکت به سمت توسعه است و عدم حضور زنان باعث عدم اعتماد اجتماعی است.
صالحی امیری با بیان اینکه در خصوص زنان سه رویکرد داریم، افزود: در رویکرد تحجر، تبعیض جنسیتی به رسمیت شناخته می‌شود و توانمندی های او مورد بی توجهی و انکار قرار می‌گیرد. رویکرد دوم رویکرد سکولاریستی است که مبتی بر استفاده ابزاری از زن است. پیامدهای منفی این رویکرد فروپاشی خانواده و مرزهای اخلاقی است که ریشه آن در مبانی فمنیسم نهفته است. رویکرد سوم اسلامی، عقلانی و اعتدالی است که در این رویکرد خبری از تبعیض جنسیتی نیست و زن و مرد مکمل هستند.
او در ادامه افزود: از منظر اسلامی و عقلانی، زن رسالت حضور در خانواده و رسالت اجتماعی و سیاسی دارد. علاوه بر این زن شهروند درجه یک محسوب می‌شود و ما هم باور داریم هر کجا زنان حضور پیدا کردند انگیزه ای فراتر ایجاد کردند. در بازیهای آسیایی جاکارتا با حضور زنان اولین قدم را در این راه برداشتیم و استراتژی ما برابری زنان و مردان در همه رویدادهای ورزشی است که این برابری تا 10 سال آینده امکان پذیر است و در دو دوره آینده رویداد المپیک شاهد برابری کمی و کیفی زنان و مردان خواهیم بود.
صالحی امیری بیان کرد: ما نیمی از این راه را بعد از انقلاب برداشته ایم و در یک پروسه 10 ساله می‌توانیم نیم دیگر آن را هم طی کنیم. ما همه جا اعلام کردیم که مانعی برای حضور زنان نداریم و باید برای جهانی زیبا حضور کمی و کیفی زنان را فراهم کنیم، این ناممکن است مگر در صورت شکل گیری اراده در نظام سیاسی، اجتماعی و بین خود زنان کشور. ما هر جا به زنان مسئولیت سپردیم از این مسئولیت سربلند بیرون آمدند.
صالحی امیری در ادامه گفت: زنان ما نشان دادند هر جا بوده درخشیدند که نمونه آن را در بازیهای آسیایی جاکارتا دیدید. ما باید بتوانیم امکانات و سخت افزار را برای زنان فراهم کنیم؛ در این صورت جامعه احساس عدالت می کند و در دنیا هم تاثیر خود را خواهد گذاشت. در سفری که به لوزان داشتیم تاکیدمان به حضور زنان بود، و اگر استراتژی‌مان برای برابری زنان و مردان محقق شود می توانیم در دنیا با صدای بلند صحبت کنیم. ما تضمین کردیم امنیت حضور زنان را در ورزشگاه تامین خواهیم کرد و این کار را انجام دادیم و وقتی زنان حضور پیدا کردند، مردان حریم اخلاقی را هم رعایت کردند ما مسیرمان را ادامه می دهیم.
صالحی امیری در مورد مهاجرت برخی از ورزشکاران چون کیمیا علیزاده بیان کرد: وقتی از توسعه صحبت می‌کنیم منظورمان توسعه اجتماعی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و... این توسعه مفهومی فراگیر است. در مورد مهاجرت برخی از ورزشکاران خواهش می‌کنم این رویکرد را تخریبی نبینید. در کشور سالانه هزاران نفر مهاجرت می‌کنند که از این بین چند ورزشکار هم حضور دارند. دنبال انگیزه شناسی نیستم اما باید دید تعداد کسانی که رفتند چند نفر هستند و تعداد کسانی که ماندند چند نفر است؟ نظر من این است که انگیزه کسانی که مهاجرت می‌کنند انگیزه سیاسی ندارند بلکه انگیزه آنها ثانویه است.