بازی «خانه سبز» با ارائه الگوی فرهنگی منتشر شد

بازی اندرویدی «خانه سبز» با هدف ارائه الگوی فرهنگی سازنده توسط استودیو بازی پژوهی مهر و ماه منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، «خانه سبز» محصولی اندرویدی تولید شده توسط استودیو بازی پژوهی مهر و ماه است که در قالب یک گیم‌پلی کژوآل در کنار یک خط داستانی قرار داده و ترکیبی حساب به شمار می‌رود.

طبق معمول این آثار در ایران، خانه‌ای بزرگ و قدیمی به شخصیت (ها) داستان ارث رسیده و بازیکن با استفاده از ستاره‌هایی که از کامل کردن مراحل به دست می‌آورد اوضاع عمارت را رو به راه می‌کند. هسته گیم‌پلی پیدا کردن اشیا مخفی است اما دشواری آن کمی بالاتر از حد استاندارد انواع دیگر این سبک است که به نظر می‌رسد تا حدی به گیم دیزاین غیر استاندارد و تا حدی به تنوع فوق‌العاده زیاد چینش اشیا در هر نقشه مربوط باشد.

حالت‌های مختلف انواع بازی‌های پیداکردن اشیا مخفی در این محصول گنجانده شده که خودش به نوعی در دشواری آن تأثیر گذاشته است. زمان‌بندی همه نقشه‌ها و همه مدل‌های بازی هم یکسان است (به جز برخی مراحل سرعتی 40 ثانیه‌ای) که این هم بر دشواری کار اضافه می‌کند و برآیند تمام این موارد می‌تواند گاهی بازیکن را خسته و عصبانی کند و در نهایت منجر به کاهش تعداد دانلود محصول خواهد شد.

به جز دشواری غیر استاندارد، مقولاتی مثل کیفیت پایین نقاشی‌های کاراکتر، کش‌دار بودن صفحه‌های انتقال از پایان مأموریت به فضای خانه یا تکرار مأموریت، تمرکز روی موعظه‌ی مستقیم و کلامی، اختلاف نجومی بین پاداش و تنبیه، محدودیت قلب‌ها به شش عدد، و مقدار زیادی دیالوگ‌های بی‌مزه و اضافی کاری کرده‌اند که خانه سبز عملاً توان رقابتی بالایی نداشته باشد.

با اینکه به نظر می‌رسد زمینه‌های نقشه‌ها از عناوین مشابه خارجی قرض گرفته شده‌اند ولی تیم هنری خانه سبز با لطافت و حوصله آن‌ها را ایرانیزه و بعضأ اسلامیزه کرده‌اند که ظرافت خاصی به فضای بصری محصول اضافه کرده. کارهایی مثل گذاشتن کولر آبی و پیکان، تابلوهای نقاشی و عکس، و... نوعی ارزش افزوده تصویری برای بازی به ارمغان آورده است. همچنین، موسیقی‌های انتخابی برای مراحل زیبا، شنیدنی، و به میزان لازم طولانی هستند و درخواست می‌کنیم سازندگان آن‌ها را برای دانلود داخل سایت قرار بدهند. اما مهم‌ترین تلاش تیم سازنده (بازی پژوهی مهر و ماه) تمرکز روی ارائه محتوای فرهنگی سازنده و متفاوت از آثار مشابه است که البته متأسفانه به دلایلی که برخی از آن‌ها بیان شدند و برخی از طریق متن قابل انتقال نیستند، فایده خاصی ندارند. با اینکه با نوعی واکنش (دیر هنگام) مواجه هستیم اما نشان دادن اینکه می‌شود بازی ویدئویی با دغدغه‌های فرهنگی والا تولید کرد کاری ارزشمند و ستودنی و قابل ستایش است.

نقاط قوت این بازی شامل تنوع بسیار زیاد در الگوی چینش اشیا در مراحل، ایرانیزه کردن نقشه‌ها، موسیقی دوست داشتنی، دغدغه فرهنگی، استفاده از قهرمان مونث، استفاده ازعکس‌های مختلف و غیر تکراری برای اشیا ثابت است.

همچنین از نقاط ضعف این بازی می‌توان به کیفیت پایین نقاشی کاراکترها، موعظه‌های مستقیم کلامی، طراحی غیر استاندارد مراحل، دشواری آزاردهنده و غیراستاندارد و اختلاف زیاد بین پاداش و تنبیه اشاره کرد.