بدهی زیاد باعث فروش 3 دستگاه از دوچرخه‌هایم شد / برای خرید تجهیزات دوچرخه باید یورو پرداخت کنیم

فرزاد خدایاری ملی پوش دوچرخه سواری کوهستان در گفت و گو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره فروش دوچرخه های خود بیان کرد: پس از بازگشت از رقابت‌های قهرمانی آسیا به میزبانی تایلند، به علت بدهی‌های زیاد مجبور شدم 3 دوچرخه ام را برای فروش بگذارم. همچنین تمام تجهیزاتم را به همراه دوچرخه‌ها فروختم تا گشایش مالی برای من ایجاد شود. حدود 7 ماه است که من هیچ تمرینی نداشته ام.

او گفت: من در روز‌های اوج آمادگی هستم و می‌توانم شاهد روز‌های خوب ورزشی ام باشم، اما متاسفانه پولی برای خرج کردن در مسیر موفقیت نداریم. فدراسیون باید از نظر مالی رکابزنان را حمایت کند تا فشاری روی آن‌ها نباشد.

خدایاری عنوان کرد: فدراسیون به فکر ساخت ساختمان خودش در پیست آزادی است، اما مشکل ما ساخت ساختمان نیست. فدراسیون دوچرخه سواری برای ساختن ساختمان هزینه‌های غیر ضروری انجام داده است. پس از این همه سال ورزش حرفه‌ای، حقم نیست که دوچرخه هایم را بفروشم و مسئولی پیگیر حالم نشود. برای ساخت یک ورزشکار حرفه‌ای 10 سال زمان باید صرف شود، اما متاسفانه سال‌ها بعد شاید فدراسیون متوجه این موضوع می‌شود.

*س_فدراسیون یک ریال هم به عنوان حقوق پرداخت نکرده است_س*

ملی پوش دوچرخه سواری اظهار کرد: من حدود 7 سال عضو تیم ملی دوچرخه سواری هستم و در تمام رقابت‌های آسیایی حضور داشته ام. طی این 7 سالی که در تیم ملی دوچرخه سواری حضور داشتم، فدراسیون یک ریال هم به عنوان حقوق به رکابزنان پرداخت نکرده است. سال 96 من اولین مدال تاریخ کوهستان را کسب کردم و در همان سال تیم باشگاهی که عضو آن بودم از تیمداری انصراف داد و شرایط سخت مالی را برای من به وجود آورد.

او گفت: متاسفانه فدراسیون طی 7 سال گذشته برنامه منسجمی برای رکابزنان نداشته است. طی این سال‌ها حتی یک بازیکن جدید به تیم ملی کوهستان دعوت نشده است و ترکیب تیم ملی طی این 7 سال ثابت بوده است. به طور حتم فدراسیون دوچرخه سواری نسبت به صحبت‌های من جبهه می‌گیرد. فدراسیون به عنوان مرجع بازیکنان باید بتواند اعتبارات مالی را تامین کند.

خدایاری بیان کرد: دوچرخه من پیش از رقابت‌های قهرمانی آسیا 2019 از رده خارج شده بود. برای خرید دوچرخه باید 50 میلیون تومان پرداخت می‌کردم و قرار شد 20 میلیون این مبلغ را هیئت استان فارس بپردازد. پس از گذشت یک سال این مبلغ هنوز به من پرداخت نشده است و شنیده ام افرادی که این وعده را به من داده اند به علت فساد مالی اخراج شده اند.

او عنوان کرد: در رقابت‌های قهرمانی آسیا 2019 که مدال برنز تیمی را کسب کردیم، فدراسیون فقط 50 یورو پای سکو پاداش داد. فدراسیون علت کم دادن پاداش را اوضاع بد مالی اعلام کرد.

*س_برای خرید تجهیزات دوچرخه سواری باید یورو پرداخت کنیم_س*

ملی پوش کوهستان گفت: خرید تجهیزات دوچرخه سواری برای رکابزنان بسیار سخت است. وارد کنندگان لوازم دوچرخه از ما به یورو پول می‌گیرند. ما درآمد آنچنانی نداریم که بخواهیم با یورو خرید کنیم. درآمد رکابزنان از حضور در رقابت‌های بین المللی بود که این مسابقات هم به علت شیوع ویروس کرونا لغو شده است.

او گفت: رقابت‌های قهرمانی آسیا 2020 تایلند به علت برگزاری المپیک زودتر برگزار شد. شرایط این رقابت به خاطر تفاوت آب و هوایی بسیار سخت بود. در این رقابت فقط فرانک پرتو آذر توانست مدال برنز کسب کند. طبق هماهنگی که با فدراسیون داشتیم قرار شد من و فرانک پرتو آذر برای حضور در یک مسابقه از تایلند به دبی سفر کنیم. در دبی یک رقابت بین المللی برگزار می‌شد که می‌توانستیم رنکینگ خودمان را ارتقا بدهیم. در تایلند از فدراسیون دوچرخه سواری خواستیم تا کمک هزینه‌ای به ما پرداخت کند، چرا که ما به نام ایران در این رقابت رکاب می‌زدیم.

خدایاری در ادامه اظهار کرد: هزینه‌های اسکان و رفت و آمد بسیار گران بود، اما فدراسیون اعلام کرد هیچ هزینه‌ای به ما پرداخت نمی‌کند. زمانی که ما به دبی رفتیم از سایر بازیکنان شنیدم که فدراسیون به رکابزنان حاضر در تایلند نفری 100 یورو پول داده است. وقتی از فدراسیون پیگیر این 100 یورو شدم گفتند باید از احمدی، سرپرست کاروان دریافت کنیم. پس از پیگیری ما را پاس کاری می‌کردند که در نهایت هم پولی به ما ندادند. ما برای افتخار آفرینی برای ایران به دبی رفتیم، اما فدراسیون هیچ پولی را به عنوان کمک هزینه به ما نداد.

او بیان کرد: قبل از تایلند در یک رقابت به میزبانی هندوستان شرکت کردم که نفر دوم شدم. جایزه این رقابت ها حدود 1000 دلار بود که به علت اینکه حساب ارزی نداشتم قرار شد برای فدراسیون پرداخت شود. من مدام در حال پیگیری هستم، اما این پیگیری وظیفه فدراسیون است.

ملی پوش کوهستان گفت: من حاضرم قسم بخورم که وزارت ورزش و جوانان من را نمی‌شناسد و شاید نام من را گاهی از زبان‌ها شنیده باشند. فدراسیون پیش از کرونا هیچ برنامه تمرینی نداشت و اکنون هم بیماری کرونا را بهانه کرده است. تیم ملی کوهستان مربی ندارد و من مجبور بودم مربی شخصی داشته باشم و هزینه‌های آن بر عهده خودم بود.

او عنوان کرد: پس از مصاحبه من قطعا همه تقصیر‌ها را گردن یکدیگر می‌اندازند و دنبال راه حل نیستند. در طول این مدت هیئت استان، فدراسیون و وزارت ورزش هیچ کمکی به من نکرده اند. در دوچرخه سواری استعداد‌های خوبی وجود دارد که فقط نیاز به حمایت دارند.

اولین مدال آور دوچرخه سواری کوهستان در آسیا گفت: اگر دوچرخه سواری با این سبک پیش برود قطعا آینده تاریکی پیش رو دارد. بسیاری از رکابزنان خوب ایران در حال مهاجرت هستند که واقعا حیف است. پیش از این می‌ترسیدم که درباره مشکلات صحبت کنم، چرا که محرومیت از تیم ملی را در پی داشت.

بیشتر بخوانید

• ملی پوشان دوچرخه سواری حقوق دریافت نمی‌کنند

انتهای پیام /