برنامه هفتم و درمانگاههایی بدون پزشک متخصص
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی گفته است: در برخی از مناطق کشور که عدم دسترسی به پزشک زیاد است، با صفهای طولانی مواجه هستیم و مردم باید روزها و حتی ماهها در نوبت انتظار بمانند. هادی بیگینژاد با انتقاد از اینکه در حوزه انتخابیهاش با کمبود پزشک مواجه هستند، گفت: به عنوان مثال، در بیمارستانی یک پزشک متخصص داریم که اگر به هر دلیلی نتواند حضور داشته باشد، کار کل مجموعه میخوابد و در برخی موارد هم برای راهاندازی بخشی، متخصص نداریم. در برخی موارد، پزشک نداریم که مجموعهای را راهاندازی کنیم، یعنی راهاندازی پروژه معطل تأمین پزشک متخصص است و این وسط حق مردم تضییع میشود.
بخش سلامت برنامه هفتم راهگشا نیست
در بند «ج ماده 69» بخش سلامت برنامه هفتم که توسط سازمان برنامه و بودجه در اردیبهشتماه رونمایی شد، وزارت بهداشت مکلف گردید سالانه حداقل 25 درصد ظرفیت پذیرش دندانپزشکی و پزشکی تخصصی را افزایش دهد. با اینوجود در نسخهای که این سازمان به مجلس ارائه داد، در روندی نامعلوم ماده فوق را تغییر داده است.
در نسخه ارائه شده به مجلس علاوه بر حذف واژه دندانپزشکی، تعیین میزان ظرفیت پذیرش پزشکی تخصصی نیز دچار ابهام جدی شده است. در این تغییر مبهم، عبارت «به میزان حداقل 25 درصد» حذف و عبارت «به نحوی برنامهریزی کند که تا پایان برنامه نسبت دستیاران تخصصی و متخصصین بالینی به پزشکان عمومی حداقل به یک برسد»، جایگزین شده است.
این در حالی است که به گفته کارشناسان این نسبت، این عدد هدفگذاری شده اکنون نیز محقق شده است و درج آن در متن قانون تنها دستاویزی برای حفظ وضع نامناسب امروز توسط وزارت بهداشت است. این تغییر نشان دهنده نبود عزم جدی مسئولان این وزارتخانه در حل مشکل کمبود پزشک و فراهم کردن زمینه دسترسی عادلانه به پزشک متخصص در کشور است.
سرانه پزشک متخصص در ایران 62 پزشک به ازای هر 100هزار نفر است، در حالی که متوسط سرانه پزشک متخصص در کشورهای منطقه، 143 پزشک به ازای هر 100 هزار نفر ایران 62 و برای میباشد. با ادامه روند فعلی و وقتکشی مسئولان وزارت بهداشت، ایران تا 20 سال آینده حتی به میانگین کشورهای منطقه نیز نخواهد رسید.
از جهتی مشکل کمبود پزشک متخصص مشکلات مختلفی را برای مردم شهرهایی غیر از شهرهای بزرگی مثل تهران در پی داشته است. مشکلاتی از قبیل سفرهای درمانی بعضا طولانی از شهرهای مرزی و غیر کلان شهرها و روستاهای مختلف به مناطق مرکزی کشور و مراکز استان برای دریافت خدمات بهداشتی درمانی، کیفیت پایین خدمات ارائه شده، صفهای طولانی در درمانگاهها، نبود حق انتخاب بین پزشکان و.... مشکلاتی که همچنان بدون علاج مردم را رنج خواهد داد.
انتظار از نمایندگان مجلس در بررسی برنامه هفتم
با توجه به اینکه نسبت طرح شده در بخش سلامت برنامه هفتم غیرکارشناسی و دور از واقعیت است. نیروی انسانی متخصص موجود پاسخگوی نیازهای رو به افزایش جمعیت کشور که در حال سالمند شدن است نخواهد بود. سالمندانی که در آینده متقاضی حداقل 60 درصد خدمات بهداشتی درمانی نظام درمانی کشور خواهند بود.
اکنون نمایندگان مجلس در فرایند بررسی لایحه برنامه هفتم بایستی با توجه به مشکلات موجود در حوزه بهداشت و درمان کشور با دقت ویژهای به ارائه راهکار قانونی مناسب بپردازند. به ویژه از آنجایی که تعداد پزشکان فعال به تفکیک پزشکان عمومی و پزشکان متخصص و همچنین دستیاران تخصصی بهصورت رسمی در کشور منتشر نمیشود، نمایندگان مردم باید اهتمام ویژهای در بررسی و اصلاح بند ج ماده 69 بخش سلامت لایحه به خرج دهند. اصلاحی که باید در راستای ارتقا دسترسی عادلانه مردم به سرچشمه درمان یعنی پزشکان باشد.
پایان پیام /