بزرگترین راهپیمایی بشریت، زیر سایه سخت‌ترین بایکوت خبری
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، در طول تاریخ بشر، انسان‌های نامدار بسیاری چشم به جهان گشودند و پس از مدتی، بار سفر ابدیت بستند. هرکدام از آن‌ها به شهرتی متفاوتی رسیده و با مرگ، خاطره شان نیز همچون جسم آن‌ها به آرامگاه فراموشی سپرده شد. باید گفت تعداد انگشت شماری از انسان‌ها وجود داشته‌اند که خاطره و یادشان در طول قرن‌ها به زیست خود ادامه داده است. در میان این انسان‌ها، مردی...
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، در طول تاریخ بشر، انسان‌های نامدار بسیاری چشم به جهان گشودند و پس از مدتی، بار سفر ابدیت بستند. هرکدام از آن‌ها به شهرتی متفاوتی رسیده و با مرگ، خاطره شان نیز همچون جسم آن‌ها به آرامگاه فراموشی سپرده شد. باید گفت تعداد انگشت شماری از انسان‌ها وجود داشته‌اند که خاطره و یادشان در طول قرن‌ها به زیست خود ادامه داده است.
در میان این انسان‌ها، مردی وجود دارد که با گذشت حدود 13 قرن از آسمانی شدن او، میلیون‌ها نفر از سراسر دنیا در تاریخ چهلمین روز از درگذشت‌اش، چندین کیلومتر را با پای پیاده راه می‌روند تا به آرامگاه او برسند. مردی که با قیام خود، نام اسلام را جاودانه ساخت و تمام هستی‌اش را در راه پروردگار فدا کرد.
تاریخ‌دانان، قدمت و ریشه راهپیمایی اربعین را به اقدام جابر بن عبدالله انصاری، صحابه پیامبر (ص) گره زده‌اند. وی باوجود کهولت سن، هرسال در اربعین سیدالشهداء (ع) خود را به کربلا می‌رساند تا با این کار در کنار ابراز ارادت به امام حسین (ع)، پیام خود را نیز به دستگاه ظالم حاکم برساند.
جابر بن عبدالله انصاری با این اقدام خود، پایه‌گذار آیینی شد که پس از 1400 سال، بیش از 21 میلیون پیرو پیدا کرده است و هرساله بر آن افزوده می‌شود. چنین راهپیمایی عظیمی در تاریخ بشر بی‌سایقه است؛ تا جایی که نشریه آمریکایی «هافینگتون پست» طی گزارشی در سال 2014، از آن اینگونه نام می‌برد: «بزرگترین حرکت زائرانه جهان در جریان است، اما شما هرگز چیزی از آن نشنیده‌اید».
با در نظر گرفتن تمام این موارد حتما انتظار می‌رود که به این رویداد عظیم در رسانه‌های غربی با ابعادی گسترده پرداخته شده و گزارش‌های بسیاری در مورد آن نوشته شود. اما حقیقت کاملا متفاوت است. راهپیمایی اربعین همواره از سوی رسانه‌های غربی در حصاری از سکوت محصور بوده است؛ چیزی که به اصطلاح آن را «بایکوت خبری» می‌نامند.
در دنیا، بسیاری از موضوعات مرتبط با مسلمانان به سرعت مورد پوشش رسانه‌های جریان اصلی قرار می‌گیرد؛ البته، مواردی که قابلیت حرکت در جهت شهرت‌سازی منفی برای مسلمانان را داشته باشد. این رسانه‌ها در بازتاب جنایات تروریست‌های تکفیری به اصطلاح «مسلمان» که در حقیقت، فرزندان دولت‌های خودشان محسوب می‌شوند، بسیار پویاتر عمل می‌کنند.
تنها ابعادی از راهپیمایی اربعین پوشش داده می‌شود که بتوان جنبه‌هایی از «خبر سیاه» را در آن پیدا کرد؛ برای مثال، تصادف اتوبوس حامل زوار با یک تریلی یا ادعای اینکه ایران برای برپایی این مراسم، متحمل هزینه‌های بسیاری می‌شود.
اما چه چیزی باعث اینگونه از بایکوت خبری می‌شود؟ مگر این مراسم با سایر مراسم‌های دینی اسلام تفاوت ویژه‌ای دارد؟ «پیاده‌روی اربعین اگر سیاسی نبود بایکوت نمی‌شد.» این پاسخ حسن رحیم پور ازغدی؛ عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به این سوال در همایش ملی اربعین سال 94 است.
وی در ادامه به چند ویژگی پر اهمیت راهپیمایی اربعین اشاره می‌کند: «از نکات دیگر یکی هم مسئله خودجوش بودن این حرکت است و یکی هم مسئله جنسیت است که می‌بینیم این پیاده روی تک جنسیتی نیست. همچنین مسئله ملیت و جهانی شدن که از 60 کشور دنیا در این راهپیمایی شرکت می‌کنند. خیلی‌ها زبان هم را نمی‌فهمند اما با زبان اشاره با هم حرف می‌زنند.»
آن چیزی که موجب شده تا راهپیمایی اربعین حسینی مورد توجه مردم دنیا قرار گرفته و از سوی دیگر، با بایکوت رسانه‌های غربی و استکباری روبرو شود، نوع کارکرد این راهپیمایی در گردهم آوردن میلیون‌ها مسلمان در جغرافیایی محدود است. چراکه با برگزاری این مراسم گرانقدر، دنیای غرب متوجه جبهه‌ای یکپارچه و متحد از مسلمانان می‌شود که تجاوز و ظلم به آن‌ها بسیار دشوار خواهد بود. این راهپیمایی میلیونی که در آن مسلمانانی از کشورهای گوناگونی چون افغانستان، پاکستان، لبنان، سوریه، یمن و... گرد هم جمع می‌شوند، حکایت از ایجاد محور مقاومتی جدید و عظیم در برابر استکبار جهانی دارد.
از جمله عوامل دیگری که سبب بایکوت اربعین حسینی می‌شود، پیام جهانی آن است که قابلیت نفوذ به قلب هر انسان آزاده با هر عقیده‌ای را دارد؛ «ظلم ستیزی و حمایت از مظلومان». زائرین سیدالشهداء (ع) با برسر داشتن پیشانی‌بند یاحسین (ع) و در دست داشتن پرچم‌های فلسطین، خطاب به جهانیان می‌گویند دوگانه جبهه حسینی (ع) و یزیدی تا ابد ادامه خواهد داشت. این همان چیزی است که مردم دنیا را از پویا بودن دین اسلام آگاه کرده و آن‌ها را دعوت به پیدا کردن ظالمان زمانه خویش می‌کند. این ماهیت راهپیمایی اربعین، قادر است انسان‌های بسیاری را گرداگرد اسلام و به ویژه مکتب تشیع، جمع کند. حتی دیدن زائرینی که این مسیر را تا حرم امام حسین (ع) طی می‌کنند، این سوال را برای مخاطب غربی ایجاد خواهد کرد که چه انگیزه‌ای مسلمانان را به این کار واداشته است؟
راهپیمایی اربعین حسینی یکی از بزرگترین و اصلی‌ترین رویداد‌های مسلمانان است که همه ساله با حضور میلیون‌ها مسلمان شیعه و اهل تسنن برگزار می‌شود. این مراسم عظیم جایگاه بسیار مهمی در ترغیب مردم سایر کشور‌ها و ادیان توحیدی به پیوستن به دین مبین اسلام دارد. بایکوت خبری راهپیمایی اربعین حسینی، یک سیاست به حساب می‌آید. امپراتوری رسانه‌ای وابسته به استکبار جهانی که انعکاس این راهپیمایی را نوعی تبلیغ به نفع آن می‌بیند، مسیر سکوت و بایکوت را پیش گرفته است. البته، ابعاد گوناگون این رویداد آنقدر وسیع و گسترده است که همواره تلاش هر ساله رسانه‌های غربی با شکست و ناکامی روبرو می‌شود.