بمب‌افکنی که به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله کرد بازنشسته می‌شود / شبح جدید آمریکا به آسمان نزدیک می‌شود
اقتصادنیوز: بمب‌افکن رادارگریز B-2 اسپیریت با ورود به B-21 ریدر به خط تولید، قرار است بازنشسته شود.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از پدال، بر اساس اطلاعات محدودی که تاکنون از B-21 ریدر منتشر شده، این هواپیما یک بمب‌افکن استراتژیک زیرصوت با طراحی بال پرنده و ویژگی‌های رادارگریز است که در ظاهر شبیه نسخه به‌روزشده B-2 اسپیریت به نظر می‌رسد اما B-21 ریدر اساساً هواپیمایی متفاوت است که از فناوری‌های نسل جدید بهره می‌برد.
خبر مرتبط 32 سال حبس برای طراح بمب‌افکن بی 2 آمریکا / ارتش آمریکا با این بمب افکن به تاسیسات هسته ای ایران حمله کرد / ماجرا چیست؟اقتصادنیوز: نوشیر گوادیا، یکی از طراحان اصلی پروژه ساخت بمب‌افکن رادارگریز «نورثروپ بی -2 اسپیریت» آمریکا به 32 سال حبس محکوم شده است.
B-2 اسپیریت در سال 1989، بیش از 35 سال پیش، اولین پرواز خود را انجام داد. در آن زمان، اتحاد جماهیر شوروی هنوز وجود داشت و جورج بوش رئیس‌جمهور آمریکا بود. از آن زمان تاکنون در طراحی هواپیما تغییرات زیادی رخ داده است. هردو هواپیمای B-2 اسپیریت و B-21 ریدر از طراحی بال پرنده بهره می‌برند اما B-21 ریدر کوچک‌تر و جمع‌وجورتر است و عرض بال آن بین 39 تا 42 متر خواهد بود درحالی‌که عرض بال B-2 اسپیریت به بیش از 52 متر می‌رسد؛ اما تفاوت اصلی بین این دو هواپیما نه در ابعاد، بلکه در فناوری است. B-2 اسپیریت از فناوری رادارگریز نسل اول استفاده می‌کند که در دهه‌های 80 و 90 معرفی شد. اما B-21 ریدر از فناوری رادارگریز نسل پنجم پیشرفته‌تر بهره می‌برد.
این فناوری چه ویژگی‌هایی دارد؟ سطح مقطع راداری B-2 اسپیریت به‌اندازه یک پرنده تخمین زده شده است و هرچند سطح مقطع راداری بمب‌افکن B-21 ریدر یک راز کاملاً سری است اما گفته می‌شود که از B-2 اسپیریت کوچک‌تر است. برای دستیابی به سطح مقطع راداری کوچک‌تر، B-21 ریدر از پیشرفت‌هایی در طراحی رادارگریز، مواد و یکپارچگی سیستم‌ها بهره می‌برد. به‌طور خاص، این هواپیما دارای طراحی بهبودیافته لبه‌ها، منحنی‌ها و هندسه اگزوز برای کاهش پراکندگی امواج و همچنین هم‌ترازی دقیق‌تر پانل‌ها با حداقل اختلال در سطح است. علاوه بر این، برخلاف B-2 اسپیریت، طراحی B-21 ریدر با استفاده از مدل‌سازی الکترومغناطیسی محاسباتی با دقت بالا و بهینه‌سازی با کمک هوش مصنوعی انجام شده است. نتیجه این است که محل قرارگیری هر سطح، پیچ و درز برای کاهش امضا در طیف‌های راداری، مادون‌قرمز و صوتی محاسبه شده است. این امر منجر به رادارگریزی 360 درجه‌ای هواپیما شده است.
در مقایسه، B-2 اسپیریت تنها از جلو برای بهینه‌سازی رادارگریز طراحی شده بود و از عقب بسیار قابل‌تشخیص‌تر بود. برای تقویت ویژگی‌های رادارگریز، B-21 ریدر از مواد کامپوزیتی پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که به‌طور ذاتی رادارگریز هستند. این مواد با لایه‌ای از مواد جاذب رادار پوشیده شده‌اند که نازک‌تر و چندمنظوره بوده و در ساختار هواپیما ادغام شده است. جزئیات دقیق این مواد به دلیل محرمانه بودن فاش نشده اما برخلاف B-2 که به دلیل رنگ‌آمیزی جاذب رادار نمایی کاملاً مشکی دارد، B-21 در تصاویری که تاکنون منتشر شده بسیار روشن‌تر به نظر می‌رسد. B-21 ریدر همچنین با ورودی‌های هوای مخفی و شکل‌گیری بهتر مجرای S شکل، طراحی پیشرفته‌تر برای پنهان‌سازی موتور دارد.
به‌احتمال‌زیاد، موتور B-21 ریدر از سیستم خنک‌کننده فعال و نازل‌های با قابلیت مشاهده کم برای کاهش درخشش مادون‌قرمز استفاده می‌کند. در مقابل، موتورهای B-2 اسپیریت در بال مخفی شده‌اند اما ورودی‌ها و اگزوز موتور همچنان امضاهایی تولید می‌کنند که موشک دقیق ممکن است به آن قفل کند. نتیجه نهایی؟ B-21 ریدر با مواد کامپوزیتی بهینه‌شده برای رادارگریز و فناوری‌های طراحی با کمک هوش مصنوعی، قابلیت مخفی‌کاری در تمام زوایا را ارائه می‌دهد.
همچنین بخوانید ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
