تاثیرات کرونا بر مهاجرت: تغییر مقاصد کاری، کاهش میل به مهاجرت و افزایش جابه‌جایی‌های مجازی
امروزه در جهان، تقریبا دیدگاه همه افراد نسبت به کار، به دلیل شیوع همه گیری ویروس کرونا تغییر کرده است.
اگر 30 سال پیش از فردی در برزیل، آفریقای جنوبی، انگلستان یا هر کشور دیگری می‌پرسیدیم که بهترین کشوری که مایل هستی در آن کار کنی چیست، قطعا با پاسخ کشور آمریکا روبرو می‌شدیم. اما جذابیت ایالات متحده به عنوان مهم‌ترین مقصد کاری کاهش یافته است.
به گزارش عصر ایران به نقل از رصدخانه مهاجرت ایران؛ کانادا در حال حاضر اولین انتخاب نیروی کار خارجی است. اکنون دو شهر در خاورمیانه و دو شهر آسیایی در فهرست مقاصد کاری از نیویورک بالاتر هستند و به طور کلی، افراد کمتری علاقمند به ترک کشور خود برای یک موقعیت کار خارجی هستند.
این یافته ها منعکس کننده نکات جدیدی هستند که بر آگاهی جهان در مورد کار در یک کشور خارجی اثر گذاشته است.
بر اساس گزارش جدید گروه مشاوره بوستون تعداد افرادی که مایل به مهاجرت به خارج از کشور برای کار هستند، کاهش یافته است. ایالات متحده موقعیت خود را به عنوان محبوب ترین مقصد کاری جهان از دست داده است و تقریبا دیدگاه همه افراد نسبت به کار، به نوعی یا به دلیل شیوع همه گیری ویروس کرونا تغییر شکل داده است. شکل زیر مهم‌ترین مقاصد کاری را در سال‌های 2014، 2018 و 2020 میلادی نشان می‌دهد.
شکل 1- مقایسه محبوب ترین مقاصد کاری دنیا در سال‌های 2014، 2018 و 2020
تغییرات در لیست ده مقصد برتر تا حد زیادی نشان دهنده موفقیت کشورهای مختلف در مدیریت شیوع کووید -19 است. همان طور که مشخص است کشور آمریکا جایگاه اولی خود را از دست داده است و کشور کانادا به صدر لیست رسیده است. همچنین کشورهایی همچون فرانسه، ایتالیا و اسپانیا یا با تنزل رتبه رورو شده و یا از لیست ده مقصد برتر خارج شدند و کشورهای دیگر جایگزین آن‌ها شده‌اند.
در مقابل، مدیریت و کنترل مناسب ویروس کرونا برای کشورهایی که موفق به چیره شدن بر این ویروس شده‌اند، موجب افزایش محبوبیت شده است. این امر در مورد چندین کشور آسیا و اقیانوسیه صادق است، از جمله ژاپن که چهار پله صعود کرده و سنگاپور و نیوزلند که در سال 2018 در لیست نبودند اما اکنون در لیست قرار دارند.
مدیریت قوی ویروس کرونا همچنین به کانادا کمک کرده است که از ایالات متحده پیشی گیرد و بدل به مهم‌ترین مقصد کاری در جهان شود. کانادا علاوه بر اینکه در مجموع به مهم‌ترین مقصد کاری دنیا تبدیل شده است، برای افرادی که دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا هستند، برای متخصصان دیجیتال و کسانی که به دنبال آموزش‌های دیجیتال هستند و برای افراد زیر 30 سال، اولین انتخاب است.
ایالات متحده، با وجود داشتن بسیاری از افراد شناخته شده جهان و بزرگترین و شناخته شده ترین شرکت های فناوری، برای افرادی که به عنوان استعدادهای دیجیتال شناخته می‌شوند، در رتبه دوم قرار دارد. شکل زیر ده کشور برتر مقصد را به لحاظ اطلاعات جمعیت شناختی پاسخ دهندگان و اطلاعات جغرافیایی آن‌ها نشان می‌دهد:
شکل 2- مقایسه محبوب ترین مقاصد کاری دنیا در سال‌های 2014، 2018 و 2020 بر اساس اطلاعات جمعیت شناختی و جغرافیایی
همچنین نتایج پیمایش انجام شده نشان می‌دهد که میل به مهاجرت کاری افراد نسبت به سال 2014 کاهش قابل توجهی داشته است. در سال 2014، تقریبا دو سوم از پاسخ دهندگان جهانی اظهار داشتند که این ایده برای آن‌ها جذاب است. این نسبت از آن زمان تا کنون 13 درصد کاهش یافته است و اکنون حدود 50 درصد است.
شکل 3- نظر پاسخ دهندگان در مورد تمایل به مهاجرت کاری در سه سال 2014، 2018 و 2020 میلادی
اگرچه تاثیر چشمگیر ویروس کرونا بر کم شدن تمایل به مهاجرت بر کسی پوشیده نیست اما نمی‌توان تمامی این بی میلی را به ویروس کرونا نسبت داد. در کنار همه گیری ویروس کرونا سیاست‌های محدود کننده مهاجرت و ناآرامی‌های اجتماعی نیز از دیگر عوامل محدود کننده برشمرده می‌شوند.
اگر چه نتایج مطالعه گروه مشاوره بوستون یک کاهش میل به مهاجرت کاری را در میان کشورهای مختلف نشان می‌دهد اما بررسی جزئی‌تر نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که میل مردم خاورمیانه و شمال آفریقا - که به منطقه MENA معروف هستند - برای مهاجرت نسبت به سال 2018 نه تنها با کاهش همراه نبوده بلکه افزایش یافته است و این اتفاق در نوع خود یک استثنا محسوب می‌شود.
شاید به این دلیل که کشورهایی مانند نیجریه، یمن، سودان و تونس فرصت‌های شغلی مشابهی را که در غرب وجود دارد ارائه نمی دهند. به طور کلی تمایل به جابجایی از سال 2018 کاهش چشمگیری نداشته است و در کشورهای معدودی از جمله برزیل و چندین کشور اروپایی تمایل به مهاجرت به خارج از کشور بسیار بالا رفته است. ایتالیا و سوئد در این گروه قرار دارند که می‌تواند واکنشی به مدیریت نه چندان خوب این کشورها در موضوع همه‌گیری ویروس کرونا باشد. شکل زیر وضعیت میل به مهاجرت را در میان کشورهای مختلف جهان در سال‌های 2018 و 2020 نشان می‌دهد:
شکل 4- وضعیت میل به مهاجرت را در میان کشورهای مختلف جهان در سال‌های 2018 و 2020
نکته قابل توجه در این میان این است که در کنار کم شدن میل به مهاجرت کاری در میان افراد، نوعی جدید از مهاجرت بروز و ظهور یافته است که از آن تحت عنوان "تحرک مجازی " یاد می‌شود. پنجاه و هفت درصد از پاسخ دهندگان گفته‌اند که مایلند از راه دور برای کارفرمایی در یک کشور خارجی کار کنند، سطحی که بسیار بالاتر از نسبت افرادی است که برای جابجایی فیزیکی آماده هستند. شکل زیر درصد تمایل افراد برای کار از راه دور برای یک کارفرمای خارجی در کشور دیگر را بر اساس ملیت نشان می‌دهد:
شکل5- درصد تمایل افراد برای کار از راه دور برای یک کارفرمای خارجی در کشور دیگر
منبع:
Kovcs-Ondrejkovic, O., Strack, R., Baier, J., Antebi, P., Kavanagh, K., & Gobernado, A. L. (2021, June 22). Decoding Global Talent, Onsite and Virtual. BCG Global. https://www.bcg.com/publications/2021/virtual-mobility-in-the-global-workforce
بیشتر بخوانید:
توضیحات مقامات پنتاگون به مجلس سنا و جزئیات جدید از روند خروج از افغانستان
عامل اصلی مهاجرت / عباس عبدی
در اهمیت مهاجرت / عباس عبدی
20 مبدا و مقصد اصلی پناهجویان کدام کشورها هستند؟
لینک کوتاه: asriran.com/003NdQ
