تحقق رحمت الهی پس از یک ماه عبادت
تهران - ایرنا - استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم (ع) گفت: رحمت الهی در وجود انسان حاصل تحقق یافتن دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پس از یک ماه عبادت و بندگی است.
پیامبر اکرم (ص) در بیست و نهمین روز از ماه مبارک رمضان دست به درگاه الهی برداشته و اینگونه دعا کردند: اللهم غشنی فیه بالرحم و ارزقنی فیه التوفیق و العصم و طهر قلبی من غیاهب التهم یا رحیما بعباده المؤمنین. خدایا در این ماه مرا با رحمتت بپوشان و توفیق و خود نگهداری را نصیبم کن و از تیرگی‌های تهمت دلم را پاک گردان، ای مهربان به بندگان با ایمان.
حجت الاسلام حسن عامری به خبرنگار معارف ایرنا گفت: اگر دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان محقق شود، همه وجود انسان را رحمت فرا می گیرد، به گونه ای که مال، همسر، فرزند، علم، مقام و آبروی انسان به رحمت الهی تبدیل می شود. چنین انسانی برای دیگران رحمت خواهد بود ولی در این مسیر نیاز به توفیق الهی داریم. این توفیق یعنی فراهم شدن اسباب و نکته دیگر حفظ و نگهداری این رحمت الهی است.
وی کلمه عصمت را در این دعا به معنای تفویض دانست و افزود: عصمت یعنی این که همه چیز را به خدا بسپاریم و خود را به خدا واگذار کنیم و همچنین به تشخیص ها و عمل خود مغرور نشویم. چون ممکن است انسان توفیق های خوبی در ماه مبارک رمضان پیدا کند ولی یادآور این مساله نیستند که شیطان ما را رها نکرده است. ما نباید بعد از 29 روز عبادت و روزه داری تصور کنیم که به یک قلب مطمئن رسیده ایم. لذا از خدا بخواهیم که دل ما را از کدورت هایی که تهمت بوجود می آورد، پاک کند.
این استاد حوزه تاکید کرد: تهمت در اینجا یعنی خدا را متهم نکنیم. چون گاه هنگام بروز مشکلات از خدا انتقاد می کنیم که چرا چنین بلایی بر سر ما آمده است یا چرا گرفتار فقر می شویم در حالی که قرآن می فرماید هر خیر و برکتی که به ما می رسد، از خداست و هر گرفتاری از اعمال ماست. زمانی که انسان گرفتار می شود، شیطان تلاش می کند تا به خدا تهمت بزنیم و بگوییم خدا دعای مرا نمی شنود یا خدا ما را نمی بخشد. بنابر این مایوس شدن از رحمت الهی همان اتهام است در حالی که رحمت واسعه خدا شامل حال همه کسانی می شود که ایمان به او داشته باشد.
شرط قبولی اعمال
عامری همچنین درباره دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان گفت: در این دعا می خوانیم اللهم اجعل صیامی فیه بالشکر و القبول علی ما ترضاه و یرضاه الرسول محکم فروعه بالأصول بحق سیدنا محمد و آله الطاهرین و الحمد لله رب العالمین. یعنی خدایا روزه‌ام را در این ماه بر پایه آنچه تو و پیامبر آن را می‌پسندد و در حالی که فروعش بر اصولش استوار باشد، به حق سرورمان محمد و اهل بیت پاکش مورد سپاس و پذیرش قرار بده.
وی افزود: بر اساس دعای این روز، شکر و قبولی عمل انسان دو معیار دارد که یکی خداست و دیگری چیزی است که رسول خدا (ص) از آن راضی شود و ملاک ما باید رضایت الهی و پیامبرش باشد. چون گاهی مسائل فرعی را رعایت می کنیم ولی از اصول غافلیم. مثلا به کالبد نماز توجه داریم به گونه ای که رکوع و سجود و احکام آن را به خوبی می دانیم و به آن عمل می کنیم ولی هنوز بنده الهی نشده ایم. چون هنگامی که می گوییم ایاک نعبد و ایاک نستعین اعتقاد محکم نداریم یا اگر صراط مستقیم را از خدا می خواهیم، چرا راهمان را کج می کنیم؟
این پژوهشگر مذهبی افزود: برخی افراد روزه می گیرند ولی مفهوم واقعی روزه در زندگی آنان دیده نمی شود و حضرت علی (ع) فرمود: چه بسیار کسانی که روزه می گیرند ولی روزه دار واقعی نیستند. چون فروع را دارند ولی اصل آن را ندارند و از خدا بخواهیم فروع را به واسطه اصول محکم کند.
وی با اشاره به اصل عبادت هایی همچون نماز، روزه و حج اظهار کرد: وقتی می گوییم اهدنا الصراط المستقیم باید توجه کنیم که آیا در مسیر امیرمومنان (ع) و امام زمان (عج) هستیم و آیا در زمان غیبت آن حضرت، از نایبش فرمانبرداری می کنیم. چون اهل بیت (ع) حکم ولی فقیه را در عصر غیبت همچون حکم خود قرار دادند. بنابر این وقتی اصول نباشد فروع نیز اثری ندارد. بر همین اساس برخی افراد در شب قدر توبه می کنند ولی در مقابل ولی خدا ایستاده اند و به همین دلیل باید آن فروع را با اصول حفظ کرد. بنابر این هرچه فیض در این جهان است به واسطه وجود پیامبر (ص) و خاندانش است و اگراین واسطه فیض نباشد انسان به هیچ چیزی نمی رسد.
عامری ادامه داد: رضایت الهی و پیامبر (ص)، ملاک قبولی اعمال است. مثلا یک راه برای این که بدانیم آیا نماز من مقبول درگاه الهی است یا نه، ببینیم آیا بعد از نماز به امر الهی میل پیدا می کنیم یا به معصیت. قرآن می فرماید نماز، انسان را از هر گونه فحشا و منکر باز می دارد و آیا نماز ما اینگونه بوده است یا نه.
وی افزود: ملاک دوم برای قبولی اعمال رسول خداست. در نماز جماعت که ساده ترین ملاک پیروی از ولی و امام است، اگر جلو بزنیم یا عقب بمانیم، نمازمان به عنوان نماز جماعت قبول نمی شود. پس وقتی از ولی خدا جلو زدیم یا عقب ماندیم یعنی این شاخص از بین رفته و نباید توقع داشته باشیم که نمازمان مقبول است. نمازی مقبول است که با صاحب صراط مستقیم که ولی خدا و امام زمان است، مطابقت داشته باشد.
این استاد حوزه ادامه داد: در همین راستا هر تصمیم اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و علمی که از سوی مسئولان انجام می شود، اگر جامعه اسلامی ما را به جامعه مهدوی نزدیک کند، آن تصمیم و عمل مقبول است. یعنی باید ببینیم این تصمیم ها و عملکردها تا چه اندازه ما و نسل ما را به آنچه امام زمان (عج) انتظار دارد، نزدیک می کند. بنا بر این برای فهمیدن مقبولیت اعمال مان باید توجه کنیم آیا ما را به آنچه امام زمان از ما انتظار دارد نزدیک کرده یا نه که اگر نزدیک کرده باشد، مقبول است.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*