تصاویر / سفر با دوچرخه
شاید از لذت بخش ترین خاطرات کودکی سوار شدن بر دوچرخه و یکی شدن با باد و حس هیجان و سرعت و شادی بود. وسیله‌ای ساده با دوچرخ و زین و فرمان و شاسی و رکاب و زنجیر که تو را می‌برد به هر آن کجا که خواهی.
به گزارش سرویس چندرسانه ای شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ شاید از لذت بخش ترین خاطرات کودکی سوار شدن بر دوچرخه و یکی شدن با باد و حس هیجان و سرعت و شادی بود. وسیله‌ای ساده با دوچرخ و زین و فرمان و شاسی و رکاب و زنجیر که تو را می‌برد به هر آن کجا که خواهی. حسی که برای بعضی با بالا رفتن سن تمام می‌شود و برای بعضی تازه شروع مرحله تازه ای از زندگی ست و می‌شود عشق. بعضی روز را به عشق رکاب زدن بیدار می‌شوند و قبل از کار یا در مسیر کار دوچرخه سواری می‌کنند یا کسانی که نیمه شب و برای رفع خستگی تن سوار بر آن می‌شوند. هر چه هست زمان و سختی عشق به رکاب زدن را به جان می خرند و کسی که عاشق ست سختی را نمی بیند. حس ناب رکاب زدن و شور در حرکت بودن. سیگنالی که ریشه در درون مغز ما دارد و حس سیال بودن زندگی ست. دوچرخه و رکاب پر پرواز است چه در طبیعت چه در شهر چه حتی در مسابقه. سفر با دوچرخه برای اغلب انسان‌ها تداعی اراده و صبر و استقامت است. حس بودن و یکی شدن با مسیر و لمس طبیعت، دست بردن در باد، حس شادی و هیجان در عین آرامش عجیب و در نهایت حس مشاهده. چالش هم مسیر شدن درونی با ذهن خویش و کنکاش و سوال‌های پرشمار ذهنی که پیش می‌آید و چالش ی از جنس جسمی و مقاومت در برابر شرایط سخت و حس پیروزی و فائق آمدن بر پستی بلندی‌های مسیر درست همانند مسیر زندگی. مهدی، سینا، محسن، علی، مرتضی و مراد اگر چه دوچرخه سواری همه ی زندگیشان نیست و به صورت حرفه‌ای به آن نگاه نمی‌کنند اما هدف سفری ست فراموش نشدنی که مبدا آن قزوین و مقصدش دریاست، همین طی کردن و رسیدن و کنکاش ذهنی و نتیجه اش غلبه بر پیچ و خم و پستی و بلندی و فرصتی برای چشیدن حس ناب رسیدن. سفری که سوار بر دوچرخه از ارتفاع 1300 متری شروع و با رسیدن به ارتفاع 2300 متری و سپس تجربه دریا و رسیدن به ارتفاع صفر تمام می‌شود. چشیدن گرمای دشت، خنکای ارتفاع، هوای مه آلود جنگل و در نهایت نسیم دریا، گذر از مسیرهای پرپیچ و خم و عوض شدن رنگ و بوی آب و هوا و بافت و پوشش گیاهی و رکاب زدن از دامنه البرز تا رسیدن به ارتفاع صفر تمام کننده آن است.
