تلاش برای رفع سریع تحریم ها یک وظیفه است!

تحریم های ظالمانه چندین و چند سال است که علیه کشورمان در حال اعمال است، تحریم هایی با بهانه های گوناگون که البته یکی از مهم ترین و سخت ترین آنها مرتبط با پرونده هسته ای کشور اعمال گردیده است. این تحریم ها در طول سالیان گذشته تا اکنون باعث شده که اقتصاد کشور در تنگنا قرار گرفته و حجم این اقتصاد ملی به حدود یک سوم پیش از اعمال تحریم های ظالمانه کاهش یابد که خود منجر به کاهش شدید ارزش پول ملی، کاهش مراودات جهانی، افزایش لجام گسیخته تورم، گرانی شدید کالاها، کاهش تولید ناخالص ملی,... گردیده است. واقعت عینی این است که برای غلبه بر این معضلات فوق الذکر بایستی دو کار به طور موازی در کشور انجام شود: 1- افزایش توانمندی های داخلی و استفاده حداکثری از ظرفیت های ملی 2- تلاش و اقدام فوری برای لغو تحریم ها و اتصال کشور به اقتصاد جهانی با روی کار آمدن دولت آقای رییسی ظاهرا بخش اول مورد توجه قرار گرفته و اقدامات خوبی در این زمینه در حال انجام می باشد. در مورد بخش دوم و لزوم رفع تحریم ها از مسیر امضای توافق هسته ای به نکاتی چند اشاره خواهد شد که اهمیت فوق العاده آن را در رسیدن کشور به نقطه مطلوب خود نشان خواهد داد. البته بایستی به این نکته بسیار مهم توجه شود که ایران با امضای برجام و عمل به کلیه مفاد آن و حتی فراتر از تعهدات خود نشان داد که به توافقاتی که امضا می کند کاملا پایبند است و این آمریکا بود که با خروج یکجانبه از این توافق بین المللی که آن را امضا کرده در واقع اعتبار بین المللی خود را به شدت خدشه دار کرد ه و زیر سئوال برده است. متاسفانه دولت بایدن علی رغم شعارهای دوران رقابتهای انتخاباتی مبنی بر بازگشت سریع به توافق هسته ای با ایران اما همچنان به میراث تحریمی ترامپ که هیچ دستاوردی برای آنها نداشته است چسبیده و در واقع خود آمریکا بزرگ ترین مانع اجرای این توافق بین المللی است.

به هر حال در صورت دست برداشتن آمریکا از زیاده خواهی و بازگشت به توافق و لغو تحریم های یکجانبه و غیر قانونی علیه کشورمان شاهد آثار اقتصادی و سیاسی مشخصی در سطح کلان کشور خواهیم بود که در ذیل به گوشه ای از آنها اشاره می شود: 1- تحریم ها باعث شده که فروش نفت کشور به شدت افت کرده و مهم ترین منبع درآمد کشور و دولت با چالش های بسیار برای تبدیل شدن به نقدینگی روبرو شود. با توجه به رویدادهای جهانی در حوزه انرژی و افزایش علاقه کشورها به استفاده از سوخت های جایگزین و پاک، در واقع همین چند سال پیش رو تقریبا آخرین فرصت برای کشورهای نفت خیز از جمله کشورمان به جهت فروش نفت با قیمت های بالای 100 دلار و هزینه کردن آن در توسعه کشورهایشان می باشد چون تا چند سال آینده از محبوبیت و در نتیجه قیمت سوخت های فسلی به شدت کاسته خواهد شد. پس تحریم ها بایستی هر چه زودتر رفع گردیده تا کشورمان از این آخرین پنجره قیمتی نفت حداکثر استفاده را بنماید. 2- ایران کشوری در حال توسعه است که به شدت به فناوری پیشرفته و سرمایه خارجی برای توسعه نیاز دارد و تحریم ها مهم ترین عامل عدم دسترسی ایران به این دو فاکتور مهم توسعه صنعتی و اقتصادی می باشد. 3- تحریم ها باعث شده که حتی کشورهای شرقی و در راس آنها چین نیز نتوانند مبادلات تجاری و سرمایه گذاری و اتنقال فناوری با ایران را داشته باشند و در عمل ثابت شده که آنها هم تحت تاثیر تحریم ها عملا سطح مبادلات با کشورمان را به حداقل رسانده اند. تصور کنید در صورت رفع تحریم ها و به طور مثال تنها اجرای قرارداد 20ساله ایران و چین حجم عظیمی از سرمایه و فناوری پیشرفته وارد کشور شده و جهش عظیمی در تولید ناخالص ملی، افزایش تولید، ایجاد ثروت، کاهش بی کاری و... حاصل خواهد شد. 4- با امضای توافق هسته ای تلاش های مذبوحانه رژیم جعلی صهیونیستی برای ایران هراسی و القای انزوای کشور در سطح جهانی در عمل خنثی شده و انزوای این رژیم با توجه به گسترش مراودات ایران با کشورهای منطقه و جهان عمیق تر و گسترده تر خواهد شد. اینها و موارد متعدد دیگری لزوم تسریع در فرایند امضای توافق هسته ای را نشان می دهند.

مسلما توافق فعلی دارای نکات مثبت و منفی مانند هر قرار داد دیگری است و موافقان و مخالفان خاص خود را داشته و خواهد داشت اما نکته مهم این است که با توجه به پیشرفت های ایران در دانش هسته ای ، امضای توافق نمی تواند ایران را در زمینه دانش هسته ای به عقب برگرداند و کشورمان در صورت بد عهدی طرف های مقابل در هر برهه زمانی می تواند به سرعت به روال قبل ازتوافق بازگردد. همان اتفاقی که پس از بد عهدی طرفهای مذاکره افتاد. به هر حال نوبتی هم که باشد نوبت استفاده ایران از مزایای اقتصادی توافق هسته ای است، مزایایی که در دولت قبل یا به خوبی به ایران تعلق نگرفت و یا در اثر فرصت سوزی داخلی از آنها به خوبی برای پیشرفت کشور استفاده نشد. حال دولت بایستی توجه داشته باشد که در صورت امضای توافق و باز شدن فضای جهانی به روی اقتصاد ایران حداکثر استفاده را از فضای موجود برده و با ایجاد شرایط داخلی مناسب به سرعت نسبت به جذب سرمایه و فناوری از کشورهای پیشرفته دنیا اقدام نماید. در واقع امضای توافق و لغو تحریم ها برای دولت به مثابه راه میان بری است در جهت بزرگ تر کردن کیک اقتصاد کشور، تقویت پول ملی، کاهش تورم، افزایش سرمایه گذاری، تولید، ایجاد اشتغال بیشتر و در نتیجه بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی مردم که در نهایت به وفاداری و امیدواری بیشتر آنها به دولت و نظام منجر خواهد شد. به شرط آنکه طرفهای مقابل دست از زیاده خواهی ها بردارند