توافقِ مبهم میان چین و آمریکا | ترامپ، شی را ستایش می‌کند | فشار شاهین‌ها در واشنگتن شدت گرفت
اقتصادنیوز: جزئیات دیدار شی جین پینگ و دونالد ترامپ همچنان مبهم است. در حالی که ترامپ ادعاهای بزرگ‌تری، مانند موافقت پکن با خرید تجهیزات کشاورزی و گاز و نفت آلاسکا را مطرح کرد، بیانیه‌های چینی بسیار محتاطانه‌تر بوده‌اند.
به گزارش اقتصادنیوز، چین و ایالات متحده بر سر یک آتش‌بس یک‌ساله در جنگ تجاری‌شان توافق کرده‌انداما این اساساً یک مصافحه بین دو رئیس‌جمهور یعنی دونالد ترامپ و شی جین‌پینگ است، نه یک توافق واقعی. این دو رهبر روز پنجشنبه در بوسان، کره جنوبی، با هم دیدار کردند، جایی که ترامپ از تهدید دو هفته پیش خود برای افزایش تعرفه‌ها به میزان اضافی 100 درصد عقب‌نشینی کرد و در عوض، میانگین تعرفه را از 57 درصد به 47 درصد کاهش داد.
فارن پالیسی در گزارشی نوشته است: در مقابل، پکن موافقت کرده است که بار دیگر سویای آمریکایی بخرد و برای یک سال از اعمال کنترل‌های بیشتر بر عناصر نادر خودداری کند. هر دو طرف از تبادل تلافی‌جویانه بر سر هزینه‌های بندری عقب‌نشینی کرده‌اند که می‌توانست ترافیک دریایی جهانی را به شدت کاهش دهد. به اعتراف خود ترامپ، حتی تایوان مورد بحث قرار نگرفت.
اوضاع روشن نیست
جزئیات همچنان مبهم است. در حالی که ترامپ ادعاهای بزرگ‌تری، مانند موافقت پکن با خرید تجهیزات کشاورزی و گاز و نفت آلاسکا را مطرح کرد، بیانیه‌های چینی بسیار محتاطانه‌تر بوده‌اند. اخبار این هفته را با "فاز یک" توافق تجاری که بین دو قدرت در ژانویه 2020 امضا شد، مقایسه کنید. در حالی که بخش عمده آن توافق به دلیل همه‌گیری کووید -19 هرگز اجرایی نشد، اما یک ترتیب نسبتاً مفصل بود که شامل مواضع واضح، مکانیسم‌ها و زمان‌بندی‌های اجرایی بود.
زمان‌بندی اینجا به سادگی اجازه چنین چیزی را نمی‌داد؛ در حالی که دو طرف از زمان دیدارهای ماه مه در سوئیس در حال گفتگو بوده‌اند، حرف‌های تند ترامپ در مورد عناصر نادر، جایی که چین را متهم به بسیار خصمانه شدن روابط میان دو کشور کرد، تنها سه هفته پیش رخ داد. این مسئله وضعیت را بسیار بیشتر به سمت وعده‌های مبهم سوق داد.
رقابت در زمینه تکنولوژی پابرجاست
به نظر می‌رسد شاهین‌ها در واشنگتن، حداقل فعلا، موفق شده‌اند ترامپ را متقاعد کنند که از اجازه صادرات یک چیپ نیمه‌رسانای قدرتمند ساخت انویدیا، یعنی B30A، به پکن خودداری کند. رقابت هوش مصنوعی موردی نادر است که چین هنوز به آنچه ایالات متحده می‌فروشد نیاز دارد، نه برعکس، و B30A بسیار پیشرفته‌تر از چیپ‌های ساده‌شده‌ای است که در حال حاضر اجازه فروش‌شان داده شده. اما رئیس انویدیا، جنسن هوانگ، در حال لابی‌گری با ترامپ برای قوانین مهربانانه‌تر است، و امکان صادرات این چیپ کاملاً منتفی نیست.
یکی از معدود اعداد واقعی ارائه‌شده تاکنون مربوط به سویا است، جایی که چین طبق گفته وزیر خزانه‌داری ایالات متحده، اسکات بسنت، قول داده 12 میلیون تن در چند ماه آینده بخرد و 25 میلیون تن دیگر هر سال برای سه سال آیندهتقریباً همان اعداد دو سال گذشته. بسنت ادعا کرد که این کار تهدید علیه "مزارعین سویای بزرگ ما" را برطرف می‌کند.
این به نظر بیش از حد خوش‌بینانه است: عمدتاً، آنچه این توافق انجام داده، برجسته کردن این نکته برای پکن است که این یک نقطه فشار سیاسی است که می‌تواند هر زمان که بخواهد با استفاده از آن، ایالات متحده را تحت فشار نگه دارد. پکن همچنین می‌داند که تامین‌کنندگان زیادی در آمریکای جنوبی دارد که مشتاق و آماده تضعیف کشاورزان آمریکایی هستند.
دیدگاه خوش‌بینانه از نخستین دیدار ترامپ - شی پس از شش سال انتظار، این است که اکنون فرصت وجود دارد تا نمایندگان مربوطه‌شان برای مذاکرات طولانی و طاقت‌فرسا با هدف رسیدن به یک توافق پایدار و مکتوب دور میز بنشینند.
ترامپ شی را ستایش می‌کند
این با آنچه ترامپ ظاهراً از این گردهمایی‌های سطح بالا می‌خواهد، همخوانی دارد، یعنی بازی در نقش یک دولتمرد و دریافت ستایش از دیگران بدون زحمت برای جزئیات. ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها هر دو وظیفه را در دیدارهایشان با ترامپ در اوایل هفته درک کردند، اما اتفاقات اخیر همچنین نشان‌دهنده تغییر دینامیک قدرت ایالات متحده - چین به سمت پکن است. ترامپ پر از ستایش از شی بود، دیدار را "12 از 10" ارزیابی کرد و آن را "افتخار بزرگی" نامید. زبان چینی‌ها بسیار آرام‌تر بود.
از دیدگاه بدبینانه، ابهام توافق به این معناست که توافق تنها تا زمانی دوام می‌آورد تا چیزی خشم ترامپ را برانگیزد یا تا زمانی که یکی از نقاط اصطکاک متعدد دیگر در رابطه باعث برخورد شود. آن را بیشتر مانند یک آتش‌بس موقت در یک جنگ طولانی‌مدت تصور کنید تا یک توافق صلح. توافقی که ممکن است در هر لحظه فروبپاشد.
فعلا ایالات متحده بیشتر از چین به حسن نیت چینی وابسته است، به ویژه در مورد عناصر نادر که انحصار آن در دست چینی‌هاست. تنها ابزار واقعی ترامپ، چرخاندن دستگیره تعرفه‌هاست. اما خبر واقعی آن است که تولیدکنندگان چینی به طرز شگفت‌آوری توانسته‌اند بازارهای دیگری پیدا کنند تا جایگزین ایالات متحده شوند.
همچنین بخوانید ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
