جنگ قدرت مقام‌های ارشد و زنان قدرتمند اروپایی
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اکنون این وضعیت را از نزدیک تجربه می‌کند، زیرا خواسته‌های شخصی او عملا خنثی می‌شود.
در میان بسیاری از افراد حرفه‌ای در نهادهای اروپایی، مارتین سلمایر نام برجسته ای است که این روزها بر سر زبان ها افتاده است.
این مقام ارشد اتحادیه اروپا که از سال 2014 تا 2018 ریاست کابینه ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون وقت اتحادیه اروپا را بر عهده داشت، هم مورد احترام است و هم از سوی همکارانش مورد ترس.
وقتی اخیراً خبر بازگشت این شهروند اهل بن به پایتخت اتحادیه اروپا منتشر شد، توجه نهادهای اروپایی به این موضوع جلب شد. هفته‌هاست که این موضوع عملاً تنها موضوع گفتگو در راهروهای کمیسیون اروپایی بوده است.
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، می‌خواهد این دیپلمات باتجربه را به جمع خود اضافه کند تا نماینده‌ای قوی در میان سفرای اتحادیه اروپا داشته باشد.
کالاس از زمان تصدی این سمت در حدود یک سال پیش، با نبردی دشوار در برابر دیپلمات‌های خودباور روبرو بوده است. 27 کشور عضو اتحادیه اروپا اغلب رویکرد مشترک در این اتحادیه را خنثی می‌کنند زیرا سیاست خارجی را یک حوزه ملی می‌دانند.
سلمایر، که در حال حاضر سفیر اتحادیه اروپا در واتیکان است، قرار بود منافع اتحادیه اروپا را ارتقا دهد و به همین منظور، یک سمت رهبری در سرویس اقدام خارجی اروپا (EEAS) دریافت کند.
اما ظاهرا حتی قبل از انجام مصاحبه‌های شغلی، این انتصاب منتفی شده است. به گفته منابع آگاه، اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و بیورن زایبرت، رئیس دفتر وی، اصلاً از ایده همسایه شدن با سلمایرِ تشنه قدرت در بروکسل راضی نبودند.
زایبرت که اکنون نقشی را ایفا می‌کند که زمانی سلمایر بر عهده داشت و در تمام تصمیمات کمیسیون حرف آخر را می‌زند هم با این تصمیم پرسنلی مخالف است.
فون در لاین به عنوان یکی از اولین اقدامات رسمی خود در آغاز اولین دوره ریاست خود بر کمیسیون اروپایی در سال 2019، سلمایر را از سمت دبیرکلی اتحادیه اروپا برکنار کرد و او را به جایی بسیار دور از بروکسل فرستاد. وی ابتدا به عنوان سفیر اتحادیه اروپا در وین انتخاب شده و سپس به واتیکان رفت.
این اقدام همچنین نشانه‌ای بود مبنی بر اینکه رئیس جدید کمیسیون هیچ مرکز قدرتی را خارج از حوزه اختیارات خود تحمل نخواهد کرد.
ظاهراً کالاس این موضوع را که تیم سلمایر، از طرف رئیس کمیسیون اروپایی، همچنان به عنوان یک تهدید تلقی می شود را دست کم گرفته است.
همچنین ممکن است نگرانی شدید فون در لاین از وجهه عمومی‌اش در این امر نقش داشته باشد چرا که او برجسته‌ترین چهره کمیسیون به ویژه در حوزه سیاست خارجی و امنیتی است.
کالاس، نخست وزیر سابق استونی، به دلیل تجربه و شهرتش، از همان ابتدا رقیب بالقوه‌ای در نبرد برای جلب توجه برای فون در لاین محسوب می‌شد.
از نظر سیاسی، وی و فون در لاین اشتراکات زیادی دارند. هر دو زن قدرتمند اروپا می‌خواهند وابستگی‌های ژئوپلیتیکی خود را - به روسیه، به چین و از زمان بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، به ایالات متحده - کاهش دهند.
اما فون در لاین، همانطور که مقامات عالی رتبه اتحادیه اروپا تأیید می‌کنند، اهل کار گروهی نیست.
به این ترتیب در حالی که اروپا در محاصره بحران‌ها و جنگ‌ها است، نهادهای بروکسل درگیر جنگ‌های داخلی بین مقامات ارشد خود هستند و این اتلاف انرژی به ویژه کالاس را به شدت ناامید و دلسرد کرده است.