حاج قاسم هیچ دخالتی در امور کشورها نکرد / کلام شهید سلیمانی «بیایید» بود، نه «بروید»!
به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، آیین گرامیداشت مقام شهید را به مناسبت سالروز شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی به همت بنیاد مکتب حاج قاسم سلیمانی و با همکاری مؤسسه فرهنگی جلوه نور علوی چهارشنبه 14 دی ماه برگزار و از کتاب «شهید؛ رهیافتی به راز و رمز مقام شهادت» رونمایی شد.
در این مراسم سرتیپ محمد شیرازی، رئیس دفتر نظامی مقام معظم رهبری درباره سیره و شخصیت شهید سلیمانی به سخنرانی کرد و همچنین استاد محمدتقی فیاضبخش (از شاگردان مرحوم آیتالله سعادتپرور) به تبیین ابعاد سلوکی و باطنی مقام شهادت و راه وصول به آن بر پایه تعالیم مکتب اخلاقی - تربیتی امام خمینی (ره) و علامه طباطبائی (ره) پرداخت.
سخن گفتن از حاج قاسم سلیمانی باید از سوی شخصیتهای بزرگ صورت بگیرد
شیرازی در ابتدا گفت: سخن گفتن از حاج قاسم سلیمانی باید از سوی شخصیتهای بزرگ صورت بگیرد، افرادی نظیر مقام معظم رهبر (حفظهالله) و آنانی که از لحاظ معنوی به شهدا نزدیکاند، حضور من در اینجا فقط به این جهت است تا به عنوان کسی که در حاشیه بوده است و نگاهی انداخته، نکاتی را عرض کنم. حضرت آقا در مورد شهید سلیمانی فرمودند که ایشان یک مکتب، راه و مدرسه درسآموز هستند و در تبیین مکتب هم آن را به مدد دو مقوله «صدق» و «اخلاص» تعریف کردند و سپس با اشاره به آیه «من المؤمنین رجال صدقوا» ادامه میدهند که ما در این دنیا با توجه به ظرفیتمان مورد محک و آزمایش قرار میگیریم تا صداقت بر عهد و ایمانمان صحتسنجی شود.
از یک بسیجی تا فرمانده لشکر ثارالله
وی افزود: شهید سلیمانی در ابتدای جنگ به عنوان یک بسیجی از خطه کرمان وارد صحنه نبرد شد و پس از مدتی شایستگی و لیاقت خود را در برابر چشم فرماندهان نشان داد. او ابتدا فرمانده گردان شد، سپس فرمانده تیپ و در آخر به عنوان فرمانده لشکر ثارالله برگزیده شد. در این جا لازم است اشارهای به سخن حضرت آقا داشته باشم که جبهه را گنجینه درسآموز معرفی و جوانان را تشویق کردند تا با رجوع به دوران دفاع مقدس از آن بهرهبرداری کنند، هرچند ایشان بعدها گفتند من انتظار داشتم پس از این توصیهها و سفارشات هزاران کارگروه تشکیل شود و نشد!
هر رزمنده ما در جبهه، یک مکتب است
شیرازی ادامه داد: سیره هر رزمنده جبهه، چه آن کسی که به فیض شهادت نائل آمد چه آن کسی که به سلامت از جنگ برگشت، یک مکتب است. این که شهدای ما آرزوی گمنامی میکردند تا جسدشان برنگردد، یا اینکه شهید عزیز ما حاج قاسم میخواهد تا بر روی سنگ قبرش از عبارت «سرباز» استفاده کنند، همگی باید به خوبی واکاوی شود. شهید حاج قاسم از طلیعهداران خط مقدم جبهه بود و از آن دسته از فرماندهانی بود که کلامش «بیایید» بود، نه «بروید»! که این حاکی از خطشکن بودن ایشان است.
رئیس دفتر نظامی مقام معظم رهبری اشاره کرد: پس از جنگ سردار سلیمانی به کرمان بازگشت و در آن دوران در جنوب شرق کشور بحث فعالیت اشرار اوج گرفت و ایشان مقابله با این جریان را پیگیری کرد. شهید سلیمانی به خوبی متوجه شده بود که مشکل اصلی بیکاری جوانان و نبود بستر اشتغال است که موجب میشود آنان برای امرار معاش و گذرای زندگی به شرارت رو بیاورند. ایشان با طرح موضوع در تهران با سران محلی کرمان جلسه گذاشت و از آنان خواست تا با همکاری مانع از برخورد شدید شهید سلیمانی با اشرار بشوند، که نتیجه آن شد خود افراد سلاحها را تحویل دادند و با کمک شهید سلیمانی سرگرم کار و اشتغال سالم شدند.
چرا همه مسئولین خارجی حاج قاسم را دوست داشتند
او گفت: مرحله سوم خدمت سردار سلیمانی در نیروی قدس بود. امام خمینی حرف از صدور انقلاب زده بود و در این راستا قرار بود آن تفکر و معنویت در جای جای جهان گسترانده شود و سپاه قدس یک نیروی کمکی و استشاری در این راستا در سایر کشورها بوده و هست و نتیجه آن ایجاد بازوهای مستحکم در برخی از نقاط منطقه است که در قبال فعالیتهای دشمن جنبه بازدارندگی دارند. شهید سلیمانی گرچه یک فرمانده عالیرتبه نظامی به حساب میآمد اما هرگز مشی دستوری و تحکمی را پیش نگرفت و قرار را بر آن گذاشته بود که در امور داخلی کشورها دخالت نکند و تنها به مشاوره رضایت دهد، به خاطر همین مسئولین سایر کشورها از ایشون و نظراتشان به شدت استقبال کرده و حرفهای شهید را راحتتر قبول میکردند.
آیا شهادت فقط کشته شدن است
در ادامه استاد فیاضبخش درمورد حقیقت شهادت به صحبت پرداخت و گفت: سؤال اصلی درباب چگونه وصول به مقام و مرتبه شهادت و این کلمه طیبه است، آیا در فرهنگ اسلام و قرآن شهادت فقط به وسیله کشته شدن به دست میآید؟ اگر چنین باشد تکلیف بسیاری از مردم امت اسلامی چیست؟ کسانی مثل بانوان که در جبهههای نبرد حضور ندارند یا بسیاری که توفیق جهاد کسب میکنند اما کشته نمیشوند، آیا فقط شهید کسی است که در قتال با دشمن کشته شود؟
فرهنگ شهادت در قرآن
این اسلامپژوه در ادامه بیان داشت: اگر به قرآن نگاه بیندازیم، خواهیم دید اصلا و ابدا شهادت در مرتبه کشته شدن در جنگ به کار نرفته است، بله در ادعیه و زیارتنامهها شهادت را در مقام کشته شدن در قتال یا به دست دشمن به کار بردهاند اما در قرآن چنین نیست. قرآن تنها یکی از جلوههای شهادت را کشته شدن در جبهههای نبرد تعریف کرده است. تمام کتب آسمانی و انبیا مردم را دعوت به شهادت کردهاند، این حاکی از عمومیت و فراگیری شهادت دارد که باید معنا را در آن جستوجو کرد. وقتی عدهای خدمت حضرت امیرالمومنین (ع) آمدند و ابراز ارادت کردند، حضرت صداقت این ابراز را در آمادگی به شهادت تعریف میکنند که شیعه ایشان باید خود را برای شهادت مهیا سازد.
خدوند اول شهید عالم است
وی افزود: در فرهنگ قرآن «شهید» کلمه مقدسی است که کنه آن نشان از عظمت و بزرگیاش دارد و خدا آن را برای خود به کار میبرد، به تعبیری خداوند اول شهید عالم است:«سَنُرِیهِم آیَاتِنَا فِی الآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِم حَتَی یَتَبَیَنَ لَهُم أَنَهُ الحَقُ أَوَلَم یَکفِ بِرَبِکَ أَنَهُ عَلَی کُلِ شَیء شَهِید، یعنی ما آیات (قدرت و حکمت) خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان کاملا هویدا و روشن میکنیم تا ظاهر و آشکار شود که خدا (و آیات حکمت و قیامت و رسالتش همه) بر حق است. آیا همین حقیقت که خدا بر همه موجودات عالم پیدا و گواه است کفایت (از برهان) نمیکند؟ در مرتبه بعد خداوند، شهادت را در مقام انبیا و اولیا و صلحا قرار میدهد، بالاخص شخص حضرت رسولالله (صلواتالله علیه). شهادت تعبیری از مقام ولایت است و این باید در سیره و روش هر شخص بارز شود و فقط به کشته شدن اختصاص ندارد.
پایان پیام /