حاشیه نگاری از پاتوق فیلم کوتاه تهران؛ از حضور روحانی‌فیلمساز تا حاشیه یک کارگردان با لباس نامتعارف
پاتوق فیلم کوتاه محفلی است برای آنکه فارغ از هیاهو و هیجان، سینما یاد بگیریم، دورهمی‌ای که سالیان سال است برگزار می‌شود و علاقه‌مندان به سینما را دور هم جمع می‌کند. اما جلسه اخیر آن حاشیه‌هایی در پی داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ پاتوق فیلم کوتاه محفلی است برای آنکه فارغ از هیاهو و هیجان، سینما یاد بگیریم، دورهمی ای که سالیان سال است برگزار می شود و علاقه مندان به سینما را دور هم جمع می کند؛ اتفاقی که به همت انجمن سینمای جوانان ایران در سراسر کشور شکل گرفته است و حالا فصل هشتم آن به ایستگاه دهم رسیده‌است.
پاتوق فیلم کوتاه تهران نیز هر هفته با حضور بیش از 250 نفر هنرجو و علاقه‌مند به سینما در سالن بهمن سازمان سینمایی سوره در میدان انقلاب برگزار می‌شود و سینمادوستان می‌آیند که فیلم کوتاه ببینند، نقد فیلم کوتاه بشنوند؛ هم از دیدن لذت ببرند و هم از شنیدن نقدها آموزشی سینمایی را کسب کنند.
اهل سینما تقریبا هر دوشنبه منتظرند که ساعت 15 در سالن شماره دو سینما بهمن دور هم جمع بشوند و به تماشای فیلم کوتاه بنشینند، خبرنگاران سینمایی هم از این قاعده مستثنی نیستند و به تماشای فیلم کوتاه می‌نشینند. پاتوق برای اهل رسانه نیز جذابیت‌هایی دارد، فارغ از تماشای فیلم خوب، کلاس آموزشی برای مواجهه با آثار سینمایی است و از این جهت خبرنگار سینمایی فرصت را غنیمت می‌شمارد.
این هفته نیز مثل همه این هفته ها بود، با اجرای محمد قاسمی که میزبان داوود مرادیان منتقد سینما و مولف کتاب های «لنزبازی» و «دوربین بازی» است. در دهمین جلسه از فصل هشتم پاتوق، فیلم‌های‌کوتاه داستانی «از اینجا باز شود» به کارگردانی محسن اصدق‌پور و امیرحسین طالبی، «زنی که می‌خندد» به کارگردانی آرمین اعتمادی، «استارلت» به کارگردانی جواد حکمی و «خرگوشت» به‌کارگردانی حسام رحمانی به نمایش در آمدند.
جلسه این هفته شاید از جهاتی متمایز از هفته های قبل هم بود، مواجهه مرادیان با فیلم‌ها فنی‌تر بود، نقدهای تکنیکال خوبی داشت مثل تعریف از زوج کارگردان فیلم «از اینجا باز شود» در خصوص استفاده درست از نور و رنگ در شکل دهی بعد و پرسپکتیو و کمک به منطق روایی داستان این فیلم و همچنین در نقد فیلم «زنی که می خندد» حضور موضوعات عمیق روانشناسی و حلاجی آن در بازه زمانی ده دقیقه‌ای فیلم کوتاه را الکن کردن انتقال موضوع دانست. مرادیان در این خصوص اضافه کرد که فیلم باید بر پایه میزانسن جلو رود نه بر مبنای دیالوگ انتقال داده اتفاق افتد، مهمترین اطلاعات سینمایی تصویر است که از طریق آن قصه روایت می شود!
او نقدی به روایت جواد حکمی داشت، کارگردانی که هم در کسوت فیلمسازی فعالیت می‌کند و هم روحانی و استاد حوزه علمیه است و همین موضوع باعث تعجب حضار هم بود. مرادیان فیلم حکمی را از جهت رها بودن روایت مورد نقد قرار داد، نقدی که حکمی هم آن را پذیرفت. مرادیان گفت: «ما در سینما پایان باز و یله و رها نداریم، اصغر فرهادی هم که معروف به پایان باز است، روایت فیلم را به گونه‌ای جلو می‌برد که مخاطب در انتها انتخابی که فرهادی می‌خواهد را می‌کند حتی اگر فیلم دقیقا آن را نشان ندهد» در انتهای پاتوق دیروز هم نقد و بررسی فیلم «خرگوشت» به‌کارگردانی حسام رحمانی بود؛ رحمانی با یک شیرین کاری و پوشیدن لباس نامتعارفی آمده بود اما مواجهه داوود مرادیان با این کارگردان نیز جالب توجه بود. مرادیان در واکنش به این رفتار گفت: «ما با این هوها و هیاهوها در همه اصناف فکری مخالفیم، چه حزب اللهی چه غیرحزب اللهی! چون همه اینها از سر هیجان است، از سر اندیشه نیست، چیزی هم که از سر اندیشه نباشد مانا نیست، این کارها نه ایدئولوژی خلق می کند، نه منجر به جنبش می شود به هیچ چیز منتهی نمی شود» او بعد با یک شعر ادامه داد که «ای برادر تو همان اندیشه ای / مابقی خود استخوان و ریشه ای گر گل است اندیشه تو گلشنی / ور بود خاری تو هیمه گلخنی» و گفت ما اینجا می خواهیم از اندیشه صحبت کنیم که با تشویق حضار مواجه شد؛ البته برای مخاطبان جالب توجه شد که داوود مرادیان از کارگردانی رحمانی تعریف کرد و توجه جدی او به «گروتسک» در فیلمسازی‌اش را قابل تحسین دانست. او توصیه کرد رحمانی به سراغ فیلم تجربی و... نرود و صرفا همین کمدی سیاه را با جدیت دنبال کند و به انجمن سینمای جوانان ایران هم پیشنهاد کرد از فیلمنامه‌های او با این محور استقبال کند.
دغدغه کارگردان باید فقط ساخت یک فیلم خوب باشد نه مسائل مالی مرتبط با آن / حمایت بدون سقف از فیلمسازان فیلم کوتاهحرف دقیق منتقد این هفته از پاتوق فیلم کوتاه در خصوص توجه به اندیشه البته گل‌واژه منتقدان هر هفته پاتوق فیلم کوتاه تهران است و آنها اهمیت سینمای کوتاه در عمیق بودن و ایجاد فرصت برای اندیشه‌ورزی صحبت می کنند.