حق بیمه قرارداد هزینه سربار را به تولید تحمیل می‌کند / شرایط کنونی موجب افزایش حجم اقتصاد زیرزمینی و پنهان‌کاری می‌شود
عضو هیئت‌مدیره انجمن زنان کارآفرین با اشاره به اینکه سازمان تأمین اجتماعی و سازمان امور مالیاتی تبدیل به دو کابوس برای تولیدکنندگان شده‌اند از اخذ حداکثری حق بیمه از تولیدکنندگان با روش‌هایی نظیر حق بیمه قراردادکه به ترمزی برای تولید تبدیل شده و هزینه اضافی به تولید سربار می‌کنند گفت و افزود: این شرایط جز افزایش حجم اقتصاد زیرزمینی و پنهان‌کاری نتیجه دیگری ندارد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا؛ بررسی‌ها نشان از این دارد که سازمان امور مالیاتی و تأمین اجتماعی به دو کابوس بزرگ برای تولیدکنندگان داخلی تبدیل شده‌اند.
سازمان امور مالیاتی و تأمین اجتماعی، دو کابوس بزرگ تولیدکنندگان
ارتباطات یک‌طرفه و تحکم‌آمیز این سازمان‌ها با واحدهای تولیدی مشکلات عدیده‌ای را برای آنان به وجود آورده است. به گفته صاحبان کسب‌وکارها، اساساً ارتباط این سازمان‌ها با شرکت‌ها بر بی‌اعتمادی بنا شده است. مثلاً اگر در موضوعی واحد تولیدی با سازمان تأمین اجتماعی به مشکل بخورد، اصل بر این است که شرکت موردنظر صددرصد مقصر است، مگر اینکه خلافش ثابت شود. بیشتر بخوانید: صنعت نساجی در گرو، اخذ حق بیمه قرارداد / افزایش حجم اقتصاد زیرزمینی در بازار پوشاک مشکل وقتی افزایش میابد که در روند اثبات حقانیت واحدهای تولیدی، حساب‌های شرکت مسدود می‌شود و عملاً فعالیت آن واحد به حالت تعلیق درمی‌آید. تولیدکنندگان در موارد متعدد به بروز مشکلات بر اثر سوءمدیریت سازمان تأمین اجتماعی که ضررش متوجه واحد تولیدی شده است، اشاره می‌کنند.
شرایط کنونی موجب افزایش حجم اقتصاد زیرزمینی و پنهان‌کاری می‌شود
مریم خاوازی، مدیرعامل و عضو هیئت‌مدیره انجمن زنان کارآفرین درباره این موضوع به راه دانا، اظهار کرد: در ماه‌های اخیر یکی از مهم‌ترین مشکلات شرکت‌ها و تولیدکنندگان در ارتباط با تأمین اجتماعی و مشکلاتی که این سازمان برای تولید ایجاد کرده است. وی ادامه داد: این سازمان خدمات شایسته‌ای را در مقابل مبالغ بالایی که دریافت می‌کند، ارائه نمی‌دهد. سازمان موردبحث به نسبت حق بیمه‌ای که از کارگر و کارفرما دریافت می‌کند، خدماتی ارائه نمی‌دهد. سهمی که تأمین اجتماعی برای داروها می‌پردازد، بسیار پایین است و بیمارستان‌های تأمین اجتماعی هم کیفیت خدماتشان مناسب نیست. وی افزود: کارگرانی که حق بیمه واریز می‌کنند، سال‌های زیادی مشغول کار هستند و در میان‌سالی نیاز به حمایت‌های بیمه‌ای در حوزه درمانی، پزشکی و دارویی دارند، اما متأسفانه این خدمات بسیار ناچیز است. در تمام دنیا در سنین میان‌سالی و بالاتر به اعطای خدمات ویژه بیمه‌ای و درمانی به بیمه‌شدگان اقدام می‌کنند. وی توضیح داد: در کشور ما نه‌تنها خدمات ویژه ارائه نمی‌شود، بلکه خدمات معمول بیمه‌ای هم در سطح خوبی نیست. الان قیمت دارو افزایش پیدا کرده است و بسیاری از داروها را بیمه تأمین اجتماعی شامل نمی‌شود. ما بیمه‌شدگانی را داریم که داروی خاص مصرف می‌کنند و دارویشان در شمول بیمه قرار نمی‌گیرد و با وجود پرداخت حق بیمه باز هم باید آزاد مبلغش را بپردازند. این تولیدکننده افزود: موضوعی که در ارتباط با تأمین اجتماعی همواره مطرح می‌شود و آزاردهنده است، تبصره‌هاست. به هرکدام از شعبه‌های تأمین اجتماعی که برای انجام کاری مراجعه کنید، حتماً به شما گفته می‌شود که بر اساس تبصره فلان و بخش‌نامه‌های فلان این‌طور است. درحالی‌که یک نفر باید به این بررسی بپردازد که آیا اصلاً تبصره‌ای در کار هست یا خیر؟ وی با اشاره به اینکه متأسفانه دررابطه‌با تأمین اجتماعی همیشه تبصره یا بخش‌نامه‌ای که به نفع سازمان تأمین اجتماعی باشد وجود دارد، گفت: این به معنای ارتباط یک‌طرفه سازمان با تولیدکنندگان و بیمه‌شدگان است. از تمامی این‌ها که بگذریم به حق بیمه قراردادها می‌رسیم که اصلاً مشخص نیست چرا دریافت می‌شود؟ وی پرسید: در مقابل حق بیمه کارکنان خدماتی هرچند اندک ارائه می‌شود؟ مشکل اینجاست که حق بیمه قرارداد در مقابل خدمتی که ارائه نمی‌شود باز هم از تولیدکنندگان دریافت می‌شود.
حق بیمه قرارداد هزینه سربار را به تولید تحمیل می‌کند
وی خاطرنشان کرد: سازمان تأمین اجتماعی، با سازوکار اخذ حداکثری حق بیمه از تولیدکنندگان با روش‌هایی نظیر حق بیمه قرارداد به‌جای اینکه در شرایط فعلی و تحریمی کشور تسهیل گر کسب‌وکارها باشند، تبدیل به ترمزی برای تولید شده و هزینه اضافی را به تولید سربار می‌کنند. این شرایط جز افزایش حجم اقتصاد زیرزمینی و پنهان‌کاری نتیجه دیگری ندارد. تولیدکنندگان یا ترجیح می‌دهند کسب‌وکار خود را تعطیل کنند یا اینکه به انحای مختلف از پرداخت حق بیمه قرارداد شانه خالی کنند؛ زیرا میزان حق بیمه قرارداد در برابر حق بیمه کارگران بسیار بیشتر است. خاوازی در ادامه گفت: ممکن است در یک مورد خاص به تو بگویند که بخش‌نامه آمده است و نمی‌توانیم این مورد را طور دیگری عمل کنیم. اما برای همان مورد خاص نامه‌ای به وزیر می‌نویسی و رابطه‌ای در صحن مجلس پیدا می‌کنند و کار را بر اساس منافع خود پیش می‌برند. وی تصریح کرد: این‌ها نشان‌دهنده برخوردهای سلیقه‌ای است که در نهایت به سود کسب‌وکارها و فضای اقتصادی کشور نیست. اگر قرار است تولیدکننده را حمایت کنیم، باید صدایش را بشنویم و مشکلاتش را حل کنیم. متأسفانه الان راحت‌ترین کار برای تولیدکنندگان این است که واحد تولیدی خود را تعطیل کنند و پولشان را صرف خرید دلار و سکه کنند. حتی کسانی مثل ما که عاشق تولید هستیم هم تا یک جایی دوام می‌آوریم و در نهایت عطای تولید را به لقایش می‌بخشیم. این تولیدکننده که به گفته خودش در آستانه تعطیلی واحد تولیدی‌اش قرار دارد، گفت: خصوصی‌سازی در کشور اصلاً به‌درستی پیش نرفت و شرکت‌های شبه‌دولتی سر برآوردند که بر گستره مشکلات اضافه کردند. رانت‌هایی شکل گرفت و بانک‌ها اقدام به تأسیس شرکت‌های خصوصی کردند که در واقع زیرمجموعه بانک‌ها هستند و برعکس نامشان خصوصی نیستند. وی در پایان گفت: در واقع همه چیز در شبکه دولتی که از قبل وجود داشت، می‌چرخد و هیچ خصوصی‌سازی ای اتفاق نیفتاد. در این چرخه معیوب، شرکت‌های خصوصی واقعی به تولید و نوآوری می‌پردازند، اما ازآنجائی‌که شرکت‌های دولتی و شبه‌دولتی از ابزارهای قدرتمند و بودجه بالایی برخوردارند، از مزایای آن نوآوری بهره‌مند می‌شوند.