خریدهای بزرگ ایران از قلب اروپا رسماً تایید شد

فهرست محتوا
• صادرات غیرنفتی؛ رشد وزن، کاهش ارزش
• واردات؛ کاهش در هر دو جبهه
• شرکای تجاری ایران؛ از عراق تا هلند
• چشم‌انداز تجارت غیرنفتی؛ چالش‌ها و فرصت‌ها

در چهار ماهه نخست سال 1404، تجارت غیرنفتی ایران به 61 میلیون و 20 هزار تن کالا به ارزش 34 میلیارد و 175 میلیون دلار رسید. این آمار نشان‌دهنده افزایش 0.48 درصدی وزن و کاهش 10 درصدی ارزش در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته است.

از این میزان، 48 میلیون و 811 هزار تن به ارزش 16 میلیارد و 549 میلیون دلار به صادرات غیرنفتی و 12 میلیون و 209 هزار تن به ارزش 17 میلیارد و 627 میلیون دلار به واردات اختصاص داشت.

صادرات غیرنفتی؛ رشد وزن، کاهش ارزش

صادرات غیرنفتی ایران در این دوره با رشد 1.46 درصدی در وزن، به 48 میلیون و 811 هزار تن رسید، اما ارزش آن با افت 5.51 درصدی به 16 میلیارد و 549 میلیون دلار کاهش یافت.

محصولات پتروشیمی با 17 میلیون و 402 هزار تن به ارزش 6 میلیارد و 894 میلیون دلار، بخش مهمی از صادرات را تشکیل دادند، اما این بخش نیز با کاهش 8.3 درصدی در وزن و 10.22 درصدی در ارزش مواجه شد.

گاز طبیعی، پروپان مایع‌شده، متانول، بوتان مایع‌شده و قیر نفت پنج کالای اصلی صادراتی ایران در این مدت بودند.

واردات؛ کاهش در هر دو جبهه

واردات ایران در چهار ماهه 1404 با کاهش 3.23 درصدی در وزن و 14.20 درصدی در ارزش، به 12 میلیون و 209 هزار تن و 17 میلیارد و 627 میلیون دلار رسید.

طلا به اشکال خام، ذرت دامی، برنج، روغن دانه آفتابگردان و دانه سویا پنج کالای اصلی وارداتی بودند که نشان‌دهنده تمرکز ایران بر تأمین نیازهای اساسی و مواد اولیه است.

شرکای تجاری ایران؛ از عراق تا هلند

عراق، امارات متحده عربی، ترکیه، افغانستان، پاکستان و عمان مقاصد اصلی صادرات غیرنفتی ایران بودند. در مقابل، امارات متحده عربی، چین، ترکیه، هند، آلمان، فدراسیون روسیه و هلند کشورهای عمده تأمین‌کننده کالاهای وارداتی ایران در این دوره بودند.

این ترکیب نشان‌دهنده تنوع در شرکای تجاری ایران و نقش کلیدی کشورهای منطقه در مبادلات غیرنفتی است.

چشم‌انداز تجارت غیرنفتی؛ چالش‌ها و فرصت‌ها

کاهش ارزش تجارت غیرنفتی در کنار رشد اندک وزن، زنگ خطری برای سیاست‌گذاران اقتصادی است. با وجود افزایش حجم صادرات، افت ارزشی نشان‌دهنده چالش‌هایی در بازارهای جهانی یا کاهش قیمت محصولات صادراتی است. از سوی دیگر، کاهش واردات می‌تواند نشانه‌ای از مدیریت ارزی یا تمرکز بر تولید داخلی باشد.

آینده تجارت غیرنفتی ایران به توانایی کشور در تنوع‌بخشی به محصولات صادراتی و تقویت روابط تجاری با شرکای کلیدی بستگی دارد.