در اولین روز جنگ تحمیلی چه نقاطی از تهران بمباران شد + تصاویر
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ آیت الله خامنهای رهبر انقلاب روز گذشته در جمع اقشار مختلف مردم که با محوریت تبیین اتفاقات اخیر سوریه دیدار داشتند. از همین روی حضرت آیتالله خامنهای در بخشی از بیانات شان با اشاره به این مسئله که از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون در وقایع و حوادث مختلف گرفتار انفعال نشده است افزودند: در 46 سال پس از انقلاب، حوادث بزرگ و سختی را پشت سر گذاشتهایم همچنانکه...
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ آیت الله خامنهای رهبر انقلاب روز گذشته در جمع اقشار مختلف مردم که با محوریت تبیین اتفاقات اخیر سوریه دیدار داشتند.
از همین روی حضرت آیتالله خامنهای در بخشی از بیانات شان با اشاره به این مسئله که از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون در وقایع و حوادث مختلف گرفتار انفعال نشده است افزودند:
در 46 سال پس از انقلاب، حوادث بزرگ و سختی را پشت سر گذاشتهایم همچنانکه روزی هواپیماهای صدام فرودگاه تهران را بمباران و در دل مردم ترس ایجاد میکردند، اما در مقابل همه حوادث گوناگون و تلخ، جمهوری اسلامی حتی یک لحظه دچار انفعال نشد.
اما دقیقا در آغاز اولین بمباران تهران در روز ابتدایی جنگ تحمیلی چه نقاطی توسط جنگندههای میگ 35 ساخت شوروی مورد بمباران قرار گرفتند.
از همین روی ساعت 2:12 بعد از ظهر 31 شهریور 1359 چهار جت جنگنده میگ ارتش بعث عراق فرودگاه مهرآباد را بمباران کردند؛ واقعهای تاریخی که کمتر عکسی از آن در دسترس است.
در آن روز جنگنده بمبافکنهای عراقی به چند فرودگاه دیگر ایران نیز حمله و نیروهای زمینی ارتش بعث هم تجاوز گسترده خود را به خاک کشورمان آغاز کردند.
جالب است؛ سعید صادقی که آن روزها عکاس روزنامه جمهوری اسلامی بود، بعد از ظهر 31 شهریور 1359 نخستین عکسهای جنگی خود را در تهران گرفت.
وی درباره آن روز میگوید: «در دفتر روزنامه مشغول بهکار بودم که خبر حمله را شنیدم. بهدلیل دوری ساختمان روزنامه جمهوری اسلامی از فرودگاه مهرآباد، صدای بمباران به گوش ما نرسیده بود و برای همین با کمی تاخیر به همراه خبرنگار خودمان را به محل رساندیم.»
صادقی با اشاره به اینکه مردم زیادی اطراف فرودگاه جمع شده بودند، ادامه میدهد: «وقتی به زحمت راهمان را از میان جمعیت باز کردیم، نیروهای نظامی و امنیتی که فرودگاه را در میان گرفته بودند، اجازه ورود به محوطه بمباران شده را به ما ندادند. بعد از مدتی که آنجا ایستاده بودیم، یکی از افسران نیروی هوایی از ما پرسید چرا وقتمان را آنجا تلف میکنیم و برای عکاسی به شهرک اکباتان نمیرویم که چند بمب هم آنجا افتاده است.»
صادقی میافزاید: «به توصیه آن افسر، خودم را به شهرک اکباتان رساندم و دیدم که میگهای عراقی از بس که میترسیده و عجله داشتهاند، چند بمب خود را آنجا انداختهاند. وقتی آنجا رسیدم، زخمیها را به بیمارستان منتقل کرده و نیروهای ارتش و کمیته انقلاب اسلامی حفاظت منطقه را برعهده گرفته بودند.»
او میگوید: «من خیلی سریع دوربین را بهدست گرفتم و شروع به عکاسی کردم. بمبها خوشبختانه در جایی از شهرک اکباتان افتاده بودند که کسی هنوز آنجا زندگی نمیکرد و تنها به چند ماشین آسیب رسانده بودند. عکسهایی که بعد از ظهر آن روز گرفتم، نخستین تصاویر من از جنگ بود که روی نگاتیو ثبت شدند.»
این شرح کوتاهی از اولین روز بمباران تهران توسط عراق در شهریور سال1359 بود جنگی که آغازگر 8سال دفاع مقدس از آب و خاک این سرزمین بود.
اما نکته حائز اهمیت ایستادگی ملتی بود که از روی ترس و خودباختگی دچار انفعال نشدند و باتمام وجود از وطن خود دفاع کردند و نگذاشتند تا یک وجب از خاک کشورشان در دست متجاوزان باقی بماند و امروز هم ملت سوریه در آغاز راهی هستند که مردم ایران در طول 8 دفاع مقدس پشت سرگذاشته است.
البته مردم و به ویژه جوانان سوریه باید تصمیم بگیرند که در قبال کشور خود فارغ از انفعال و وادادگی در مقابل تروریستها چگونه میخواهند به تکلیف تاریخی خود عمل کنند.