دلالان؛ برخورداران بی زحمت از بهره تولیدات کشاورزی / آسوده شدن از سختی‌ها غایب همیشگی زندگی روستایی است
منطقه لیلاخ در حالی به عنوان قطب تولید خیار در استان کردستان شناخته می شود که بیشتر این محصول توسط دلالان از کشاورزان منطقه با قیمت های پایین خریداری می شود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، با وجود اینکه کمتر از یک ماه به فرا رسیدن پاییز باقی مانده است اما هنگامی که به طرف روستا حرکت می کنیم محو تماشای خیره کننده آن می شویم، زیبایی هایی که دل هر انسانی را با خود به تصوراتی می برد که در ذهن خود پرورانده ایم، شاید بهتر باشد ما هم به جرگه روستاگردان بپیوندیم؛ مگر غیر از این است که روستاهای کردستان در کنار داشتن زیباترین فضا، خونگرم ترین و ساده دل ترین مردمان را در خود جای داده اند؟
روستا یعنی جریان زندگی، تلاش بی وقفه، شاکر بودن و چشم به آسمان داشتن؛ روستا رگ حیات هر کشوری است؛ رگ هایی که خون تولید در آن جاری است و تداوم حیات هر روستا تضمینی است برای حیات کل کشور. روستا هنوز هم تداعی کننده عشق و صفا و صمیمیت است، همدلی مردم، هم صدایی همه و پاکی و بی ریا بودن.
در روستا، هیچ کوچه ای به درهای بسته ختم نمی شود و هیچ بن بستی از چشم کوچه ها پنهان نمی ماند. در باغ های اینجا، هیچ غنچه ای از ترافیک نسیم دلگیر نمی شود و هیچ بادی از گرده های مسافر امان نمی گیرد.
هوای خوش و بوی گل و تا چشم کار می کند سبزه و درخت؛ یک روستا، سرشار از حس و حال خوش و پر از شادابی است. با این همه آرامش و نشاط، اگر نخواهیم لااقل ساعاتی را در فضای دل انگیز روستا سپری کنیم، به نوعی کم آورده ایم. به خصوص از این پس که روستاها در تنهایی نفس می کشند.
شاید بهتر باشد ما هم به جرگه روستاگردان بپیوندیم؛ مگر غیر از این است که روستاهای ایران در کنار داشتن زیباترین فضا، خونگرم ترین و ساده دل ترین مردمان را در خود جای داده اند؟
با این وصف، درنگ جایز نیست و تنها یک نکته می ماند؛ این که آیا روستاها و روستاییان، باز هم آماده پذیرایی از این میهمانان ناخوانده خود هستند، یا نه؟ در روستاها، شادی ها و غم ها تقسیم می شوند. آدم های روستا به هم نزدیک ترند و آنجا که همسایه از حال همسایه خبر دارد؛ آدم هایی که همیشه در جست و جوی زندگی آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند، تصویری شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و برای همین است که خیلی وقت ها می گویند خوشا به حال این روستا؛ روستایی که خبر از بوق های پی در پی ماشین ها و هیاهوی شهرنشینی ندارد.
روستای کایوشه، روستایی که در چند کیلومتری شهرستان دهگلان قرار دارد و وقتی وارد آنجا می شویم به گرمی از ما اشتقبال می کنند، آنجا زن و مرد فرقی نمی کند همه و همه در روزی خانواده سهیم هستند.
همه اعضای خانواده از مرد و زن و کودک و پیر و جوان، در فرایند فعالیت های تولیدی نقش دارند و هر کدام وظیفه و نقشی را عهده دار می باشند.
می توان اعتقاد داشت هر یک از اعضای خانواده روستایی در حد و اندازه توانایی خود سهمی خاص از کار و تولید را بر عهده دارند. از طرف دیگر و در قبال این، خانواده به عنوان تولیدکننده نیازهای اعضای خود، وظیفه دارد هزینه زندگی اعضای خود را نه در ازای نقش و سهمی که در امر تولید بر عهده دارند، بلکه به اندازه نیازشان هر چه باشد تأمین کند. صبح از ساعت 8 زنان از خواب بلند می شوند و بعد ازکارهای خانه راهی باغ می شوند، در حال حاضر غیر از برداشت گندم و کلزا که کار مخصوص مردان است زنان نیز همپای مردان راهی باغ و بستان می شوند و مشغول چیدن خیار می شوند در آنجا جمع صمیمی میان آنها حاکم است و همه با شور و صمیمیت کنار هم گرد می آیند از خوشی های قدیم می گویند و با شور و حال به آینده حرف می زنند.
این دختران و زنان تا ساعت 7 عصر همچنان با شور و شوق مشغول به کار هستند و در پایان روز نیز با نوشیدن چای روی کتری خستگی یک روز خود را با رفتن و جمع شدن در کنار اعای خانواده حفظ می کنند.
خانواده روستایی به قولی «یک دکان عطاری است» که در آن از هر چیز به مقدار کم به منظور گذران چرخ زندگی تولید می شود. این تعدد و تنوع فعالیت های اقتصادی هر چند ناچیز باشد اما در هر حال کار و فعالیت همه اعضای خانواده از اجزای لاینفک این چرخه محسوب خواهد شد.
دهگلان، منطقه ای با محصولات کشاورزی متنوع
علاوه بر این، وجود زمینهای کشاورزی هموار و مسطح، امکانات نیمه مدرن کشاورزی، سیستم آبیاری نوین در برخی مناطق آن و مهمتر از همه وجود کشاورزانی بسیار سختکوش و پرتجربه این فرصت را فراهم آورده تا منطقه لیلاخ یکی از مهمترین قطبهای کشاورزی در غرب کشور و به نوعی قطب تولید محصولات صیفی باشد.
از میان تولیدات مهم کشاورزی استان کردستان محصولاتی همانند خیار، گوجه، سیب زمینی، انگور و تولیداتی دیگر محصولاتی هستند که در شهرستان دهگلان بیشتر از دیگر محصولات مورد توجه کشاورزان این شهرستان باشند.
خیار محصولی زودبازده اما پر زحمت
اما از میان این تولیدات کشاورزی، خیار از محصولاتی است که شاید بیشتر از دیگر محصولات مورد توجه مردم باشد و به نوعی بخشی از شهرت این شهرستان بخاطر خیاری است که به اقصا نقاط کشور و استانهای همجوار صادر می گردد.
در زمان برداشت محصول خیار در مزارع این شهرستان می توان صف طویل کامیونهایی را دید که در حال بارگیری خیار به نقاط مختلف کشور هستند و به این لحاظ شاید حداقل در مرکز و غرب کشور کمتر کسانی باشند که شهرت خیار مناطق لیلاخ را نشنیده باشند.
با این حال این محصول اگرچه که نسبت به اقلام کشاورزی دیگر تاحدودی زودبازده باشد اما محصولی است پر زحمت که در مراحل مختلف کشت و برداشت آن خصوصا آبیاری آن زحمت فراوانی را برای کشاورز دارد.
وجود دلالان در منطقه برای خرید خیار کشاورزان
در کنار همه ظرفیت های و پتانسیل های تولید خیار در شهرستان دهگلان، مسئله مشکلات فروش محصول و وجود دلالان برای خرید محصول کشاورزان با قیمت های بسیار پایین هر ساله وجود دارد.
یکی از کشاورزان شهرستان دهگلان اظهار کرد: رونق کشت محصول خیار در سال های اخیر دوچندان شده و کشاورزان در دو نوبت از سال خیار کشت می کنند که این امر باعث رونق اقتصادی منطقه و اشتغال در این دیار شده است.
محمد حسین پناهی بیان کرد: یکی از مهمترین مسائلی که در بحث محصول خیار شهرستان دهگلان مشاهده می شود حضور دلالان در کنار روستاها و مزارع خیار است، این افراد با قیمت هایی بسیار پایین این محصول را خریداری و با قیمت بسیار بالا در نقاط مختلف کشور به فروش می رسانند.
وی گفت: این معضل و مشکل که هر ساله نیز وجود دارد، نیاز مبرم به چاره اندیشی خاص مسئولان دارد.
ساماندهی مسئله فروش محصولات کشاورزی شهرستان دهگلان مثل خیار یکی از نیازهای اصلی شهرستان محسوب می شود که باید مورد توجه ویژه مسئولان قرار گیرد.
انتهای پیام /
