دور شدن از این خالق، جفایی بزرگ است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کدام خالق است که مخلوقاتش را رها کند؟ خدا مخترع است که اختراعش را دور بیندازد؟ کدام صنعتگر است که مصنوعش را کنار گذارد؟ کدام مکتشف است که اکتشاف خود را ناچیز شمارد و کدام هنرمند است که هنرش را ارزان بفروشد؟

و ما خالقی داریم عالم و قادر، خالقی داریم بخشنده و مهربان، خالقی داریم خطابخش و توبه‌پذیر، از این خالق دور شدن جفاست به خود، از این خالق رها شدن جنایت است به حال خود، از این خالق روی برگرداندن خیانت است به هست خود.

دور شدن، روی برگرداندن و رها کردن این خدا بر هیچ‌کسی و هیچ موجودی جایز نیست، بگذار آشکار بگویم هیچ موجودی حق بریدن از خدا را ندارد، هیچ موجودی حق غفلت از این خدا را ندارد؛ حتی شیطان.

مبادا کسی از رحمتش نومید باشد! مبادا به بهانه سیاهی پرونده از درگاه لطف و کرمش روی برگردانیم؟ او ما را دوست دارد، او ما را رها نمی‌کند، او ما را دور نمی‌اندازد، او ما را ارزان نمی‌فروشد، او ما را ناچیز نمی‌انگارد، او ما را برای خودش خلق کرده است، مبادا غفلت کنیم!

عبد گنه کار من چرا ز من جدا شدی؟

بر در غیر رفتی و دور ز آشنا شدی

قرار ما نبود این، مرا رها کنی چنین

دیده ز هم گشا ببین خود به کجا رها شدی

بنده بی وفای من، عبد گریزپای من

چرا گریختی ز من، چه شد که بی‌وفا شدی؟

هرچه گناه کرده‌ای، عفو نمودم از کرم

هرچه صدا زدم تو را باز ز من جدا شدی

حاصل خویش سوختی وصل مرا فروختی

اسیر نفس گشتی و هوایی هوا شدی

من همه هست خویش را بهر تو خلق کرده‌ام

تو همه را ندیدی بهر یمی خطا شدی

خداست یار و یاورت چگونه نیست باورت

دمی به خود بیا ببین که غافل از خدا شدی

رشته وصل ما و تو پاره نمی‌شود بیا

خدای تو منم، چرا بنده غیر ما شدی؟

مرا بس است آه تو، گذشتم از گناه تو

دست بده به دست من از چه گریزپا شدی

خداست با تو میثما، تو نیز باش با خدا

به سوی دوست کن سفر، در بدر کجا شدی

و حال بخوان دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان را:

«اللهم اغسلنی فیه من الذنوب وطهرنی فیه من العیوب و امتحن قلبی فیه بتقوی القلوب یا مقیل عثرات المذنبین؛ خدایا بشوی مرا در این ماه از گناه و پاکم نما در آن از عیب‌ها و آزمایش کن دلم را در آن به پرهیزکاری دل‌ها، ای چشم‌پوش لغزش‌های گناهکاران»

* حجت‌الاسلام احمد صادقی استاد حوزه و دانشگاه

انتهای پیام /