دیوید بوردول محقق برجسته سینما درگذشت
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران به نقل از هالیوود ریپورتر، دیوید بوردل استاد برجسته دانشگاه ویسکانسین - مدیسون و خالق کتاب‌های درسی درباره سینما از جمله «هنر فیلم: مقدمه» و «تاریخ فیلم: یک مقدمه» از دنیا رفت.
این محقق، معلم، نویسنده و جست وجوگر برجسته سینما که برای دانش و اشتیاق خود درباره سینما نزد دوستداران سینما در همه جا شهرت داشت، 76 سال داشت.
دانشگاه ویسکانسین مدیسون اعلام کرد بوردول روز پنجشنبه پس از یک بیماری طولانی درگذشت. وی از سال 1973 تا زمان بازنشستگی خود در سال 2004 در این مدرسه تدریس کرد و در زمان مرگش استاد بازنشسته مطالعات فیلم ژاک لدوکس بود.
این نظریه پرداز فیلم و تاریخ‌نگار آمریکایی در طول بیش از 2 دهه، تفسیرها، مقاله‌ها و مصاحبه‌هایش را برای مجموعه کرایتریون ارایه می‌کرد و 50 قسمت از نظرات وی درباره هنر فیلم در این کانال در دسترس بود.
کرایتریون در بیانیه خود از وی به عنوان یک دوست بزرگ، دیرینه و قهرمان خستگی‌ناپذیر سینما یاد کرد که زندگی خود را در طول دهه‌ها صرف انتقال خرد و اشتیاق خود به دوستداران فیلم در سراسر جهان کرد.
بوردول با همکاری همسرش کریستین تامسون که وی نیز از جمله نظریه‌پردازان آمریکایی است، به اتفاق کتاب‌های «هنر سینما» و «تاریخ سینما» را نوشته‌اند که کتاب‌های درسی ضروری برای ورود به عالم سینما محسوب می‌شوند.
این زوج همچنین یک وبلاگ معتبر سینمایی با عنوان davidbordwell.net را به راه انداختند.
بوردول حدود 22 کتاب و تک‌نگاری و بیش از 140 مقاله در مجله‌ها، فصل نامه‌ها و مقدمه‌هایی بر کتاب‌های دیگر نوشته است.
وی 23 ژوئیه 1947 در نیویورک به دنیا آمد و به گفته خودش در سال 2006، در یک مزرعه بزرگ شد و بنابراین دسترسی آسانی به فیلم‌هایی که بچه‌ها در شهرها داشتند، نداشت.
این محقق سینما گفته بود: من فیلم‌های کلاسیک را که اواخر شب از تلویزیون پخش می‌شد تماشا می‌کردم و در عین حال کتاب‌هایی مانند «سرزنده‌ترین هنر» از آرتور نایت و «فیلم تا کنون» اثر پل روتا را مطالعه می‌کردم. بنابراین، به طرز عجیبی، آگاهی خود را نسبت به فیلم بیشتر از طریق خواندن به دست آوردم تا دیدن.
وی سال 1969 در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه ایالتی نیویورک فارغ التحصیل شد و بلافاصله پس از اتمام دوره دکتری خود به دانشکده هنرهای ارتباطی دانشگاه آیووا پیوست.
«فیلم‌های کارل تئودور درایر» در دهه 1980، «سینمای کلاسیک هالیوود: سبک فیلم و نحوه تولید تا 1960» در سال 1985، «اوزو و شاعرانگی سینما» در سال 1988، «سیاره هنگ کنگ» در سال 2000، «ردپای چهره‌ها در نور» در سال 2005 و «راهی که هالیوود بیان می‌کند» در سال 2006 از کتاب‌هایی هستند که وی نوشته است.
برای فیلم‌های مورد علاقه بوردول می‌توان از فیلم صامت «هوس زودگذر» (1933)، «دره من چه سبز بود» (1941)، «سانشیرو سوگاتا» کوروساوا (1943)، «ترانه جنوب» هاروه فوستر (1946)، «نصیحت و رضایت» (1962)، فیلم تجربی «زورنس لما» ساخته هولیس فرمپتون (1970)، «من را انتخاب کن» آلن رودولف (1984)، «بازگشت به آینده» رابرت زمکیس (1985) و «شکار برای اکتبر سرخ» ساخته جان مک تیرنان (1990) یاد کرد.
جیمز شاموس فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده، که سه بار نامزد اسکار شده، در یادداشتی برای ادای احترام به بوردول نوشت: به عنوان یک فیلمساز، می‌توانم دوستی دیوید را سخاوتمندانه توصیف کنم. هوش نقادانه حیرت‌انگیز او هرگز مانع شور و شوق او نشد، و شور و شوق او هرگز نگاه تحلیلی او را کاهش نداد. این بدان معناست که وقتی صحبت از کار خود شخص می‌شود، تأثیر آن چیزی شبیه به در آغوش گرفتن یک خرس دوست داشتنی از میکروسکوپ هسته‌ای است. هرگز فرد دیگری مانند دیوید وجود نخواهد داشت.
