رزومه داشتن یا رزومه ساختن

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، احسان مدنی؛ نخستین روزهایی که نام مهرداد بذرپاش به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی ریاست دیوان محاسبات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی اعلام شد، بسیاری از ناظران سیاسی از سد قانونی مقابل او نوشتند و تاکید کردند که باتوجه به لزوم برخورداری رییس دیوان از 20 سال سابقه فعالیت و مدیریت و نظارت، جوان محبوب پایداری‌ها و احمدی‌نژادی‌ها نمی‌تواند به کرسی ریاست یکی از مهم‌ترین نهادهای نظارتی جمهوری اسلامی تکیه بزند.

مهرداد بذرپاش با رای نمایندگان مجلس به عنوان رئیس دیوان محاسبات کشور انتخاب شد. در چند روز گذشته انتقادات زیادی نسبت به انتخاب بذرپاش به عنوان رئیس دیوان محاسبات مطرح شده بود. در نهایت نمایندگان مجلس او را به عنوان رئیس دیوان محاسبات انتخاب کردند. بذرپاش در ابتدا و در بیان برنامه‌های خود طی سخنانی عنوان کرد: مطالبه رهبر معظم انقلاب از مجلس یازدهم را یادآور می‌شوم که بر دیوان محاسبات کشور تأکید فرمودند. وی گفت: کسی که از خود حساب نکشد حسرتش مستمر خواهد بود. دیوان محاسبات کشور مصداق همین حسابرسی است. نهادی که درقانون اساسی با هدف نظارت ملت بر وضع مالی کشور تعبیه شده است. گفتنی است برای انتخاب رئیس دیوان محاسبات نیاز به اکثریت نسبی مجلس یا همان بیش از یک سوم آراء نمایندگان مجلس دارد.

همه این جنجال‌ها کنار هم سبب شد تا بذرپاش پس از انتصابش به عنوان رییس دیوان محاسبات به دفاع از خود برآمده و با رد مطالب مطرح شده، در توییتی بنویسد که «به عزیزان بسیجی و تمامی فعالان جنبش دانشجویی اطمینان می‌دهم هیچ‌یک از فعالیت‌های تشکیلاتی‌ام را به عنوان سابقه کاری به مجلس ارایه نداده‌ام.

بنده از سال 79 تا نیمه 82 در مراکز تحقیقاتی و پژوهشی دانشگاه صنعتی شریف مشغول به کار بوده و افتخار همکاری با شهید مصطفی احمدی‌روشن را داشتم.»

حامیان او در شبکه اجتماعی توییتر با انتشار نامه‌ای از «پژوهشکده سامانه‌های هوشمند صنعتی شهید رضایی»، سعی کردند تا فعالیت او را به عنوان معاون آموزشی این پژوهشگاه، حد فاصل سال‌های 79 تا 82 تایید کنند.

اما همین اقدام خود به دردسری تازه بدل شد؛ چراکه گروهی دیگر از کاربران شبکه‌های اجتماعی از بدون مهر بودن این نامه و فقدان مخاطب در متن آن نوشتند، ولی در این میان پایگاه خبری دیده‌بان ایرانیان از اساس نامه منتشر شده را زیرسوال برد و نوشت که «طبق آگهی تاسیس؛ این موسسه، سال 1392 ثبت و تاسیس شده است.» این پایگاه خبری همچنین مدعی شد که «سیدمحسن دهنوی»، نماینده تهران «عضو هیات‌مدیره» این پژوهشکده است.

کمیته دیوان محاسبات در کمیسیون برنامه و بودجه، برای ارزیابی داوطلبان ریاست دیوان محاسبات به هر یک از آنان 10 دقیقه فرصت سخن گفتن داد و 5 دقیقه نیز برای پرسش و پاسخ به نمایندگان و هر یک از آنان وقت داد. پس از این گفتگوی ده دوازده دقیقه‌ای با داوطلبان دست به رأی گیری زد و نفرات اول تا چهارم، آقایان مهرداد بذرپاش، عادل آذر، لطف الله فروزنده و ضرغام صادقی برای معرفی به کمیسیون برگزیده شدند. اگر کمیته محترم وقت مناسب می‌گذاشت و برای کسب اطلاعات به مردم و به منتقدان خوش سابقه دیوان محاسبات رجوع میکرد، اسناد زیادی به آنان می‌دادند تا درست‌تر قضاوت کنند؛ چنان که به دیده بان دادند. ما از بیان نتایج بررسی اسناد، موقتا دست نگه میداریم. تنها به شرح اشکالی مهم میپردازیم که اگر گفته و جلوگیری نشود، بیم بدعت تازه‌ای پیدا می‌شود که مسئولیت باز داشتن از آن بر عهده شماست. آن موضوع مهم، پذیرش داوطلبی آقای بذرپاش در کمیته مجلس، بدون داشتن شرایط احراز قانونی است.

پذیرش داوطلبی آقای بذرپاش از اساس غیرقانونی است. چرا که تبصره 1 ماده 51 قانون آئین نامه داخلی مجلس می‌گوید که داوطلب باید حداقل بیست سال سابقه کار داشته باشد. در حالی که سابقه کار نامبرده به 17 سال هم نمی‌رسد. وقتی برادرانه به آقای بذرپاش تذکر داده شد که جنابعالی بیست سال سابقه کار ندارید و سابقه تراشی نیز در شان شما نیست و مصلحت آن است که داوطلب نشوید تا اعتراضات برانگیخته نشود، گفت که من در سال 1378 در تاسیس فلان پژوهشگاه نقش مهمی داشتم؛ و بعدا در بسیج دانشجویی سمت فرماندهی داشتم. در حالی که سابقه کار در عرف و متون حقوقی معنای روشنی دارد که رکن آن بیمه شدن در مشمولین قانون کار است و غیر آن، و داشتن حکم استخدامی در مشمولان قوانین استخدامی دولتی است.

البته کسر حق بیمه، در سازمان امور اداری و استخدامی کشور هم ملاک محاسبه سابقه خدمت است. در حالی که برای بسیجیان چنین امتیازی مطلقا در نظر گرفته نشده است. قانون فرماندهی در بسیج دانشجویی و هر تشکل دانشجویی دیگر را اشتغال نمی‌شمارد و تنها برای جبران زحمات دانشجو کسر خدمت سربازی دارد. در ارتباط با بخش دولتی، ماده 105 قانون مدیریت خدمات کشوری سابقه خدمت را آن قسمت از خدمات کارمند میداند که در حالت اشتغال تمام وقت انجام شده باشد. تبصره 3 ماده 144 قانون استخدام کشوری مضمون مشابهی دارد. بند پ ماده1 آئین نامه اجرایی ماده 147 قانون استخدام کشوری، منظور از خدمات تمام وقت را مشخص می‌کند. رای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری هم که برای همه لازم الاتباع است، تاکید دارد که اشتغال غیررسمی در دستگاه‌های اجرایی تنها اگر تمام وقت باشد جزو سابقه خدمت محسوب می‌شود. در ارتباط با مشمولان قانون کار، سنوات خدمت افراد اصولا از زمانی که مشمول قانون کار شناخته شده اند مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت در طبقه بندی مشاغل «برای احتساب تجربه بخش غیر دولتی ارائه گواهی سابقه کار با قید تاریخ شروع، استمرار، خاتمه و عنوان شغل مورد تصدی» همچنین «ارائه لیست یا سیاهه ریز حقوقی سنوات خدمت معتبر و تائیدیه پرداخت کسور بازنشستگی یا سهم بیمه» ارائه گردد. حتی تجربیات کسب شده در موسسات خارج از کشور نیز در صورتی به عنوان سابقه محسوب می‌شود که «در مشاغل تخصصی بوده و بطور تمام وقت و در مقابل دریافت دستمزد حاصل شده باشد.»

آقای بذرپاش کدام یک از این گواهی و تأئیدیه‌ها را ارائه کرده است؟ بنابراین با هیچ منطقی آقای بذرپاش 20 سال سابقه پیدا نمی‌کند و کمیته محترم حق نداشت داوطلبی آقای بذرپاش را بپذیرد. بلکه باید سابقه تراشی مزبور را رد میکرد. علاوه بر این کمیته محترم توجه کرده است که تجربه و تحصیلات علمی آقای بذرپاش با دیوان محاسبات که بازرسی مالی و حسابرسی کل نظام دیوانی را بر عهده دارد چه تناسبی دارد؟ ممکن است بگویند قانون در این مورد حرفی نزده است، عقل هم ساکت بوده است؟ آیا عقل می‌پذیرد که این چنین مسامحه‌هایی باعث شود کسانی بر کرسی صدارت دیوان تکیه زنند که بزرگترین سازمان نظارتی را همچنان ناکارآمد اداره کنند، تا منابع مردم مظلوم کشور به جای آنکه یکی از مصارفش مثلا، سرپناه ساختن برای گرسنگان بی‌سرپناه حاشیه‌نشین تهران باشد، صرف کاخ‌های افسانه‌ای برخی از صاحب منصبان و مسئولان ناپاک دست و شکمباره در لواسانات گردد؟

احسان مدنی - فعال دانشجویی دانشگاه تهران

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفا منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.