رستمی: اولویت تدریس با اعضای هیئت علمی است نه حق‌التدریسی‌ها / اخراج از دانشگاه پیام نور نه، عدم تمدید قرارداد به دلیل عدم نیاز!
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی - پیرو انتشار اخبار به کارگیری مجدد اساتید بازنشسته در دانشگاه‌ها و ارائه گزارش‌هایی در این خصوص که از نامه‌های محرمانه مسئولان دانشگاهی و وزارت علومی برای گذراندن مراحل فرخوان جذب اعضای هیئت علمی به صورت ساده و بدون ارائه هیچگونه مدرک و پیشنینه‌ای برای هیئت علمی شدن مجدد بازنشستگان حکایت می‌کرد برآن شدیم تا موضوع را از مسئولان مربوطه در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز جویا شویم.
بیشتر بخوانید: «وزارت علوم فرصت اشتغال را از اساتید جوان گرفت + سند»
بازنشستگان به صورت حق‌التدریس می‌توانند به دانشگاه برگردند
حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی رستمی رییس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها و عضو هیئت جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو درباره به کارگیری مجدد اساتید بازنشسته در دانشگاه‌ها بیان کرد: اساتید پس از بازنشستگی از لحاظ حقوقی از سیستم دانشگاه وارد سیستم بازنشستگی می‌شوند با این وجود ارتباط موثر آن‌ها با دانشگاه‌هشان همواره مورد تاکید است.
رستمی اظهار داشت: یعنی همواره مورد تاکید است اساتید باتجربه که در حوزه‌های اخلاقی و علمی نیز به یک مرجعیتی رسیده‌اند بعد از بازنشستگی حضورشان در جمع دانشگاهیان حفظ شود البته قاعدتا این حضور به دلیل بازنشسته شدن، نمی‌تواند در قالب موظفی هیئت علمی باشد و باید فعالیت به شکل حق‌التدریسی ادامه یابد.
اولویت با اعضای هیئت علمی است نه حق‌التدریس‌ها!
رییس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها با اشاره به جذب اساتید جوان و حق‌التدریسی ادامه داد: مطلوب در فضای دانشگاهی این است که دانشگاه‌ها تا حد ممکن عضو هیئت علمی جذب کنند، چون اینگونه اساتید وقت بیشتری را در دانشگاه می‌گذرانند، دسترسی دانشجویان به آن‌ها راحت‌تر است و به دلیل نظارت‌هایی که در حوزه پژوهش و تدریس وجود دارد، کیفیت ارائه آموزش و حفظ سطح دانش و ارتقای آن از سوی اساتید به نسبت بالاتر است.
بیشتر بخوانید: «وقتی وزارت علوم فرصت اشتغال جوانان حق‌التدریس را می‌سوزاند / راهی هموار برای ورود مجدد اساتید بازنشسته به کار»
عضو هیئت جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه گاهی دانشگاه‌ها به دلیل محدودیت‌ها مجبور به بهره‌گیری از اساتید حق‌التدریس می‌شوند، عنوان کرد: دورانی که اساتید حق‌التدریس با دانشگاه ارتباط دارند معمولا در آیین‌نامه‌ها بسته به میزان ساعت حق‌التدریس در هر ترم تحصیلی به عنوان بخشی از سابقه آن‌ها محسوب می‌شود.
به گفته وی، بین سابقه و سطح حق‌التدریسی که 12 واحد درسی را در طول یک نیمسال تحصیلی داشته با فردی که دو واحد درسی را طی یک نیمسال تدریس کرده، تفاوت است.
البته این موضوع در حالی است که وزارت علوم و در صدر آن منصور غلامی به عنوان وزیر، حق‌التدریسی‌ها را به عنوان استاد یک دانشگاه نمی‌شناسد و در مصاحبه‌های خود بار‌ها اعلام کرده است که این افراد به ازای تدریس پول دریافت می‌کنند پس سابقه و امتیازی در فراخوان‌ها برایشان محسوب نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: «غلامی: اساتید حق‌التدریس را قبول نداریم / سابقه بی سابقه، دریافت پول به ازای تدریس»
شرکت در فراخوان‌های جذب به شرطه‌ها و شروطه‌ها!
رستمی در پاسخ به این سوال که چرا در فراخوان‌های جذب برای اساتیدی که گاه تا 12 سال سابقه حق‌التدریسی دارند، اولویت و امتیازی در نظر گرفته نمی‌شود، گفت: برای ورود به دانشگاه‌ها همواره سقف سنی و شرایطی مثل بررسی مجموع فعالیت‌های آموزشی لحاظ می‌شود. با توجه به آنکه فرد پس از ورود به دانشگاه بسته به استادیار یا دانشیار بودن باید حداقل 30 سال را به تدریس بپردازد لذا باید توانایی لازم را برای فعالیت و اداره کلاس طی این مدت داشته باشد.
وی ادامه داد: بنابراین یک شرایط سنی را لحاظ می‌کنند به عنوان مثال اگر قرار باشد فردی با 10 سال سابقه حق‌التدریس و سن 50 سالگی وارد دانشگاه شود و 30 سال هم تدریس کند ممکن است دیگر توانایی یا تمایل به تدریس را نداشته باشد در این خصوص وزارت علوم و دستگاه‌های تصمیم‌گیرنده محدودیت‌هایی را قائل شدند مگر آنکه در قالب بیمه و... از سنوات استاد کم شود که قانون و قواعد خاص خود را دارد.
گلایه اساتید حق‌التدریس تنها به دادن یک امتیاز برای شرکت آن‌ها در فراخوان‌های جذب وزارت علوم خلاصه نمی‌شود و این دسته از اساتید به طور کلی از نداشتن قانونی شفاف معترضند. درواقع نبود یک قانون روشن برای بهره‌گیری از اساتید حق‌التدریس در دانشگاه‌ها کار را به جایی رسانده است که دانشگاه‌ها درصورت نیاز این افراد را به کار می‌گیرند، اما هنگامی که نیازشان برطرف شد دیگر اساتید حق‌التدریس را نمی‌شناسند و بررسی مشکلات آن‌ها بین افراد و دستگاه‌های مختلف پاسکاری می‌شود.
اخراج اساتید حق‌التدریس از دانشگاه پیام نور از شایعه تا واقعیت!
مثلا عده بی‌شماری از اساتید حق‌التدریس دانشگاه پیام نور از عدم به‌کارگیری آن‌ها پس از چند دوره تدریس و به نوعی اخراجشان گلایه‌مند هستند. طبق گفته آن‌ها وقتی این اساتید برای بررسی درخواست‌هایشان از جمله بیمه شدن تقاضا کردند برای ترم تحصیلی بعد از تدریس محروم شدند درحقیقت گویا بدین شکل بوده که دانشگاه پیام نور برای آنکه درخواست آن‌ها را رسیدگی نکند اعلام کرد که تنها اساتید حق‌التدریسی که بیمه هستند می‌توانند در این دانشگاه مجددا واحد درسی داشته باشند و با دیگر اساتید قرارداد بسته نخواهد شد.
عضو هیئت جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره اخراج بسیاری از اساتید حق‌التدریس از دانشگاه پیام نور بیان کرد: این موضوع صحت ندارد و تنها دانشگاه پیام نور به دلیل عدم نیاز در ترم جدید قرارداد جدیدی را با آن‌ها منعقد نکرده است. حق‌التدریسی‌ها کسانی هستند که در زمان نیاز که دانشگاه تقاضا می‌دهد به صورت موقت برای یک نیمسال تحصیلی در دانشگاه حاضر می‌شوند. درحقیقت دانشگاه‌ها موظف به استفاده از اعضای هیئت علمی خود هستند و برای نیاز‌های بیشتر در هر ترم تحصیلی می‌توانند از حق‌التدریسی‌ها بهره گیرند.
مسئولان سردرگم
قضاوت با شماست؛ آیا عدم توجه به درخواست‌های اساتید حق‌التدریس و بررسی مشکلات آن‌ها وقتی با توانایی‌هایشان دانشگاه‌ها را هنگام نیاز یاری می‌رسانند، صحیح است؟ مگر نباید وزارت علوم در این خصوص ناظر و و بررسی‌کننده مشکلات باشد؟
البته حاشیه‌های مطرح و گزارش‌های منتشره متعددی از این پرونده تاکنون نشان داده است که گویا مسئولان دانشگاهی کشور هم قانون و تصمیمات یکسانی در این خصوص ندارند و هرکدام موضوع را به گونه‌ای شرح می‌دهند، به عنوان مثال برای یک فراخوان جذب که قاعدتا قانون و تبصره‌های مشخصی دارد یکی سابقه فعالیت آموزشی اساتید حق‌التدریس را امتیازی برای جذب می‌داند و دیگری به طور کلی اساتید حق‌التدریس را منکر می‌شود.
