رصدخانه ملی ایران در سایت گرگش در نواحی مرکزی ایران واقع شده است. ارتفاع این سایت 3600 متر بالاتر از سطح دریا است. در ساخت رصدخانه ملی ایران بیش از 40000 قطعه مکانیکی و 75000 قطعه الکترونیکی در ساخت تلسکوپ و گنبد بکار رفته است.

علت نگاه منفی به جریان مهاجرت در ایران این است که فکری به حال آن نکرده‌ایم و فقط منتظریم که سرمایه‌های انسانی از کشور خارج شده و خودشان نیز به کشور بازگردند! طبق آمار 2 میلیون ایرانی مهاجر در خارج از کشور هستند که ذات این مهاجرت‌ها اقتصادی است.

یک از مدیران سابق رصدخانه ملی ایران می‌گوید: "آینه تلکسوپ و آداپتور روتیتور" در رصدخانه نصب نشده است! آنچه که اخیرا افتتاح شده یک بدنه محفظه و بدنه تلسکوپ است و فقط قسمت‌های آهنگری، جوشکاری و ساخت قطعات نه‌چندان چالشی انجام شده است.

پروژه رصدخانه ملی ایران به عنوان بزرگ‌ترین پروژه علمی کشور بعد از نزدیک به 25 سال هنوز به بهره‌برداری نرسیده است؛ دکتر اربابی از مدیران سابق این رصدخانه سیر مسیر ساخت رصدخانه ملی ایران از صفر تا 100 و حاشیه‌های آن را تشریح می‌کند.

اربابی در حال حاضر مدیر پروژه در تحقیق و توسعه نسل جدید دستگاه‌های پرتو درمانی در بخش فیزیک پزشکی دانشگاه وورتزبورگ آلمان است.

با دعوت نشدن فعالان عرصه‌های نجوم آماتوری و حرفه‌ای و محققان این حوزه در روز افتتاح رصدخانه ملی این سوال در ذهن محققان این حوزه ایجاد شده که رصدخانه‌ای که با هزینه ملی راه‌اندازی شده است آیا بعد از راه‌اندازی، مدیریت ملی خواهد داشت یا تبدیل به رصدخانه وابسته به نهادی خاص خواهد شد؟

محققان حوزه اخترفیزیک معتقدند بدون همکاری‌های بین‌المللی نمی‌توان راه به جایی برد و اجرای پروژه رصدخانه ملی می‌تواند الگویی برای سایر طرح‌ها باشد؛ چرا که این طرح دیگر به سمبل این همکاری‌ها در کشور تبدیل شده است.

شاید کمتر روزنامه‌نگار و خبرنگاری فکر می‌کرد که روزی چهره برخی اساتید و شخصیت‌های مطرح کشور، آن هم در «حوزه علم» به دست استاد دیگری مخدوش شود و به نوعی شخصیت علمی استادی به دست استاد دیگر کشته شود!

مطالعات مربوط به مکان یابی رصدخانه، طرحی است که در کشورهای اطراف ایران از سوی محققان کشورهای پیشرو انجام شده، ولی در ایران با همکاری مشاوران بین المللی توسط محققان دانشگاهی کشور انجام شده است و رییس دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر اینکه نتایج این دستاوردها هر چند که از سوی محققان تراز اول دنیا ستوده شده است، توسط افراد غیر متخصص در سطح بین المللی تضعیف می‌شود و این در حالی است که با...

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران ضمن ابراز امیدواری از اینکه در آینده نه چندان دور زحمات کشیده شده در رصدخانه ملی به نتیجه مطلوب برسد، گفت: در بسیاری از نقاط دنیا در کنار رصدخانه با قطر آینه بزرگ، رصدخانه‌هایی در سطوح مختلف و با تجهیزات کوچکتری نیز تعبیه می‌شود تا اقشار مختلف جامعه و به ویژه آماتورهای آن کشور به آن دسترسی داشته باشند.

رییس گروه علوم پایه فرهنگستان علوم و از محققان سابق رصدخانه ملی با تاکید بر اینکه علم امروزی در جای بسته انجام نمی‌شود بلکه نیاز به ارتباطات بین‌المللی وسیعی دارد، رصدخانه ملی را جایگاهی برای ورود منجمان کشور به عرصه‌های بین‌المللی دانست و تاکید کرد: به گروه منجمین و مهندسان درگیر در این پروژه آفرین می‌گویم چون کار منحصر به فردی را انجام دادند.

به اعتقاد دانشیار پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، یکی از امتیازهای رصدخانه ملی، "ضد زلزله" بودن آن است؛ چرا که سازه این رصدخانه بر روی کوه "گرانیتی" ساخته شده و این در حالی است که در برخی از کشورها مانند شیلی که زلزله‌خیز است، در زمان وقوع زلزله، تلسکوپ‌ها تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند و این امر جزو نگرانی‌های دائمی دانشمندان است.

در حالی که بلندپروازنه و رؤیایی بودن طرح رصدخانه ملی جزء انتقاداتی بوده که به این طرح نسبت داده شد، ولی محققان این حوزه اعتقاد دارند که این رؤیاپردازی، محققان را در ساخت تلسکوپ 3.4 متری یاری کرد و این رؤیایی است که کشورهای همجوار ایران با خرید کلیه تجهیزات به آن رسیدند، ولی محققان ایرانی با کسب دانش فنی!

رصدخانه ملی که با تلاش محققان پژوهشگاه دانش‌های بنیادی اجرایی شده، در حالی مورد انتقاد برخی قرار گرفته که از سوی محققان این پژوهشگاه بخش‌های اصلی آن برای نخستین بار در کشور بومی‌سازی شده است و به گفته آنها پس از پایان موفق نورگیری مهندسی، آینه اصلی و ثانویه پوشیده شده با آلومینیوم خالص، بر روی تلسکوپ مستقر می‌شوند. در این مرحله، هم محوری اپتیکی و تنظیمات مرتبط با آن و همچنین سیستم اپتیک...

پژوهشگاه دانش‌های بنیادی در پی انتشار گزارشی در مجله "ساینس" در خصوص پروژه رصدخانه ملی ایران طی انتشار بیانیه‌ای، این پژوهشگاه را خانه نقد دانسته و یادآور شده است که انتقادات وارده شباهتی با نقد علمی و فنی ندارد و اکنون "دم خروس بیرون زده است" و خودبزرگ‌بین‌های آمریکایی و اروپایی از این توفیق عظیم فرزندان کشور ناراحت هستند.

اخیرا مجله "ساینس" گزارشی که در آن از نگرانی و ترس محققان سابق این طرح که به مدارک و اسناد علمی جدید طرح نیز دسترسی ندارند؛ مطالبی منتشر کرد ولی مشاوران بین‌المللی این پروژه ملی، در پاسخ به این گزارش با انتشار بیانیه‌ای، محققان این پروژه را لایق اعتبار دانسته و حمایت علمی خود را از این طرح اعلام کردند.