رفتار دوگانه وزارت صمت با خودرو و گندله
درحالی درخواست عرضه داوطلبانه خودرو در بورس، با مقاومت مواجه شده و با بخشنامه‌ها و مقررات خلق‌الساعه، در نطفه خفه شده است که تولیدکنندگان گندله به سادگی از عرضه در بورس شانه خالی کرده‌اند.
در اقتصاد بیمار، تشخیص بیماری از درمان دشوارتر است و حالا وزارت صمت به نظر می رسد، نه‌تنها پزشک این بحران نیست، بلکه گاه خود در نقش تشدیدکننده درد ظاهر می‌شود.
از یک‌سو، خودروسازان با تمام سختی‌ها و فشارها، به بورس کالا پناه آورده‌اند تا بلکه از گرداب قیمت‌گذاری دستوری رهایی یابند. درخواست عرضه داوطلبانه خودرو در بورس، نه تنها با مقاومت مواجه شده، بلکه با بخشنامه‌ها و مقررات خلق‌الساعه، در نطفه خفه شده است.
اما در همان زمان، تولیدکنندگان گندله - این طلای پنهان زنجیره فولاد - به سادگی از عرضه در بورس شانه خالی کرده‌اند، فرمول کارشناسی قیمت‌گذاری را نپذیرفته‌اند و از همه مهم‌تر، با چراغ سبز وزارت صمت، عرضه گندله را به مدت یک ماه متوقف کرده‌اند.
در شرایطی که قیمت گندله در بورس به تنی 7.6 میلیون تومان رسیده و فاصله قابل‌توجهی با نرخ جهانی دارد، شنیده‌ها حاکی از فروش خارج از بورس با تخفیف‌هایی تا 1.2 میلیون تومان است؛ و باز هم خبری از نظارت نیست. چرا؟ سؤال جدی اینجاست که آیا وزارت صمت فقط برای یک صنعت برنامه دارد؟
آیا شفافیت، قانون، بورس و عدالت فقط در میدان خودروسازی معنا دارند و در زنجیره فولاد به فراموشی سپرده شده‌اند؟
وزارت صمت باید پاسخ دهد، آیا حکمرانی اقتصادی باید تا این اندازه تبعیض‌آمیز و سلیقه‌ای باشد؟ یا قرار است اقتصاد ایران، قربانی تصمیمات ناهمگون یک نهاد نامتوازن شود؟