رژه چهره‌ها در برنامه‌های شبکه خانگی و درخشش برنامه‌ای خاص
در روزگاری که تلویزیون جذابیت خود را از دست داده و کمتر کسی دیگر جذب برنامه‌های سرگرم کننده آن می‌شود، پلتفرم‌های نمایش خانگی که جای خالی شبکه‌های خصوصی تلویزیونی را پر کرده‌اند، توانسته‌اند تا حدود زیادی رغبت عامه را به خود جلب کرده و جایگاه ویژه‌ای در بین خانواده‌های ایرانی به دست آورند.
سریال‌های این شبکه به تبعیت از سینمای ملی که تهیه‌کنندگانشان همان تهیه‌کنندگان سینما هستند هرازگاهی یک ژانر را بیشتر مورد عنایت قرار می‌دهند که این هم دلیلش موفقیت یک سریال در یک ژانر خاص است؛ همان‌طور که بعد از موفقیت یک فیلم کمدی در سینما فیلم‌های سال آینده بیشتر در همین ژانر ساخته می‌شود، در سریال‌های شبکه خانگی هم این سنت رواج دارد.
اما مدتی است در این شبکه برنامه‌های دیگری غیر از سریال هم موردتوجه تهیه‌کنندگان قرار گرفته و آن ساخت رئالیته شوهای گوناگون است. در این برنامه‌ها ترجیح داده می‌شود از چهره‌های آشنا (همان سلبریتی ها) استفاده شود؛ و از آنجا که بعضی از چهره‌ها توانایی‌های بیشتری در جذب مخاطب دارند، تهیه‌کنندگان بعضاً به سراغ یک سری چهره تکراری می‌روند. به همین خاطر در یکی دو سال اخیر شاهدیم که چند چهره آشنا مثلاً از یک مسابقه مافیایی در یک پلتفرم به تاک شوی پلتفرم دیگر می‌روند و کم پیش می‌آید که چهره‌های غیرتکراری در این برنامه‌ها دیده شوند. تا آنجا که مثلاً فلان هنرپیشه و بازیگر و فلان چهره ورزشی بیشتر از این‌که به حرفه اصلی خودش شناخته شود به بازی‌اش در مسابقه‌های گوناگون مافیایی شناخته می‌شود. این البته تا زمانی که مورد اقبال مخاطبان است جای ایراد نیست اما بنابر سنت پیروی همه برنامه‌سازان و تهیه‌کنندگان از یک برنامه یا فیلم موفق، (تا آنجا که رسانه ملی هم به دنبال همین رفته و با برنامه برمودا سعی می‌کند مخاطبی برای خود دست‌وپا کند) می‌تواند باعث دلزدگی مخاطبان شود تا جایی که می‌توان پیش‌بینی کرد در آینده نزدیک کسی سراغ ساخت رئالیته شو نرود.
اما در میان این همه برنامه رئالیته شو و تاک شو آنچه از بقیه تا حدودی متمایزتر است به عقیده نگارنده تاک شوی «2 شات» است. علی میرمیرانی مجری توانا و با سابقه این برنامه در این گفتگوهای جذاب نه‌تنها به‌خوبی گفتگو را طبق سناریوی خود مدیریت می‌کند بلکه با سؤالات سنجیده، کم‌حرف‌ترین چهره‌ها را در طول حدود یک ساعت برنامه، به حرف در می‌آورد و چنان او را تحت تأثیر احساسات قرار می‌دهد که کمتر کسی است تسلیم نشده و چشمانش تر نشود. شاید یک نویسنده و ژورنالیست و مسلط به فنون مصاحبه در اندازه علی میرمیرانی فقط می‌تواند به چنین توفیقی دست یابد. این همه به معنای نبود ایراد در این برنامه نیست اما در مجموع «2شات» توانسته یک نمونه از گفتگوی موفق که حتی گاهی با افراد غیر چهره اما متبحر در فن خود، صورت گرفته را نشان دهد و به قول خود میرمیرانی کاملاً «به‌قاعده» است.
5757
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1884981