زنان؛ نیروی کار ارزان در شهر یاسوج / حقی که به راحتی ضایع می‌شود
تبصره‌هایی که به راحتی به صاحبان مشاغل اجازه می‌دهد برای کارگر کسر حقوق بزند، آن هم به مقدار قابل توجهی که آخر ماه هیچ حقوقی دست نیروی کار را نگیرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صبح زاگرس شهر یاسوج شهر بزرگی نیست و کل بازار این شهر در میدان هفت تیر خلاصه می شود، اگر به مغازه های این شهر نگاه کنید متوجه خواهید شد که اکثر فروشنده ها خانم هستند اما چرا؟
ایا فن بیان خانم ها بهتر از آقایان است و یا مشتری مدار هستند یا دلیل دیگری دارد، شاید این موراد تاثیر داشته باشد اما مهمترین دلیل را می توان این بیان کرد که زنان، نیروی کار ارزان هستند. با توجه به شرایط بیکاری که در استان وجود دارد، بانوان زیادی هستند که با وجود تحصیلات اما به عنوان یک فروشنده عادی در مغازه ها فعالیت می کنند. نکته قابل تامل و قابل توجه دیگر حقوق و مزایای بسیار پایین بانوانی است که در این مغازه ها فعالیت می کنند، گاهی حتی در هنگام اخذ قرار دارد، صاحب مغازه به عنوان کارفرما از این فرد سفته دریافت می کند، عنوان سفته نیز حسن انجام کار است! این دریافت سفته توسط برخی از صاحب مغازه ها از فروشنده های خود در حالی انجام می شود که در قانون کار هیچ اشاره ای به اخذ ضمانت نکرده است. در قانون کار هم هیچ اشاره ای به این موضوع نشده است که کارفرما بخواهد بابت حسن انجام کارسفته یا چکی دریافت کند. دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران گفت: دریافت چک و سفته از کارگر به عنوان ضمانت قانونی نیست. کارفرمایان نباید از کارگران چک و سفته ضمانت دریافت کنند. این یک قانون است که به راحتی توسط خیلی از مغازه های شهر یاسوج نقض می شود، نکته قابل تامل دیگر نکات و تبصره هایی است که در این قراردادها ثبت می شود. تبصره هایی که به راحتی به صاحب مغازه اجازه می دهد برای فروشنده اش کسر حقوق بزند، آن هم به مقدار قابل توجهی که آخر ماه هیچ چیزی دست این بانوان را نگیرد. کافی است چند دقیقه پای در و دل بانوانی بنشینید که مدت ها در سطح بازار و مغازه های این شهر قعالیت می کنند، از صاحب کاری که به راحتی حق شان را می خورند تا بیمه ای که از آن خبری نیست و وقتی مامور بیمه می آید باید پنهان شوند. بله در ظاهر همه چیز خوب است فلان مغازه که برند شده است فعالیت می کنند اما اینکه بانوانی که در این مغازه ها کار می کنند چقدر سختی تحمل می کنند قابل مشاهده نیست. دستگاه های نظارتی از خود بپرسند چرا مغازه ای که خود را برند می دانند هر ماه فروشنده هایش تغییر می کند؟ چرا با این فروشنده ها قرار داد یک ساله بسته نمی شود، قراردادهای 90 روزه معضلی است که در شهر یاسوج وجود دارد، مغازه هایی که کارشان فصلی نیست اما قرار دادهایشان را برای عدم پرداخت حق بیمه فصلی می بندند، وقتی فردی که از دور داد می زند مامور بیمه است به مغازه می آید به یک باره تعدادی از فروشنده ها غیب می شوند؟ چرا نظارت های پنهانی بر روی این مغازه ها انجام نمی شود. انتظار می رود دستگاه های نظارتی بانوان شهر یاسوج را حمایت کنند، همان بانوانی که برای لقمه ای نان روزانه مجبور هستند حرف های شکننده صاحب کار را تحمل کنند. برای راستی این ادعا ها کافی است چند دقیقه با بانوانی که در مغازه های مختلف به عنوان فروشنده فعالیت می کنند هم صحبت شوید تازه می توان عمق فاجعه را درک کرد. انتهای پیام /