سخن گفتن از آینده سینما وابسته به دیدن گذشته است
تهران - ایرنا - مدیر گروه دانشگاه هنر تهران گفت: راجع به آینده سینما سخن گفتن سخت است؛ در همه جهان پدیدههای اجتماعی رویکرد آینده سینما را تعیین میکنند که برای آینده باید گذشته را ببینیم.
به گزارش ایرنا، روحاله حسینی در نشست دانشگاهی آینده سینمای ایران: چالشها و فرصتها که با حضور محمدباقر قهرمانی (دبیر نشست) به صورت مجازی برگزار شد، افزود: برای آینده باید گذشته را ببینیم و برای درک بهتر از وضعیت موجود باید نگاه مقایسهای داشته باشیم.
دبیر نشست دانشگاهی آینده سینمای ایران: چالشها و فرصتها نیز در این برنامه با اشاره به تحولات به وجود آمده در سینما اذعان داشت: در 20 سال گذشته تکنولوژی سینمایی تغییر پیدا کرده و عناصر سینمایی را تحتالشعاع قرار داده است در همین راستا، نسل سینمایی و شیوه سرمایهگذاری هم تغییر پیدا کرده، بهگونهای که فضای جهانیسازی سینما مجبور به تحمل یکسری از تغییرات شد تا خود را به کشورها غالب کند از سوی دیگر، مسئله کرونا یک مشکل جدی را که در جذب تماشاگر بهوجود آورد.
قهرمانی ادامه داد: برای درک سینمای ایران، وضعیت موجود را به مهمترین مسائلی باید مرتبط دانست که با آنها مواجه هستیم، البته ما از لحاظ تولید فیلم از 2 وجه کمی و کیفی در وضعیت خوبی قرار داریم و حتی تا پیش از شیوع کرونا در وضعیت خوبی قرار داشتیم.
وی با اشاره به اینکه ما در ایران در همه عرصهها در مسئله ارائه دادن آمار با مشکل جدی مواجه ایم، گفت: تعداد تولیدات سینمای ایران در سال 2019، 130 فیلم بلند سینمایی بود که در مقایسه با تولیدات ملی کشورهای ایتالیا و انگلیس این عدد قابل قبول است، اما چالشهایی هم به وجود آمد که از آن عبور کردیم. براساس آمار، در منطقه ما تنها دو کشور کویت و قطر بیش از رقم جمعیت، تماشاگر فیلم داشتهاند و عربستان سعودی در زیرساختها قابل توجه عمل میکند.
سینما در هزار شهر کشور وجود ندارد
این کارشناس سینما با بیان اینکه حدود 90 درصد از مخاطبان ما در 10 استان و 10 درصد دیگر در 21 استان قرار دارند البته ما کمبود سالنهای سینمایی هم داشتیم که با رشد مطلوب در سالهای اخیر عدد پردهها به 600 سالن رسیده است، خاطرنشان کرد: سینما در حدود یکهزار شهر کشور وجود ندارد.
قهرمانی یکی دیگر از مشکلات موجود در صنعت سینما را هزینههای تولید عنوان و بیان کرد: این ماجرا مربوط به امروز و دیروز نیست، بودجه سینمای ایران طبق اعلام وزارت ارشاد 300 میلیارد است که رقم زیادی نیست. طبق صحبت با تهیهکنندگان، برای فیلم ملاقات خصوصی 14 میلیارد تومان معادل 14 هزار یورو هزینه تولید فیلم شده است.
وی یکی دیگر از چالشها موجود در صنعت سینما را قاچاق فیلمها برشمرد و افزود: با وجود تحولات که موجب گسترش و تنوع در سینما می شود علاوه بر تاثیر کرونا بر سینما، افزایش هزینههای تولید هم نگرانیهایی جدی فراهم کرده است.
دبیر نشست دانشگاهی آینده سینمای ایران: چالشها و فرصتها یادآور شد: فقدان رویکردها و فرآیندهای علمی در سینمای ایران در حوزه پخش وجود دارد که تعاریف درستی از آنها نداریم، سینما برای کسانی که مطالعه دارند، ثمره درستی نداده ما با رشد آثار طنز آلود و کمدی در دهه 90 روبه رو بودیم که بالای 80 درصد درآمدها را به خود اختصاص دادهاند. فیلمهایی درباره حاشیهنشینی و اعتیاد همیشه در جشنوارههای خارجی خودنمایی میکنند و البته در جشنوارههای ملی هم حضور دادند.
قهرمانی با بیان اینکه معتقدم مهمترین مسئلهای که تولید را شکل می دهد و آن را تحتتاثیر قرار داده، ممیزی است که منجر به توقیف آثار میشود، اما این مسائل بیش از آن که در فرهنگ و اعتقادات ریشه داشته باشد، یک دید سیاسی را در خود دخیل دارد؛ نگاهی که تصمیم گیری را به انحصار خود در آورده استآ افزود: در این وضعیت، ما با رشد تولیدات کمدی مواجه هستیم و در این بین، سینمای فرهنگی که درگیر ممیزیها است با امید به جذب مخاطب و سرمایهگذار به رشد فقیرانه خودش ادامه میدهد.
در بخش دیگری از این نشست آینده سینما با توجه به فراگیری شبکه نمایش خانگی محل بحث قرار گرفت و این واقعیت مطرح شد که نمایش خانگی شکلی از سرویس خدمات رسانی فرهنگی است و نمیتواند جایگزین تجربه فیلم دیدن روی پرده شود. سالن بخش بزرگی از صنعت سینما را تشکیل میدهد و شرایطی را محیا کرده که نمایش خانگی را گسترش دهد و همه در سالنها پای تماشای فیلمها بنشینند، سالن سینما پابرجا خواهد بود و سینماهای آنلاین گسترش پیدا میکنند و این 2، یک روز به کمک هم خواهند آمد.