سران رژیم پهلوی اعتقادی به استقلال و پیشرفت کشور نداشتند / در انتقال و تبیین واقعیتهای دوران شاه کوتاهی کردهایم
مبارز سیاسی دوران انقلاب گفت: مهمترین وظیفه ما این است که آرمانها و ارزشهای انقلاب را فراموش نکنیم زیرا از یاد بردن ارزشهای انقلاب و آرمانهای امام راحل و شهدا بزرگترین تهدید است، اما متاسفانه در انتقال واقعیتهای دوران شاه کوتاهی کردهایم.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجتالاسلام مجتبی قائد امینی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی صبح قزوین با اشاره به وضعیت کشور در دوران قبل از انقلاب اظهار کرد: در دوران شاهنشاهی فقر، استبداد و اختلاف طبقانی بیداد میکرد و هیچ انتخابات واقعی انجام نمیشد؛ در آن دوران استبداد به معنای واقعی خود در کشور حاکم بود و کسی حق صحبت کردن در مورد رژیم و شخص اول مملکت یعنی شاه را نداشت؛ اما امروز به راحتی مردم در مورد انقلاب و نظام بحث و انتقاد میکنند.
وی افزود: در دوران پیش از انقلاب از تهران که خارج میشدیم آبادی و بهداشتی وجود نداشت؛ حتی در برخی از بخشهای تهران مانند جنوب تهران هم امکاناتی مانند برق نبود، این فقدان امکانات در شرایطی بود که درآمد ایران از محل فروش نفت مبلغ بسیار بالایی بوده و جمعیت کشور کم بود؛ بنابراین با استفاده صحیح از این منبع درآمدی بسیاری از امکانات را میتوانستند، برای مردم فراهم کنند.
مبارز انقلابی دوران پهلوی در مورد نقش استان قزوین در پیروزی انقلاب تصریح کرد: قزوین از استانهای پیشتاز در امر مبارزات دوران انقلاب بود به گونهای که در مدت اسارتم در زندان تعداد زیادی از زندانیان قزوینی حضور داشتند. وی عنوان کرد: در دوران محکومیت در زندان با تعدادی از فعالان سیاسی استان قزوین از جمله محمدحسین خاکساران همبند بودم که این افراد به عنوان زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب شناخته میشوند. استان قزوین در نهضت امام راحل نقش اساسی داشت به ویژه در سال 42 که مردم، بازاریان و دانشجویان از نهضت امام خمینی (ره) پیروی کردند، علمای قزوین همراه مردم بودند. امینی با اشاره به مبارزان برجسته آن دوران در قزوین گفت: شهید نصرتالله انصاری یکی از یاران دیرین امام راحل بود که در سال 54 دستگیر و زیر شکنجههای رژیم شاه و ساواک به شهادت رسید؛ او نماینده امام راحل در صندوق قرضالحسنه طلاب قم بود و یکی از الگوهای مبارزان انقلابی در زیر شکنجهها به شمار میرفت؛ اما شدت شکنجهها به حدی بود که او را به شهادت رساند.
وی اضافه کرد: مرحوم آیتالله باریکبین از شاگردان امام راحل بود که در دوران مبارزات انقلاب تبعید شد و مرحوم ابوترابی و آقا علی اکبر، فرزند آقای ابوترابی هم که از مبارزان انقلابی بودند به دلیل فعالیتهای زیادی که در آن دوران داشتند، چندین بار دستگیر شدند. این مبارز سیاسی دوران پیش از انقلاب بیان کرد: آیتالله شالی از پیشگامان مبارزه در استان قزوین و شهید قدرت الله چگینی هم از فعالان سیاسی بودند که در نهضت امام راحل حضور داشتند. برخی از مبارزان سیاسی قبل از انقلاب به اعدام یا حبس ابد محکوم شدند؛ اما به خواست خداوند متعال پس از پیروزی انقلاب آزاد شدند که از جمله این افراد میتوان به نبوی، یوسف باروتی، شیخ حسن علیخانی و عصمتالسادات نصری اشاره کرد. وی در مورد نوع مبارزات در دوران انقلاب گفت: امام راحل دستور مبارزه فرهنگی داده بودند؛ اما با توجه به اذیتهای فوقالعاده زیاد شاه و به دلیل خفقانی که ایجاد شده بود و هیچ گوش شنوایی وجود نداشت، جمعی از مبارزان خود را به اسلحه مجهز کرده بودند تا در صورت نیاز مبارزه مسلحانه را آغاز کنند.
امینی اضافه کرد: از جمله این افراد میتوان به یوسف باروتی، حسن پاکدل نیا و احمد نفتی اشاره کرد که آمادگی داشتند در صورت اعلام جهاد از سوی امام راحل مبارزه مسلحانه را آغاز کنند؛ البته این افراد لو رفتند و پس از دستگیری به حبس ابد محکوم شدند. وی عنوان کرد: بیشتر عملیات دستگیری رژیم شاه و ساواک به صورت بیخبر و با لباس شخصی و شب هنگام انجام میشد تا بتوانند مبارزان انقلابی را غافلگیر کرده و پس از دستگیری به کمیته مشترک ضد خرابکاری یا اوین تحویل میدادند.
این مبارز انقلابی بیان کرد: ساواک هنگام دستگیری مبارزان انقلابی ضمن اینکه به این مبارزان توهین کرده و آنان را تحقیر میکردند، فحش میدادند تا با استفاده از این روشها روحیه مبارزان انقلابی را تضعیف کنند. وی به شکنجههای مأموران ساواک اشاره کرد و گفت: شکنجههای ساواک هم بیشتر به صورت شلاق بود که توسط فردی به نام حسینی انجام میشد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی قبل از اینکه دستگیر شود، خودکشی کرد، هزاران نفر زیر شکنجههای این فرد به شهادت رسیدند. امینی عنوان کرد: متداولترین روش شکنجه شلاق بود به این صورت که ابتدا شش نفر به صورت همزمان 80 ضربه شلاق زیر پای افراد میزدند و سپس او را وادار به راه رفتن میکردند. همچنین برای شکنجه مبارزان انقلابی آنان را از میله آویزان کرده و با فندک و سیگار بدن آنها را میسوزاندند یا اینکه زیر ناخن آنها سوزن قرار میدادند تا با داغ کردن سوزنها، مبارزان انقلابی را شکنجه دهند. وی اضافه کرد: شوک الکتریکی یکی دیگر از روشهای شکنجه ساواک بود که به دلیل سر و صدایی که شکنجهشوندگان ایجاد میکردند یک کلاه آهنی روی سر آنها قرار میدادند تا صدای فریاد آنها در سر خودشان منعکس شود. شکنجه باعث میشد زندانیان زخمهای زیادی روی بدن خود داشته باشند که به دلیل عدم رسیدگی و درمان این زخمها، بیشتر آنها عفونت میکرد.
امینی با تاکید براینکه فقط ایمان و کمک خداوند متعال بود که موجب میشد زیر شکنجه بتوانیم طاقت بیاوریم؛ اضافه کرد: آیتالله باریکبین، حاج آقا ابوترابی و آقا سیدعلی اکبر، سیدمحمد ابوترابی، آیتالله موسوی شالی، شیخ قدرت علیخانی، شیخ حسن علیخانی، حاج آقا خاکساران و آیت الله عابدینی از جمله رهبران عالی مبارزات دوران انقلاب و شهید قدرتالله چگینی و حاج آقا فیروزی از اساتید حوزه علمیه از پیشکسوتان مبارزه در استان قزوین بودند.
وی یادآور شد: مهمترین وظیفه ما این است که آرمانها و ارزشهای انقلاب را فراموش نکنیم زیرا از یاد بردن ارزشهای انقلاب و آرمانهای امام راحل و شهدا بزرگترین تهدید جدی برای ما به شمار میرود. مبارز انقلابی دوران پهلوی عنوان کرد: اسلام ناب محمدی، ولایتفقیه، وحدت، اطاعت از رهبری، عدالتطلبی، دوری از تبعیض، مبارزه با فساد و اشرافیگری آرمانهای انقلاب است که اگر اینها را حفظ کنیم، انقلاب حفظ میشود و اگر از این آرمانها فاصله بگیریم و امام و شهدا را فراموش کنیم؛ شکست خورده و ضعیف میشویم. وی بیان کرد: از یاد بردن آرمانهای انقلاب موجب میشود دشمنان نظام و انقلاب از خلأ ما استفاده کرده و به ما ضربه بزنند، لذا امروز باید حول محور ولایتفقیه وحدت داشته باشیم تا انقلاب ما حفظ شود و مسئولان نظام هم باید به عدالت رفتار کرده و حافظ نظام باشند زیرا خدمت به مردم با رفع مشکلات، عدالتطلبی و مردمسالاری دینی محقق شده و این امر موجب میشود هیچ صدمهای به نظام نرسد. امینی با اشاره به اینکه در تبیین شرایط دوران انقلاب به نسل نوجوان و جوان کوتاهی کردیم و شرایط آن دوران را آن گونه که لازم بود، بیان نکردیم؛ ادامه داد: اگر رژیم شاهنشاهی ایرادی نداشت و مردم از عملکرد این رژیم رضایت داشتند، انسانهای ارزشمند علیه رژیم شاهنشاهی مبارزه نمیکردند که به زندان افتاده و شکنجه شوند. وی افزود: هر یک از ما که دوران مبارازت انقلاب اسلامی را دیده و درک کردهایم باید آن دوران و شرایطی را که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران وجود داشت به خوبی برای نسل نوجوان و جوان امروزی تبیین کنیم تا نسل جوان در جریان وقایع قبل از انقلاب قرار گیرند.
این مبارز انقلابی گفت: جوانان ما باید بدانند که رژیم شاه برآمده از کودتای 28 مرداد بود که با کمک انگلیس و امریکا راهاندازی شد تا با سرکوب کردن دولت قانونی مصدق، رژیم شاه به صورت کامل بر کشور مسلط شود. وی بیان کرد: در مجلس آن موقع مصوب شده بود هر امریکایی که در ایران مرتکب خلافی شود حتی اگر یک ایرانی را به قتل برساند، دادگاههای ایران مجاز به محاکمه او نبوده و فرد امریکایی باید برای محاکمه به امریکا برود که این قانون کاپیتولاسیون موجب اعتراض شدید امام راحل شد و این اعتراض موجب شد رژیم شاه امام خمینی (ره) را تبعید کند.
امینی تصریح کرد: در دوران قبل از انقلاب، استقلال و آزادی وجود نداشت و اگر رژیم شاه ارتش و ابزار نظامی در اختیار داشت فقط برای سرکوب ملتهای همسایه بود؛ اما امروز ایران در سایه انقلاب اسلامی به پیشرفتهای زیادی دست پیدا کرده و ملت ایران با حضور در انتخابات در سرنوشت خود دخیل هستند. وی با اشاره به خاطرات خود از دوران مبارزات انقلاب اسلامی و دوران اسارت عنوان کرد: سال1350 که 15سال داشتم وارد حوزه علمیه قم شدم و در نخستین روزهای حضور در حوزه علمیه به دلیل شرکت در تظاهراتی که به حمایت از امام راحل برگزار شد و پخش اطلاعیه شهادت محمدرضا شهیدی دستگیر، زندانی و شکنجه شدم. این مبارز انقلابی ادامه داد: پس از آزادی در کنار تحصیل در حوزه علمیه در محضر اساتید بزرگی چون آیت الله مروی و آیت الله اعتمادی به مبارزات ادامه دادم و با پخش اعلامیه و رساله امام راحل در ادامه نهضت ایشان حضور داشتم و در سال54 همراه جمعی از طلاب تصمیم گرفتیم برای شهدای 15خرداد سال 42 مراسمی در مدرسه فیضیه برگزار کنیم بنابراین پلاکارد و پرچمهای لازم برای مراسم را در مدرسه نصب کردیم.
وی بیان کرد: مراسم گرامیداشت یاد و خاطره شهدای 15 خرداد 42 هر سال در مدرسه فیضیه برگزار میشد؛ اما در سال 54 این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار بود زیرا در آن شرایط شاه تصور میکرد امام راحل در ایران طرفدار خاصی ندارد اما خبر نداشت که طلاب جوان سرباز امام راحل هستند. امینی ادامه داد: در آن مراسم 500نفر از طلاب حضور داشتند که توسط گارد شاهنشاهی به مدت سه روز محاصره بودند البته در آن شرایط طلاب کوتاهی نکرده و با سردادن شعارهای مختلف، توجه مردم را جلب کرده و اهداف رژیم شاه و آرمانهای امام راحل و نهضت این شخصیت بزرگوار را برای مردم تبیین میکردند؛ همچنین به تأسی از پرچم قرمزی که بالای گنبد امام حسین (ع) نصب شده است، یک پرچم قرمز در مدرسه فیضیه نصب کرده بودیم. وی تصریح کرد: پس از سه روز گارد شاهنشاهی از تهران به قم آمده و از طریق پشت نام مدرسه فیضیه وارد مدرسه شدند و با شکنجه و مضروب کردن طلاب به خیال خام خود این حرکت را سرکوب کردند، اما نمیدانستند پس از مدتی این حرکت به 19 دی 56 و در نهایت به 22 بهمن 57 تبدیل میشود.
این مبارز انقلابی در پایان گفت: طلابی که در آن حرکت مدرسه فیضیه دستگیر شدیم به مدت چهار ماه در زندان اوین تحت بازجویی بودیم و پس از اتمام بازجوییها تعدادی از طلاب آزاد، برخی محکوم به زندان و بعضی دیگر به سربازی اعزام شدند و من هم به سه سال زندان در زندانهایی مانند اوین و قم محکوم شدم. انتهای پیام /