سرگذشت ستارگانی که خیلی ها را عاشق فوتبال کردند + عکس و فیلم

سرویس ورزش مشرق _ یکی از تیم‌های پر ستاره ایتالیا، تیم ملی ایتالیای 1988 بود. آنها در آن سال به خوبی ظاهر شدند و پس از حذف اسپانیا و دانمارک در مرحله گروهی سرانجام در نیمه نهایی مقابل اتحادیه جماهیر شوروی شکست خوردند و از رسیدن به فینال بازماندند. ویدیویی از ترکیب ایتالیا 1988 منتشر شده است. به بهانه انتشار این فیلم، به سراغ سرگذشت ستارگان آن روزهای آتزوری رفته‌ایم.

جوزپه برگومی: اسطوره اینتر میلان بود و در تمام دوران فوتبالش در این باشگاه بوده است. دوران مربی گری برگومی هم چون دوران بازیکنی‌اش با اینتر آغاز شد. وی در سال 2008 مربی جوانان اینتر شد. جولای سال 2009 برگومی هدایت تیم زیر 17 سال مونزا را بر عهده گرفت و یک سال بعد به عنوان مربی تیم زیر 19 سال های مونزا با جوزپه چیه پا همکار شد. وی هم‌اکنون فعالیتی مربی‌گری ندارد و به عنوان کارشناس فوتبال فعالیت می‌کند.

روبرتو دونادونی: از ستارگان باشگاه آث میلان بود که سابقه بازی در خاورمیانه برای الاتحاد عربستان را هم در کارنامه دارد. دونادونی بعد از خداحافظی از فوتبال؛ در ژوئیه 2006 بعد از استعفای مارچلو لیپی از هدایت تیم ملی ایتالیا، دونادونی به عنوان سرمربی جدید انتخاب شد. او سابقه مربی‌گری برای تیم‌های ناپولی، کالیاری، پارما و بولونیا را هم داشته ولی در حال حاضر بیکار است و هدایت هیچ تیمی را به عهدا ندارد.

کارلو آنچلوتی: پس از بازی برای تیم‌های رم و آث میلان، کارلتو دوران مربی‌گری درخشانی در تیم‌های میلان و رئال مادرید داشت. آنچلوتی با چهار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا موفق‌ترین مربی اروپا محسوب می‌شود. او دو بار با میلان در سال‌های 2003 و 2007 و دو بار هم با رئال مادرید در سال‌های 2014 و 2022 به این جام رسید. کارلتو همچنان در سمت سرمربی‌گری رئال به کار خود ادامه می‌دهد.

پائولو مالدینی: از اسطورهای باشگاه آث میلان است که برخی از کارشناسان او را بهترین مدافع تاریخ می‌دانند. او با پیراهن میلان هفت بار قهرمان سری آ شد و 5 بار هم لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد. پائولو پس از بازنشستگی اعلام کرد که به عنوان مربی به فوتبال بازنخواهد گشت. مالدینی سر حرفش ماند و هم‌اکنون مدیر فنی و مسئول نقل و انتقالات روسونری است.

فرانکو بارزی: فرانکو پس از مالدینی بیشترین بازی را برای آث میلان انجام داده است و به عنوان کاپیتان، موفق به فتح پنج اسکودتو شده است. این مدافع بازی‌ساز همراه فرانس بکر بائر آلمانی، از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال می‌باشد. یک بازیکن کامل با خصوصیات توأم دفاعی، هجومی، بازی‌سازی، رهبری و هدایت‌کننده تیم که در قلب تیم میلان در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 قرار داشت. بارزی پس از اتمام دوران حرفه‌ای خود در مقطعی به عنوان مربی جوانان میلان فعالیت کرد. سپس او دیگر به سمت مربی‌گری نرفت و در حال حاضر هم فعالیت فوتبالی ندارد.

جوزپه جیانینی: از اسطوره‌های باشگاه آاس رم محسوب می‌شود که سابقه بازی برای ناپولی و لچه را هم در کارنامه دارد. جیانینی بر خلاف دوران خوبش به عنوان بازیکن، در زمان مربی‌گری عملکرد خوبی نداشت. از معروف تیم‌هایی که جیانینی در مربی‌گری کرده ورونای ایتالیا و تیم ملی لبنان است. او در سال 2017 از تیم فوندی که در سری سی قرار داشت، به دلیل نتایج ضعیف اخراج شد و بعد از آن دیگر بر روی نیمکت تیمی ننشست.

روبرتو مانچینی: از اسطوره‌های باشگاه سمپدوریا و لاتزیو است. مانچینی بین سال‌های 1982 تا 1997 برای تیم سمپدوریا بازی کرد و موفق شد یک اسکودتو و یک کوپا ایتالیا و همچنین رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا را با این به ارمغان آورد. او پس از آن در لاتزیو هم فاتح اسکودتو و جام در جام اروپا شد تا شگفتی‌ها را کامل کند. اما ماجراجویی‌های مانچینی در اینجا به پایان نرسید و دوران مربی‌گری خوبی را پشت سر گذاشت. مانچینی سابقه مربی‌گری برای تیم‌های اینتر میلان، لاتزیو، فیورنتینا و منچسترسیتی را در کارنامه دارد. اوج درخشان مربی‌گری او به زمان منچسترسیتی باز می‌گردد. روبرتو موفق شد در سال 2012 پس از 44 سال دوباره منچسترسیتی را به قهرمانی لیگ برتر انگلیس برساند. وی هم‌اکنون سرمربی تیم ملی ایتالیا است. حضور مانچینی روی نیمکت ایتالیا جان تازه‌ای به آتزوری دمیده است.

ریکاردو فرری: از بازیکنان ایتالیایی اینترمیلان بود که از سال 1986 تا 1992 به تیم ملی ایتالیا هم دعوت شد. فرری هیچگونه سابقه مربی‌گری ندارد ولی در سال 2022 به عنوان مدیر باشگاه اینتر میامی معرفی شد.

فرناندو د ناپولی: فرناندو بازیکن تیم رویایی ناپولی در دهه 80 میلادی بود که موفق شد با این تیم دو بار اسکودتو را فتح و یک بار هم قهرمان کوپا ایتالیا شود. د ناپولی در سال 1992 به آث میلان پیوست و موفق شد با این تیم هم دو بار قهرمان ایتالیا و یک بار هم قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود. وی که میلان بازی زیادی نمی کرد، پس از دو فصل تصمیم گرفت به رجینا رود و تا سال 1997 در این باشگاه ماندنی شد و پس از آن هم به کادرفنی این تیم اضافه شد. وی تا سال 2005 عضو کارفنی رجینا ماند و پس ازآن فعالیت فوتبالی چندانی از وی مشاهده نشد.

جان لوکا ویالی: دوست محبوب مانچینی و از بازیکنان سمپدوریا، یوونتوس و چلسی بود. بدون شک ویالی یکی از ارکان اصلی آبی‌های لندن برای تبدیل شدن به قدرت در فوتبال بود. وی جز پدیده‌های سمپدوریا بود و دوستیش با مانچینی هم به آن دوران بازمی‌گردد. ویالی در 1998 به عنوان بازیکن_مربی در تیم چلسی به فعالیت خود ادامه داد و سرانجام به دلیل درگیری با چند بازیکن در فصل 2000 اخراج شد. ویالی پس از یک دوره مدیریت کوتاه در واتفورد، تقریبا نزدیک به یک دهه از مربی‌گری فاصله گرفت و به عنوان کارشناس فوتبال فعالیت کرد. سپس با انتقال مانچینی به تیم ملی ایتالیا، ویالی با او به کادر آتزوری اضافه شد. در سال 2017 رسانه‌ها، خبر از ابتلای ویالی به سرطان پانکراس را دادند ولی یک سال بعد وی اعلام کرد که با موفقیت بر بیماری خود غلبه کرده است. او بار دیگر در سال 2021 اعلام کرد که بیماری‌اش بازگشته است و سرانجام در ژانویه 2023 در سن 58 سالگی درگذشت.

والتر زنگا: یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال است که عضو باشگاه اینتر میلان و تیم ملی ایتالیا بود. زنگا سه سال پیاپی در بین سال‌های 1989 تا 1991 به عنوان بهترین دروازه‌بان جهان شناخته شد. زنگا پس از بازنشستگی برای مدت کوتاهی به بازیگری در یک سریال تلویزیونی ایتالیایی پرداخت. وی همچنین کارشناس تلویزیونی نیز بوده است. او از سال 1998 در باشگاه‌هایی در آمریکا، ترکیه، رومانی، صربستان، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و انگلیس به عنوان سرمربی کار کرده است. او آخرین بار سال 2020 برای تیم کالیاری سرمربی کرد ولی پس از 14 بازی از سمت خود برکنار شد و در حال حاضر وظیفه هدایت تیمی را به عهده ندارد.