سرِ قلابِ نوبل
به گزارش مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود نوشت:
جایزه صلح نوبل، از معتبر ترین جوایزی است که در جهان اهدا می شود! نشان به آن نشان که غالبا آن را به جنایتکاران سرشناس غربی داده اند؛ و یا به خیانتکاران در شرق که حاضر شدند پیاده نظام غرب در معارضه با حریفان شرقی باشند:
هنری کیسینجر (بانی جنایات گسترده در شرق آسیا و شیلی)
انور سادات و مناخیم بگین (زمامداران مصر و رژیم صهیونیستی) به خاطر رسمیت بخشیدن به اشغال فلسطین،
میخائیل گورباچف رئیس جمهور شوروی که سرانجام، رقیب آمریکا را از هم پاشاند
آنگ سان سو چی (حامی جنایت علیه میلمانان در میانمار)
دالایی لاما، معارض تبتی (چین)
شیرین عبادی
یاسر عرفات، اسحاق رابین و شیمون پرز به خاطر رسمیت دادن به رژیم اشغالگر فلسطین
لیو شیائوبو معارض و اپوزیسیون چینی
یان راچینسکی مهارض و اپوزیسیون روس
آلس بیالیاتسکی، معارض و اپوزیسیون بلاروسی
هیئت مدیره اهدای جایزه صلح نوبل، تمایل کاملا منفعلانه ای نسبت به آمریکا دارند، چنان که با وجود بیشتری ضربات آمریکا به صلح و امنیت جهانی، شمار زیادی از برندگان جایزه صلح نوبل، آمریکایی بوده اند؛ افرادی مانند:
وودرو ویلسون، تئودور روزولت، الیهو روت، جرج مارشال، امیلی گرین بالچ، جان رالیگ موت، کوردل هال، جین ادامز، نیکولاس مورای باتلر، فرانک بی کلاگ، رالف بونچ، جرج کتلت مارشال، لینوس کارل پولینگ، الیه ویزل، جودی ویلیامز، ال گور، جیمی کارتر و باراک اوباما.
نکته بسیار قابل تامل این که هرگز منتقد و معترض دارای نگاه اپوزیسیون نسب به نظام های آمریکایی یا اروپا را پیدا نمی کنید که همانند معارضان شرقی، نامزد جایزه صلح نوبل شود. جایزه آنها غالبا سرکوب و طرد و اخراج و سر به زیر آب شدن است.
هئیت مدیره صلح نوبل، امسال جایزه سیاسی خود را به "نرگس صفیه محمدی" دادند. همسر تقی رحمانی (از سران خارج نشین گروهک ملی مذهبی) و همکارشیرین عبادی در گروهکی موسوم به کانون مدافعان حقوق بشر که مدتی هم در گروهک شورای ملی صلح فعال بود.
او ضمنا حامی تحریم ایران بوده و با برخی گروهک های تروریست همکاری داشته است. همسرش نیز در پاریس، رابط برخی گروهک های نفاق با گروهک های تندرو تروریستی و همچنین سرویس اطلاعاتی فرانسه است.
مرور روند واگذاری این جایزه نشان می دهد که برگزار کنندگان آن تدریجا به جای حمایت گل درشت و ضد کارکردی از مقامات جنایتکار غربی به ویژه آمریکایی، به ترویج محافل همکار اپوزیسیون در جهان فرا غرب و کشورهای حریف غرب پرداخته اند.
با چنین منطقی بود که کسانی مانند آنگ سان سوچی، دالایی لاما، شیرین عبادی، لیو شیائوبو، یان راچینسکی و آلس بیالیاتسکی را به نامزد پرداخت جایزه کردند.
آنها به یک نفر پولی معادل یک میلیون یورو یا 1.3 میلیون دلار می دهند و برای هزاران نفر مزدور آماده خیانت به کشور خود، دانه می پاشند و دام می چینند، بی آن که به اغلب آنها بابت خیانت های بعدی پولی بپردازند.
این، روش شکار ماهی های بیشتر و بزرگ تر بدون پرداختن هزینه، از طریق سر قلاب کردن کِرم ها یا ماهی های کوچک است.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.