سوت زنی یعنی چه، آدم خنده‌اش می گیرد!
به گزارش اقتصادنیوز، چند روز پیش متن کامل گزارش کمیسیون قضایی درباره طرح سوت‌زنی منتشر شد. طرحی که پیش از آن نیز در مجلس دهم با عنوان حمایت از کاشفان و گزارشگران فساد اعلام وصول شده بود اما، بلاتکلیف ماند.
حسینعلی حاجی دلیگانی، عضو هیات رئیسه مجلس در گفت‌وگو با فارس، با اشاره به متن کامل گزارش کمیسیون قضایی مجلس درباره طرح سوت‌زنی یا همان حمایت از گزارشگران فساد گفت:«در این طرح حمایت‌های لازم از گزارشگران فساد پیش‌بینی شده و موارد فساد نیز به طور شفاف مشخص شده است.»
اما، نکته قابل توجه طرح سوت زنی همان نحوه حمایت لازم از گزارشگران فساد است آن هم در حالی که در اواسط آذر ماه، کاظم دلخوش، سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی از آماده شدن طرحی مبنی بر پیگیری حقوقی اخبار کذب در فضای مجازی در این کمیسیون خبر داد.
هر چند که هنوز خبری از این طرح جنجالی در مجلس نشده است، اما این سوال ایجاد می شود که در زمانی که قرار است برای خبرنگاران و شهروند خبرنگاران تعیین جرم شود، چگونه طرح سوت زنی قرار است از افشاکنندگان فساد حمایت کند؟
مشروح گفتگوی نعمت احمدی، حقوقدان را با اقتصادنیوز می خوانید؛
*************
* آقای احمدی! این روزها طرح سوت زنی و حمایت از گزارشگران فساد اقتصادی در شرایطی مطرح می شود که برخی در مجلس تلاش دارند جریان آزاد اطلاعات را محدود کنند. از نگاه شما، نسبت بین افشای فساد و آزاد بودن رسانه ها چیست؟
کار مجلس قانون گذاری است اما تهیه لوایح برعهده دولت است. لوایح را دولت با کارشناسی های صورت گرفته طراحی و پس از بررسی و تصویب به مجلس می فرستد و دارای پختگی است.
مجلسی که شیفته رئیس جمهور بود الان با دولت به مشکل خورده
اما، طرح این پختگی را ندارد و خام است چرا که چند نماینده دور هم می‌نشینند و یک طرح نوشته و به مجلس می فرستند. نمایندگان در چند روز گذشته، بر طرحی تاکید داشتند که خبرنگاران را محدود کرده و نتوانند اطلاع بدهند. این طرح ها خام بوده و حالت شعار دارد.
نمایندگان مجلس، دوره‌شان رو به اتمام است و خودشان را برای انتخابات آینده آماده می کنند در حالی که در این مدت خروجی هم نداشتند مجلسی که خودش را واله و شیدای رئیس جمهور می دانست، الان با هم به مشکل برخوردند. مجلسی که باید کار قانون‌گذاری و نظارت را انجام بدهد؛ درخواست اعدام افراد را مطرح می کنند و از اراده و رای مردم برخوردار نیست.
سوت زنی یعنی چه، آدم خنده‌اش می گیرد
خود نمایندگان هم می دانند که در حوزه های انتخابیه‌شان رای نخواهند آورد. طبق آمار غیر رسمی، چند نفر از این نمایندگان امید دارند که در مجلس بعدی هم حضور خواهند داشت؛ حال چه از گیت شورای نگهبان عبور کنند و چه مورد اقبال مردم قرار بگیرند. این ها به دنبال مطرح کردن خودشان هستند.
سوت زدن یعنی چه؟ ما این همه نهاد در کشور داریم و قوانینی را بگذارند که پخته و اثر گذار باشد و زمینه اجرا را داشته باشد. سوت زنی یعنی چه، آدم خنده‌اش می گیرد. شما خبرنگاران را که برنامه عادی اجرا می کنید، بازداشت می کنند و در حال حاضر، بیش از 60 تا 70 خبرنگار بازداشت هستند. اگر فردا مردم عادی بخواهند سوت زنی کنند با تهمت مواجه می شوند.
نمی توان گفت که شما پایت را درازتر از گلمیت کردی باید همه چیز مشخص شود. شما می دانید معوقات بانکی چقدر است؟ چقدر طرح ناتمام داریم؟ این ها حرف هایی است که پایه و ریشه ندارد و هیاهو برای هیچ است.
اگر اروپا خواهد گاز بخرد، آیا گاز دارید؟
در شهرهای ایران نمی توان نفس کشید، آیا نمی دانند مازوت می سوزانند یا ماشین هایی که سال ها از رده تولید خارج شده، در کارخانه ها بازتولید شده و آلودگی ایجاد می کنند. ایران دومین کشوری است گاز دارد و آقایان شعار می دانند که آنان چنان دچار سرما شوند که از ما گاز خواهند خرید، پس چه شد؟ فرض کنید اروپا یخ زده و می خواهند از ما گاز بخرند. آیا گاز دارید؟ ندارید دیگر.
شفافیت یعنی مطبوعات و رسانه آزاد باشند
* آقای احمدی، فکر می کنید این نگرانی تندروها از آزاد بودن رسانه ها به چه علت است؟ فارغ از مسائل اخیر و اعتراضات اخیر، آزاد بودن رسانه ها و حتی شهروند خبرنگاری چقدر زمینه نظارت پذیر کردن مسئولان را فراهم می کند؟
شما می خواهید بدانید یک کشور آزادی دارد یا خیر، به مطبوعات و رسانه آن نگاه کنید. اگر رسانه آزاد بود، در آن کشور آزادی و شفافیت وجود دارد. این که برای روزنامه و خبرنگار محدودیت ایجاد می کنند برای این است که عملکردها شفاف نیست. از قدیم گفته‌اند که آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است. وقتی که افراد جلوی محاسبه را می گیرند نشان از آن دارد که دارای خورده حساب و اشکال هستند.
اگر در اروپا یا آمریکا بخواهید بدانید درآمد رئیس جمهوری چقدر است، حقوق وزرا چقدر است خیلی راحت می توان از پشت کامپیوتر به آن دسترسی داشت. اما، اینجا نمی دانی و یک باره صحبت از حقوق نجومی یا بازداشت فرد می شود. به طور مثال، زمانی که یاشار سلطانی اسناد خانه های نجومی را بیان کرد، به جای برخورد با مدیران او را بازداشت کردند.
یک نماینده افشاگری کرد، کسی اهمیت داد که حالا من سوت بزنم؟
یا آقای اشتری که پس افشای تخلف مسئولان مثل سیسمونی گیت، با او برخورد کردند. در همین مجلس، آقای میرسلیم که نماینده مردم است از اشکالات و ایرادات مالی و اقتصادی رئیس مجلس گفت اما کسی اهمیت داد که من سوت بزنم؟
وقتی نماینده در داخل مجلس، رسما از فساد می گوید و توجهی نمی شود، من سوت بزنم؟ این خام اندیشی است و زمانی که بزرگانی مانند نماینده مجلس نتیجه نمی گیرد، من نتیجه بگیرم. این ها هیاهو برای هیچ است و نماینده ها باید اجازه بدهند لوایح و طرح ها برعهده کارشناسان باشد و مطبوعات آزاد باشند.
سوت مردم مطبوعات است، بگذارید به کارشان برسند
یکی از روسای جمهور معروف آمریکا، ریچارد نیکسون است که حتی به ایران آمد و ماجرای 16 آذر سال 32 رقم خورد. رئیس جمهوری که به جنگ ویتنام پایان داد، با چین آشتی کرد و در دنیا دگرگونی ایجاد کرد. با این حال، هنگام انتخابات آمریکا، جمهوری خواهان برای اطلاع از برنامه های دموکرات ها در ساختمان شنود گذاشتند و دو خبرنگار متوجه این موضوع شده و این ماجرا را برملا کردند. دوتا خبرنگاری که دنیا را به لرزه درآوردند و ریچارد نیکسون که از ماجرای شنود خبر داشت، استعفا کرد. اینجا است که می توان گفت انتخابات آزاد است. سوت مردم مطبوعات است، بگذارید رسانه ها و سایت ها به کار خودشان برسند.
همچنین بخوانید
