«شنیدن» عزم می‌خواهد یا بستر؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امین جم، * اوایل مهرماه بود که رئیس جمهور در سخنرانی خود به مسئله اعتراض اشاره و گفتند «چه اشکالی دارد مراکزی برای اعتراض و نقد ایجاد شود؟». در تکمیل عرایض ایشان باید چند نکته را یادآور شد. ابتدا اینکه آیا بستر‌های فعلی موجود برای بیان اعتراض، کارایی لازم را دارند؟ به عنوان مثال آیا رسانه‌ها در بیان نقد آزادند و در مقام عمل، حمایت قضایی از آن‌ها می‌شود؟

از طرف دیگر باید پرسید که آیا بستر‌های بیان اعتراض مانند دستگاه‌های نظارتی، حراستی و حتی مجلس به عنوان واسطه‌ای میان مردم و حکومت، نقش آفرینی موثری دارند یا خیر؟

اصلا همان کرسی آزاداندیشی که چندین سال می‌شود مورد تاکید رهبری است، اجرا می‌شود؟ آیا حتی همین اندک کرسی‌های برگزار شده، به سمع و نظر مسئولان کشوری و مخاطبان اعتراضات می‌رسد یا صرفا به مسیری برای «بیان» مسئله بدون «حل» مسئله تبدیل شده است؟

از این قبیل بستر‌ها، بسیار است و همین باعث ایجاد این پرسش می‌گردد که ما بستر «گفتن» نداریم یا دچار عزمی برای «نشنیدن» شده ایم؟

هرچند باید از ایجاد بستر‌های جدید استقبال کرد، اما به نظر می رسد اگر مسئله به طور ریشه‌ای بررسی و آسیب شناسی نشود، باقی امور در حد بازی با واژه‌ها باقی می‌ماند. یادمان نرود اصل ماجرا کدام است و فرع آن کدام.

امین جم، فعال دانشجویی دانشگاه بیرجند

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.