شیرینیِ محصولی پول‌ساز زیر دندان دلال‌ها / تسهیل صادرات کشمش موجب ارزآوری برای کشور می‌شود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ کشور عزیزمان ایران همواره در برابر آماج فشارهای اقتصادی دشمنان بوده و این مسئله با تنگ‌تر شدن حلقه تحریم‌ها در سال‌های اخیر شدت یافت که براین اساس رهبرمعظم انقلاب همواره بر اجرای اقتصاد مقاومتی و تقویت همه‌جانبه صنعت کشور تأکید کرده‌اند.

مقام معظم رهبری در سال 84 در دیدار با کشاورزان و مسئولین جهاد کشاورزی به نکات مهمی در بخش کشاورزی اشاره کردند و فرمودند؛ "مسؤولان با این نگاه، با نگاهِ «حایز اهمیت»، باید به بخش کشاورزی نگاه کنند. بخش کشاورزی یک محور اصلی در اداره‌ی کشور است؛ و باید با این چشم در تنظیم معلومات دانشگاهی، در تخصیص بودجه، در گماشتن افراد کارآمد و توانا در رأس کارها، به آن نگاه کرد؛ باید امر کشاورزی را در کشور سبک نشمرند." "نکته‌ی دوم برای مسؤولان این است که در کار کشاورزی، همین‌طور که اسم شما جهاد کشاورزی است، جهادی حرکت کنید. ما از اول انقلاب، هر کار بزرگی که توانسته‌ایم انجام بدهیم، به برکت اعتماد به نفس و بلندپروازی و کار جهادی بوده است. جوانانِ جهاد سازندگی آن روزی کارهای بزرگ را در این کشور شروع کردند که حتی آن کسانی که جلوی چشم‌شان این کارهای بزرگ انجام میگرفت، باور نمیکردند که جوان ایرانی قادر به این کارهاست." بخش کشاورزی بدون شک بهترین بستر برای اجرای سیاست‌های کلان اقتصاد مقاومتی و رهایی از اقتصاد متکی به نفت است؛ ایران از سرمایه‌های بالقوه در این زمینه برخوردار بوده و به عنوان کشوری دارای چهار فصل متنوع می‌تواند بر روی تولید محصولات متنوع در هر فصل حساب باز کند. ایران ازکل مساحتی که دارد از 489،570 کیلومتر مربع معادل 1/30درصد زمین کشاورزی برخوردار است و بخش کشاورزی در این کشور تنها حدود 9 تا 15 درصد تولید ناخالص داخلی اقتصاد را به خود اختصاص داده که نشان دهنده مغفول واقع شدن این بخش است. محصولات باغی هم باتوجه به تنوع محصول و استراتژیک بودن برخی اقلام می‌تواند گزینه خوبی برای بهره‌وری اقتصادی به ویژه در حوزه صادرات باشد. انگور و فراورده‌های آن از جمله کشمش یک محصول نام آشنا در ایران است که طرفداران سرسختی حتی در سراسر دنیا و کشورهای منطقه و اروپایی دارد که اگر به طور تخصصی در این حیطه برنامه‌ریزی و بهره‌وری صورت گیرد بدون شک ارزآوری قابل توجهی برای کشور خواهد داشت. استان قزوین با برخورداری از 32 هزار هکتار باغ انگور از قطب‌های تولید کشمش بوده و شهرستان تاکستان با دارا بودن 25 هزار هکتار از این باغات همچون نگینی در این استان می‌درخشد. 70 درصد انگور برداشت شده از باغ‌های استان قزوین به کشمش تبدیل می‌شود مجید اسماعیلی، معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی قزوین می‌گوید: حدود 70 درصد انگور برداشت شده از باغ‌های استان قزوین به کشمش تبدیل شده و 30 درصد باقی مانده نیز به تازه خوری اختصاص دارد و بخشی هم به شیره، آبغوره و سرکه تبدیل می‌شود. وی ادامه می‌دهد: استان قزوین رتبه دوم تولید انگور و رتبه نخست تولید کشمش در کشور را داراست. اسماعیلی بیان می‌کند: بیش از 30 واحد فرآوری انگور و تولید کشمش در استان قزوین به فعالیت می‌پردازند که بیشتر تولیدات خود را صادر می‌کنند. این مسئول با بیان اینکه بخش زیادی از کشمش تولید شده در استان قزوین صادرات می‌شود، عنوان می‌کند: کشورهای حاشیه خلیج فارس، روسیه و اروپا بیشترین مقاصد صادراتی کشمش قزوین هستند. وی به صادرات بخش زیادی از کشمش قزوین از سایر گمرگات کشور به نام‌های مختلف و نداشتن یک نام تجاری مطرح اشاره می‌کند و می‌گوید: تلاش می‌شود تا کشمش تاکستان در قالب یک برند معرفی و به کشورهای مختلف صادر شود. با وجود اینکه استان قزوین از موهبت باغات عظیم انگور و تاکستان‌های پُربار برخوردار است اما این موقعیت بِکر و دست نخورده در حوزه اقتصادی، دل صاحب نظری را به درد می‌آورد چراکه هر ساله بیش از 40هزار تن کشمش در این استان تولید می‌شود اما سود واقعی آن به جیب کشاورزان و کارخانه‌داران فرآوری و صادرات کشمش نمی‌رود و در این میان سخنان دل پردرد فعالان این حوزه شنیدنی است. تولید کشمش در سال جاری نصف شده است درویش طاهرخانی که صاحب کارخانه کشمش با سابقه 25 سال در تاکستان است و از صادرکنندگان نمونه این محصول هم شناخته می‌شود در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی صبح قزوین، درباره وضعیت تولید کشمش در استان، اظهار می‌کند: متاسفانه امسال با توجه به خشکسالی حاکم در کشور وضعیت تولید کشمش نسبت به سال‌های گذشته کاهش چشمگیری داشته به طوری که در برخی باغات از 6 تن به 2 تا 3 تن رسیده است. وی سرمازدگی، کم‌آبی، عدم آگاهی کشاورزان در استفاده از سموم و عدم نظارت مسئولین جهاد کشاورزی بر روند تولیدات کشاورزان را از عمده‌ترین دلایل کاهش تولید و بی‌کیفیتی محصولات می‌داند. طاهرخانی می‌گوید: تاکنون هیچ ارگانی، اقدامی در حمایت از کشاورزان انجام نداده و همین عامل موجب بایکوت محصولات صادراتی شده در حالیکه اگر امور کشاورزی به صورت کارشناسی شده باشد این اتفاقات رخ نخواهد داد. این تولیدکننده کشمش با تصریح بر اینکه باید بر اماکن توزیع سموم و کودهای کشاورزی نظارت شود، بیان می‌کند: برخی مراکز توزیع سموم کشاورزی تاریخ تولید و انقضاء سموم تاریخ مصرف گذشته را تغییر داده و به کشاورزان عرضه می‌کنند که موجب خشک شدن محصولات آنان می‌شود. طاهرخانی عنوان می‌کند: عدم نظارت بر فعالیت مراکز توزیع سموم و کودهای کشاورزی باعث برگشت خوردن محصولات صادراتی از کشورهای مقصد می‌شود. وی تصریح می‌کند: دولت باید علاوه بر نظارت بر اماکن توزیع کننده سموم؛ برنامه های آموزشی با نظارت کارشناسان به کشاورزان ارائه کند چون بسیاری از آنان از انواع سم برای آفات، میزان و زمان مناسب برای سم‌پاشی آگاهی ندارند. تولیدکننده کشمش با بیان اینکه مهمترین نهاد برای رسیدگی به موضوع سموم، جهاد کشاورزی است، ابراز می‌کند: 175 مرکز توزیع سم در استان داریم که هیچ نظارتی بر روی کار آن‌ها وجود ندارد. مصرف سموم غیرمجاز، کشمش را از چرخه صادرات خارج می‌کند طاهرخانی ادامه می‌دهد: چندین جلسه با حضور مسئولین جهاد کشاورزی استان، نمایندگان مجلس، رئیس اتاق بازرگانی، مسئولین غذا و دارو و اداره استاندارد در موضوع سموم کشاورزی برگزار شده اما تاکنون بازخوردی نداشته و این در حالی است که اگر برای این موضوع تدبیری اندیشیده شود کشاورزان می‌توانند محصولات سالم‌تر و باکیفیت‌تری به بازار داخل و خارج عرضه کنند. طاهرخانی مشکلات ارزی، کرایه حمل و نبود کامیون جهت حمل بار را از مشکلات صادرات محصول عنوان می‌کند و می‌گوید: متاسفانه کرایه‌های حمل بسیار افزایش یافته و از طرفی بسیاری از رانندگان ویزا و مجوزهای حمل محصولات کشاورزی به کشورهای اروپایی را ندارند و دولت هیچ حمایتی در این زمینه انجام نمی‌دهد. وی با اشاره به اینکه استان قزوین سالانه 40 هزار تن تولید کشمش دارد، می‌افزاید: 80 درصد تولیدات استان صادر می‌شود و تنها 20 درصد به مصرف داخلی می‌رسد، اگر دولت حمایت لازم را داشته باشد ارزآوری بسیار بالایی برای کشور به ارمغان خواهد آورد. این تولیدکننده کشمش بیان می‌کند: محصولات ما در بسته‌های 10 و 12 کیلویی به بسیاری از کشورهای اروپایی نظیر اتریش، هلند، مجارستان، ایتالیا و تایوان صادر می‌شود. وی اضافه می‌کند: گرچه تلاش داشتیم کشمش را در بسته‌بندی‌های کوچک‌تر عرضه کنیم اما به علت تکنولوژی بالایی که در این کشورها وجود دارد، از بسته‌بندی‌های ما استقبال نکرده و از طرفی به دنبال ایجاد اشتغال برای نیروهای خود در حیطه بسته‌بندی هستند. طاهرخانی با اشاره به هزینه‌های تولید، می‌گوید: هر کیلوگرم کشمش را 30 هزار تومان به صورت فله از کشاورز خریداری می‌کنیم که با در نظر گرفتن افت بار، هزینه کارگر، چسب و روغن و کرایه حمل تا کشور مقصد 35 هزار و 500 تومان هزینه در بر دارد در حالی که هر کیلوگرم کشمش 34 هزار و 500 تومان به فروش می‌رسد که این ضرر موجب توقف چرخ بسیاری از کارخانجات تولید کشمش شده است. افزایش هزینه‌های تولید پاشنه آشیل رکود کارخانجات کشمش است وی ادامه می‌دهد: 30 واحد کارخانه فرآوری کشمش در تاکستان مستقر است که در حال حاضر به علت مشکلات تولید و صادرات غیرفعال بوده و بار کشمش در این کارخانجات دپو شده است و هیچ ارگانی هم در رفع این موانع اقدام جدی نمی‌کند. این تولیدکننده قزوینی عنوان می‌کند: اگر از هر کیلو کشمش 2 هزار تومان به عنوان سود باقی بماند ادامه کار مقرون به صرفه خواهد بود و در غیر این صورت هیچ صرفه اقتصادی ندارد و تنها به دلیل تعهد در حال فعالیت هستیم. وی ادامه می‌دهد: اگر دست واسطه‌گرها از چرخه تولید کوتاه شود قطعا کشاورزان سود لازم را خواهند داشت و کارخانه‌ها به چرخه تولید باز می‌گردند. طاهرخانی اضافه می‌کند: کارتن از کیلویی 3 هزار تومان به 14 هزار تومان، روغن پارافین از کیلویی 5 هزار تومان به 50 هزار تومان، نایلون از 5 هزار تومان به 45 هزار تومان و هزینه سوخت از سه میلیون تومان در ماه در سال گذشته به 12 میلیون تومان در سال جاری رسیده است. تولیدکننده کشمش تصریح می‌کند: طبیعی است که فشار افزایش هزینه‌ها به کشاورز تحمیل می‌شود در حالیکه اگر هزینه‌های تولید کاهش یابد، قیمت محصولات کشاورزی افزایش یافته و به نفع کشاورز است.

وی با اشاره به اینکه کرایه حمل بار تا کشور مقصد 7500 یورو است، عنوان می‌کند: امسال حدود یک‌هزار تن محصول برای صادرات در نظر گرفتیم که متاسفانه 6 کامیون بار به علت افزایش هزینه‌ها وعدم صدور مجوز بر زمین مانده است.

در میان کوله باری از مشکلات که پیش پای کشاورزان و تولیدکنندگان قرار دارد؛ طرح‌های حمایتی هم اجرا می‌شود که هرچند اندک اما مُسکنی برای تسکین دردهاست در حالی که مسئولین امر باید به فکر یک برنامه و راهکار بلندمدت باشند تا فعالان این عرصه با اطمینان خاطر از امنیت شغلی بتوانند به فعالیت‌های خود ادامه دهند. خرید تضمیتی کشمش، پنجره حمایتی از کشاورزان

شهرام رحمانی، مدیر تعاون روستایی استان قزوین در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی صبح قزوین، از پایان خرید حمایتی کشمش در استان خبر می‌دهد و می‌گوید: 2 میلیون و 769 هزار و 274 کیلوگرم کشمش از تاکداران استان قزوین خریداری شد.

رحمانی می‌افزاید: این طرح از ابتدای سال جاری در راستای سیاست‌های حمایتی دولت و اجرای برنامه خرید حمایتی محصولات کشاورزی برای جلوگیری از ضرر و زیان تولیدکنندگان اجرایی شد.

وی اضافه می‌کند: از این میزان 2 میلیون و 438 هزار و 104 کیلوگرم کشمش بی دانه تیزابی و 341 هزار و 170 کیلوگرم کشمش بی دانه آفتابی بوده است.

رحمانی تاکید می‌کند: خرید حمایتی کشمش از طریق اعطای تسهیلات ترجیحی به کارخانجات و صادرکنندگان صورت گرفت و در این زمینه 4 کارخانه زرین تاک آریا تاکستان، موسسه بازرگانی بخشنده، توسعه بازار راسن آبیک و دانه‌های زر تاک نگین همکاری داشته اند.

مدیر تعاون روستایی استان قزوین اظهار می‌کند: پرداخت تسهیلات ترجیهی برای خرید محصول کشمش از باغداران با قیمت‌های نظارت شده به کارخانجات و صادرکنندگان کشمش با هدف ایجاد رقابت و انگیزه در بازار، حفظ بازار‌های صادراتی و جلوگیری از افت بیشتر قیمت صورت گرفت. عرضه کشمش در بورس بازار رقابتی ایجاد می‌کند

رجب رحمانی، نماینده مردم تاکستان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به وضعیت نابسامان قیمت کشمش در بازار و زیان دیدن بسیاری از باغداران و تاکداران قزوینی و تاکستانی اظهار می‌کند: عرضه کشمش در بورس کالا به نفع باغداران، تاکداران و تولیدکنندگان کشمش است و می‌تواند وضعیت فروش کشمش در استان‌ها را سروسامان ببخشد.

وی اضافه می‌کند: فروش کشمش از طریق بورس و بازار سرمایه راه حل مناسبی برای تنظیم و تعدیل قیمت کشمش است؛ به شرطی که زیرساخت‌های لازم برای عرضه کشمش در بورس به درستی مهیا شود و عرضه کشمش در بورس مانند عرضه فولاد و محصولات مشابه نباشد که فقط بخشی از آنها در بورس عرضه شد و تعادل قیمت‌ها را به‌هم ریخت. رحمانی می‌افزاید: بیش از 30 هزار هکتار باغ انگور در استان قزوین وجود دارد و تولیدات کشمش روی دست تولیدکنندگان مانده است و به دنبال آن 150 هزار شغل و خانوار در شرف فلج شدن هستند. صنایع تبدیلی کشمش باید تقویت و به روز شود نماینده مردم تاکستان در مجلس با تاکید بر لزوم کار و حرکت جهادی در حوزه توسعه صنایع تبدیلی کشمش در این شهرستان می‌گوید: باید برای طراحی و ایجاد یک بسته‌بندی زیبا و شکیل صادراتی برای کشمش تلاش کنیم و در این زمینه باید از از استارت‌آپ‌ها استفاده کرده و با برگزاری مسابقه‌های ایده‌پردازی به هدف خود برسیم. رحمانی عنوان می‌کند: البته برای توسعه صادرات کشمش باید برای هر کشور یا منطقه‌ای از جهان یک بسته‌بندی متفاوت و خاص آن منطقه یا کشور ارائه دهیم؛ در واقع باید براساس اینکه مردم هر کشوری چه روحیاتی دارند؛ عمل کنیم چراکه نمی‌توانیم کشمش را در یک بسته‌بندی یکسان برای کشور‌های عربی و اروپایی بفرستیم، بدون شک می‌توانیم کشمش را به همان کیفیت زعفران بسته‌بندی و صادر کنیم؛ به شرطی که از افراد کاربلد در این حوزه کمک بگیریم. به گفته وی، باید با ایجاد صنایع تبدیلی و بسته‌بندی ویژه در کنار باغ‌های انگور بتوانیم ارزش افزوده زیادی را از این محصول ایجاد کنیم؛ از طرفی اعطای مشوق‌های صادراتی به تجار و بازرگانان استان قزوین می‌تواند از صادرات کشمش تاکستان از مبادی صادراتی دیگر استان‌ها و حتی کشور‌های دیگر جلوگیری کند.

به گزارش صبح قزوین؛ ایران با محوریت استان قزوین رتبه نخست جهانی در تولید و صادرات کشمش را در سال‌های قبل در اختیار داشت اما به گفته کارشناسان به علت درجا زدن این صنعت از یکسو و ظهور رقبای سرسخت از سوی دیگر باعث افت رتبه کشورمان به چهارم دنیا شده است. استان قزوین با تولید حدود 50 هزار تن کشمش در سال از قدمت چندین ساله در تولید و صادرات این محصول به کشور‌های خارجی برخوردار است اما متاسفانه در سال‌های اخیر برخی کشور‌ها با توسعه باغ‌های انگور، یکپارچه‌سازی اراضی تولید مکانیزه این محصول و رفع مشکلات صادراتی جایگاه ایران و به تبع آن قزوین را اشغال کرده و کشور ما را به رده‌های پایین‌تر سوق داده‌اند. نبود برنامه‌ریزی برای توسعه باغ‌های انگور، مکانیزه نبودن تولید، کشت و تولید این محصول به‌صورت سنتی و در نتیجه افت حدود 25 درصدی تولید کشمش و یکپارچه نبودن اراضی، وجود سموم در محصول تولیدی و از همه مهم‌تر مشکلات صادراتی، موجب تضعیف جایگاه ایران در بازار‌های جهانی و کاهش رغبت برای خرید محصول تولیدی ما شده است. و حالا این گوی و میدان، باید دید مسئولین در دولت جدید چه نسخه شفابخشی برای حمایت از تولید به ویژه در بخش کشاورزی خواهند داشت و این سرمایه بالقوه را چطور به ارزش افزوده تبدیل کرده و دست کشاورزان و تاجران این بخش را خواهند گرفت تا جانی تازه به این بخش دمیده شود.

انتهای پیام /