صحبت‌های جالب سیدمهدی میرجلیلی صاحب آینده دستکش طلایی؛/ دروازه‌بان تیم ملی سالی صد و پنجاه میلیون تومان!
بزرگترین آرزوی من دستکش طلای جام جهانی است؛ هر شب به این فکر می‌کنم و در همه یادداشت‌هایم نوشته‌ام که بالاخره به این آرزو می‌رسم...
به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در شرایطی در فینال جام ملت‌های آسیا با شش گل برابر ژاپن پیروز شد که سیدمهدی میرجلیلی، دروازه‌بان ایران، در این بازی هیچ گلی دریافت نکرد تا برای نخستین‌بار در این رقابت‌ها، ایران در بازی فینال موفق به کلین شیت شود.
سیدمهدی میرجلیلی که پس از پیمان حسینی و حمید بهزادپور به تیم ملی ساحلی راه پیدا کرده بود، کار دشواری برای اثبات خود داشت اما با عملکرد خوبی که در این مسابقات ارائه داد، موفق شد عنوان بهترین دروازه‌بان جام ملت‌های آسیا را هم از آن خود کند و دستکش طلای این رقابت‌ها را به دست بیاورد.
البته میرجلیلی جدا از درخشش در خط دروازه، در بازی با بحرین در مرحله یک چهارم نهایی هم دو گل به ثمر رساند تا به همین سبب بیشتر مورد توجه رسانه‌ها قرار بگیرد.
دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ساحلی امروز در گفت‌وگویی با خبرنگار ما در خصوص این رقابت‌ها و همچنین اهدافی که در سر دارد صحبت کرد و از احتمال حضورش در لیگ روسیه برای فصل آینده خبر داد.
این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
* درباره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا صحبت کن که با قهرمانی ایران به پایان رسید. سطح مسابقات چطور بود؟ تورنمنت عالی بود و تیم‌ها سطح خوبی داشتند و میزبانی تایلند هم واقعا عالی بود. از طرفی فکر می‌کنم آقای بهزادپور به دلیل مصدومیت تیم را همراهی نکردند و آقای محمدجواد خسروی، دوست عزیزم هم در این مسابقات کمک زیادی به من کرند و با حمایت بزرگترهای تیم توانستم برنامه های کادرفنی را انجام بدهم. بازی به بازی بهتر شدیم و توانستیم عنوان قهرمانی را کسب کنیم.
* قبل از شروع مسابقات هم به قهرمانی فکر می‌کردید؟ صد درصد. ما بعد از مسابقات بین قاره‌ای، حدود هفت اردو داشتیم و واقعا در این چند ماه همه زحمت کشیده بودند. کاپیتان تیم، آقای مسلم مسیگر هم همه بچه‌ها را جمع کرد و با آنها صحبت کرد و همه همدل شده بودیم که به قهرمانی دست پیدا کنیم. دو بازی سخت داشتیم که از انگیزه بالایی برای آن برخوردار بودیم؛ یکی عمان و یکی ژاپن. عمان چهار سال قبل در مسابقات آسیایی ما را برده بود و ما به جام جهانی نرفتیم و دو سال بعد هم به دلیل کرونا، ژاپن، امارات و عمان به جام جهانی رفتند و به همین دلیل ما فقط به پیروزی و قهرمانی فکر می‌کردیم.
* خودت هم عملکرد خوبی در طول مسابقات داشتی و بازی با ژاپن هم کلین شیت کردی و نقش موثری داشتی. فوتبال ساحلی، یک بازی تیمی است و اگر مهاجمان ما دوندگی و مدافعان جنگندگی لازم را نداشتند، من هم به چشم نمی‌آمدم. من به تک تک بازیکنانی که در کنار آنها بازی می‌کردم افتخار می‌کنم. البته من هم در این مسیر زحمت زیادی کشیدم و از 14 سالگی که وارد فوتبال ساحلی شدم، روزی دو یا حتی سه بار تمرین کردم. خدا را شکر که توانستم با کمک بچه‌ها و دعای پدر و مادرم قهرمان این دوره بشوم.
* تو باعث شدی تا تیم ملی ایران برای اولین بار در فینال جام ملت‌های آسیا کلین شیت کند. قبل از بازی پیش‌بینی این را می‌کردی؟ پیش‌بینی نکرده بودم اما اتفاقات پیش از بازی و صحبت‌هایی که کاپیتان و بزرگترهای تیم در حلقه اتحاد مطرح کردند، روحیه ما را بسیار بالا برد. همه بازیکنان با نهایت جنگندگی بازی کردند. در دو یا سه صحنه مدافعان کمک زیادی به من کردند و اگر نبودند حتما توپ وارد دروازه می‌شد. باز هم تاکید می‌کنم من افتخار می‌کنم که کنار بهترین‌های ایران بازی می‌کنم.
* در نهایت به عنوان بهترین گلر رقابت‌ها هم انتخاب شدی. این یکی از بزرگترین آرزوهای من بود که برای آن زحمت کشیده بودم و هر شب قبل از خواب به آن فکر می‌کردم. گاهی شرایط لازم برای ادامه تمرین برایم وجود نداشت اما به خاطر جام ملت‌های آسیا و کسب عنوان بهترین دروازه‌بان ادامه می‌دادم. از همینجا این قول را می‌دهم که اگر خدا بخواهد، با دعای مردم و تلاش خودم در جام جهانی هم می‌توانم بهترین دروازه‌بان رقابت‌ها بشوم. * در بازی با بحرین دو گل زدی که یکی از آنها واقعا استثنایی بود. چقدر تمرین کرده بودی؟ ما یزدی‌ها کمتر حرف می‌زنیم و بیشتر عمل می‌کنیم. صبح، ظهر و شب تمرین می‌کنیم و همه حرکاتی که ما انجام دادیم، زیر نظر کادرفنی بود؛ من در تمام اردوها و حتی در زمان استراحت و خارج از اردوها هم برای این کار تمرین می‌کردم و فکر می‌کنم 3-4 بار چنین گل‌هایی زده‌ام؛ یک گل با پیراهن تیم گلساپوش در روسیه زدم و همین امسال در لیگ هم چند گل به این شکل زدم و خدا را شکر در بازی با بحرین هم شرایط ایجاد شد و گل زدم.
* پس برای این کار برنامه داشتی. تمام گل‌ها و پاس گل‌ها و حرکات بازیکنان برنامه‌ریزی شده بود و آنالیز‌های کادرفنی ما عالی بود و تمام حرکات را زیر نظر آنها انجام می‌دادیم.
* گلایه‌هایی نسبت به عدم دریافت پاداش ملی‌پوشان ساحلی مطرح شده بود. حمایت‌ها از تیم شما به چه شکلی بود؟ فوتبال ساحلی واقعا مظلوم واقع شده است. فکر می‌کنم فوتبال ساحلی، آبروی فدراسیون است و تمام مدال‌های آسیایی و جهانی برای فوتبال ساحلی و فوتسال است. اختلاف زیادی بین فوتبال چمنی و فوتبال ساحلی وجود دارد و من امیدوارم با توجه به این مسائل، شرایط هم بهتر شود. در مورد پاداش هم وعده‌هایی داده‌اند و امیدوارم عمل کنند و این مشکل حل شود.
* در اردوهایی که پیش از جام ملت‌ها بازی می‌کردید شرایط چطور بود؟ امکانات لازم در اختیار شما قرار می‌گرفت؟ ما هفت مرحله اردو داشتیم و در تمام مراحل از نظر امکانات، اسکان و تغذیه شرایط خوبی داشتیم و همدل بودیم که با تمام تلاش تمرین کنیم و برای قهرمانی وارد رقابت‌ها شویم.
* کادرفنی تیم ملی فوتبال ساحلی از نظر فنی و همینطور ارتباط با بازیکنان در چه سطحی قرار دارند؟ ما یکی از بزرگترین کادرفنی‌های جهان را در اختیار داریم. علی آقا نادری، سرمربی تیم، واقعا جوانگرا است و کمتر کسی پیدا می‌شود که تا این حد به جوان‌ها اعتماد داشته باشد اما ایشان این کار را کردند و خدا را شاکرم که ما هم توانستیم جواب اعتماد ایشان را بدهیم. علی آقا رحیمی، مربی ما، سابقه چند سال حضور در لیگ برتر را دارند و بسیار باتجربه هستند و آنالیزور و بدنسازمان، آقای میهن‌دوست، واقعا درجه یک بودند و از نظر روانی ما را بالا آوردند. این سه نفر ما را به بهترین شکل وارد مسابقات کردند.
* تو به عنوان جایگزین پیمان حسینی و حمید بهزادپور وارد تیم ملی شدی که بازیکنان بزرگی بودند. این مسیر برای تو چطور طی شد؟ من در سه اردو همراه آقای حسینی و آقای بهزادپور بودم اما در همان مدت، کمک زیادی به من کردند. من پیش از هر مسابقه‌ای با آنها تماس می‌گیرم و کسب اجازه می کنم؛ آنها بزرگتر تیم هستند و برای این لباس زحمت کشیدند و خدا را شکر می‌کنم که حالا لیاقت پوشیدن این لباس نصیب من شد. آقا پیمان و آقا حمید همان ابتدا به من گفتند قدر این لباس را بدان و خدا را شکر که من هم توانستم با این لباس، بهترین دروازه‌بان جام ملت‌های آسیا شوم.
* چه شد که فوتبال ساحلی را انتخاب کردی؟ من هفت سال فوتسال بازی کردم و مهاجم بودم و پس از آن وارد فوتبال چمنی شدم و در تیم استیلا کویر یزد و در لیگ برتر نونهالان و نوجوانان بازی کردم اما چمن یزد خیلی خوب نبود و به سمت ساحلی رفتم. ساحلی رشته‌ای بود که روی آن سرمایه‌گذاری می‌شد و گلساپوش هم تیم خیلی خوبی بود. از طرفی من هم علاقه زیادی به کار روی هوا داشتم و 3-4 سال ساحلی بازی کردم و پس از آن وارد رشته دیگری شدم که مثل والیبال ساحلی بود اما باید بدون دست عمل می‌کردیم. آنجا بود که تکنیک روی هوای من خوب شد و بعد از 2-3 سال به فوتبال ساحلی برگشتم و وارد تیم ملی شدم و خدا را شکر توانستم به تیم ملی کمک کنم.
* پس از سال‌ها حضور در گلساپوش، همچنان می‌خواهی فوتبالت را در این باشگاه دنبال کنی؟ من از 14 سالگی در گلساپوش بازی می‌کنم اما بعد از مسابقات بین قاره‌ای پیشنهادی از کشور روسیه دریافت کردم و صحبت‌ها صورت گرفته و تنها منتظر قرارداد نهایی هستیم تا رسما اعلام کنیم.
* گلساپوش چقدر در شرایط خوب فعلی تو تاثیرگذار بود؟ باشگاه گلساپوش واقعا شرایط خوبی برای بازیکنان جوان مهیا می‌کند. آقای محمدحسین میرشمسی که قبلا سرمربی تیم ملی فوتبال ساحلی بودند، با آقای نادری هم در ارتباط هستند، از 14 سالگی که من وارد این رشته شدم، واقعا روی من کار کردند و آقای میرحسینی، سرپرست تیم گلساپوش یزد هم همه جوره از من حمایت کردند. به قدری شرایط در گلساپوش خوب است که به شما قول می‌دهم اگر من این رشته را کنار بگذارم، ده بازیکن دیگر مثل من از این باشگاه بیرون می‌آیند.
* فکر می‌کنی دلیل موفقیت این باشگاه چیست؟ امکانات زیاد، پیگیری‌های سرمربی، غیرت محله محمودآباد و همچنین تمرین؛ همه بازیکنان گلساپوش مدام تمرین می‌کنند و تنها مشکل این است که برخی از بازیکنان واقعا از نظر مالی در شرایط سختی قرار دارند. برخی از بازیکنان در بین مسیر، این رشته را رها می‌کنند و به دنبال کار می‌روند. اگر شرایط مالی فوتبال ساحلی هم مثل فوتبال چمنی شود، به رشته اول ایران تبدیل می‌شود و می‌تواند در دنیا حرف اول را بزند.
* مبلغ قراردادها در فوتبال ساحلی چقدر است؟ مبالغ قراردادها واقعا افتضاح است. متاسفانه من که دروازه‌بان تیم ملی هستم، در یک فصل 150 میلیون می‌گیرم. در حال حاضر بازیکن ذخیره لیگ سه فوتبال چمنی هم بیشتر از این مبلغ می‌گیرد. این شرایط واقعا بد است و در صورت ادامه این وضعیت تمام بازیکنان فوتبال ساحلی ایران به لیگ امارات و روسیه می‌روند. واقعا برای لیگ ایران خوب نیست که چنین قراردادهایی داشته باشد.
* 150 میلیون، سقف قرارداد لیگ ساحلی است؟ فکر می‌کنم سقف 200 میلیون باشد. وضعیت مالی فوتبال ساحلی افتضاح است و چند بازیکن تیم ملی که با هم در مسابقات آسیایی هم بودیم، همزمان با فوتبال ساحلی، سر کار هم می‌روند. اگر اینطور نباشد و تمرکز بازیکن به طور کامل روی فوتبال باشد و تمرین کند، شرایط بسیار بهتر خواهد شد.
* کیفیت مسابقات لیگ برتر چطور است؟ لیگ ایران یکی از بهترین و معتبرترین لیگ‌های فوتبال جهان است و همه چیز عالی است و تنها مشکل، همین مسائل مالی است. همه چیز از نظر کیفیت و نظم عالی است و با کشورهای حوزه خلیج فارس هم به هیچ وجه قابل مقایسه نیست؛ کشورهایی مثل امارات، بحرین و عمان لیگ 7-8 ماهه ندارند و لیگ‌شان یک ماه طول می‌کشد. تنها لیگی که از ایران معتبرتر است، روسیه است که همه بازیکنان برزیلی و پرتغالی آنجا بازی می‌کنند.
* چه چشم‌اندازی برای آینده‌ات داری و سقف آرزوهایت کجاست؟ بزرگترین آرزوی من دستکش طلای جام جهانی است که یکی از آنها هم در ایران و در اختیار آقای پیمان حسینی قرار دارد. هر شب به این فکر می‌کنم و در همه یادداشت‌هایم نوشته‌ام که بالاخره به این آرزو می‌رسم. انشالله با دعای مردم و پدر و مادرم و حمایت‌های فدراسیون بتوانیم در دبی اتفاقات خوبی را رقم بزنیم و تمام جوایز فردی هم برای ایران باشد.
* از نظر تیمی فکر می‌کنی در جام جهانی چه اتفاقی برای ایران رخ بدهد؟ با توجه به اینکه قهرمان آسیا شده‌ایم، امتیازی به ایران می‌دهند و فکر می‌کنم در سید یک یا دو قرار می‌گیریم و اگر در گروه خوبی قرار بگیریم، می‌توانیم تا فینال صعود کنیم.
* صحبت پایانی؟ از خانواده عزیز و پدر و مادرم تشکر می‌کنم که همه جوره از من حمایت می‌کنند و شبانه روز تلاش می‌کنند تا من بدون هیچ دغدغه‌ای تمرین کنم. همچنین من سه دایی دارم که هر سه آنها ورزشکار هستند و در رشته کشتی و ژیمناستیک فعالیت می‌کنند و تاثیر زیادی روی من داشته‌اند؛ مرتضی میرشمسی، قهرمانی المپیک فرانسه در رشته ژیمناستیک، الگوی بسیار خوبی برای من بود و از همینجا دست تک تک آنها را می‌بوسم.
