ضرورت تهیه برنامه جامع برای انتخابات 1400
تهران - ایرنا - انتخابات یکی از مهمترین عرصههای مشارکت مردم پس از پیروزی انقلاب اسلامی به شمار میرود و واکاوی دستاوردهای دولتهای مختلف و رویدادهای دورههای گوناگون میتواند نقشه راهی باشد تا در انتخابات1400، نامزدها با بهرهگرفتن از نقاط قوت دورههای گذشته به تهیه برنامهای جامع و نتیجه بخش اقدام کنند.
انتخابات ریاست جمهوری از مهم ترین انتخابات محسوب می شود. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون 12 دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور برپا شده است. آن چیزی که در خصوص انتخابات 1400 مطرح است، بیش از آن که متوجه عاملیت، یعنی همان شخصیتی باشد که نامزد انتخابات باشد یا بیش از آنکه موضوع اقتصاد، فرهنگ و یا سیاست را دربرگیرد، دربرگیرنده آن خواهد بود که رئیسجمهوری در ایران آیا میتواند به عنوان فرد موثری در مسیر ایجاد فضای مناسب در حل مشکلات و مسائل حرکت کند یا اینکه آیا این فرد با توجه به اختیاراتش میتواند جوابگوی شعارهای انتخاباتی خود باشد و توانایی و قدرت حل آنها را دارد. بررسی روزنامهها، تارنماها و خبرگزاریهای داخلی نشان میدهد که رسانههای داخلی از هم اکنون به بررسی نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری پرداخته اند.
رسانه های اصلاح طلب
جریان اصلاحات نیازمند دگردیسی
روزنامه آرمان ملی در یادداشتی نوشت: شورایعالی سیاستگذاری اصرار داشت که مناسبتهای خود را همچون گذشته ادامه دهد و اگر تغییری هم انجام میپذیرفت به جای تغییر در نگرش، شاهد حضور افراد جدید و جوانتر بودیم که پا جای پای گذشتگان مینهادند و به خاطر همین موضوع بود که شرایط و مناسبات تغییر نمیکرد. ما برای اینکه در جریان اصلاحات به کارآمدی برسیم نیازمند یک دگردیسی در این جریان هستیم. این به معنای تغییر افراد نیست و در اینباره که نباید این جریان شخصیتمحور باشد با آقای عارف همعقیده هستم، اما تحقق این موضوع زمانی جامه عمل به خود خواهد گرفت که در ساختار کشور تغییرات مهمی را شاهد باشیم. البته موضوعی که در این بین وجود دارد و یک امر طبیعی جلوه داده میشود، حضور برخی افراد در برخی پستهاست که شاهد این هستیم که اگر تغییراتی در بین نهادها صورت میگیرد به نوعی جابهجایی است تا تغییر. در حوزه سیاسی نیز به همین منوال خواهد بود. اما باید کار را از جای شروع کرد؛ استعفای آقای عارف از شورای عالی یک نوع اقدام رو به جلو محسوب میشود، که اگر در راستای این هدف باشد که با این کنارهگیریها و نهادینه شدن آن عرصه را برای فعالیت افراد جوانتر و باانگیزهتر فراهم کند یک تحول رخ داده و به عبارتی رسیدن به همان دگردیسی به حساب میآید. در انتخابات 1400 ریاستجمهوری نیز نباید بهسراغ چهرههای قدیمی و تکراری برویم، کسانی که در 40 سال گذشته در جایجای بدنه سیاسی کشور حضور داشتند، نمیتوانند اعتماد مردم را مجدد کسب کنند. از این رو در جبهه اصلاحات باید به سمت سکانداری نیروهای نسل دوم در این جریان برود. نسلی که با توجه به اینکه وفادار و پایبند به اصول و قواعد و آرمانهای انقلاب اسلامی هستند، و از دنیای سیاست امروزی عقب نمانده و نیاز روز را میشناسند.
رویکرد حزب کارگزاران درانتخابات 1400
محسن هاشمی در گفت وگو با خبرگزاری ایسنا، درباره رویکرد حزب کارگزاران در انتخابات 1400 بیان کرد: حزب کارگزاران خود را بخشی از جریان اصلاحطلبی غیرافراطی میداند و نمیخواهد که به صورت مستقل یا خودمختار عمل کند. در انتخابات ریاست جمهوری نیز کارگزاران تلاش خود را برای اقناع سران اصلاحات در مورد راهبرد صحیح انجام خواهد داد. یکی از مشکلات اصلی جریان اصلاحات و میانهروی در طول این دوره، فقدان عملگرایی و واقعگرایی است. وقتی شما در انتخابات با دادن شعارها و وعدهها موفق میشوید، نیاز به تغییر راهبرد و خط مشی در عمل دارید چون عرصه اجرا، زمان شعار دادن نیست. مردم انتظار عمل دارند و دامن زدن به بستر کمبود اختیارات و اینکه نمیگذارند کاری کنیم، موجب ریزش بدنه اجتماعی و ناامیدی عمومی میشود. امری که در انتخابات مجلس مشاهده کردیم و درصد مشارکت مردم در تهران به 18 درصد یعنی کمتر از یک پنجم کاهش یافت. اگر اصلاحات میخواهد به حیات خود در عرصه سیاسی رسمی ادامه دهد، راهی جز عملگرایی و واقعگرایی ندارد. مردم باید احساس کنند که اصلاح طلبان برای همین شرایط و محدودیتها برنامه اجرایی وعملی دارند که مشکلات را کاهش دهند وگرنه بدنه اجتماعی اصلاح طلبان به پای صندوق رای نمی آید.
دو قطبیهای جذاب 1400؛ صحنه انتخابات ریاست جمهوری چگونه ترسیم میشود؟
به گزارش نامه نیوز، در همه انتخاباتهای پیش از این، رئیس جمهور منتخب در یک سوی دوقطبی تشکیل شده قرار داشته است. بر این اساس بهتر است به جای ردیف کردن یک فهرست بلندبالا از کاندیداهای احتمالی، درباره دوقطبیهای احتمالی در 1400 گمانه زنی کنیم. چشم بر هم بزنی وقت انتخابات است و باید یک بار دیگر رئیس جمهور انتخاب کنیم. همین است که فعالان سیاسی به تکاپو افتاده و در حال آماده سازی خود برای ورود به این کارزار هستند. رسانهها نیز وارد فاز گمانهزنی شده و مدام از کاندیداهای احتمالی اصلاح طلبان و اصولگرایان میگویند و مینویسند. جدی بودن هر یک از این گمانهها، اما آنجایی معلوم میشود که توجه داشته باشیم در همه انتخاباتهای پیش از این رئیس جمهور منتخب در یک سوی دوقطبی تشکیل شده قرار داشته است. بر این اساس بهتر است به جای ردیف کردن یک فهرست بلندبالا درباره دوقطبیهای احتمالی در 1400 گمانه زنی کنیم.
نیم نگاهی به اعداد و آمار انتخابات
سیاوش خوشدل، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره احتمال حضور محمدرضا عارف در انتخابات 1400 نوشت: حضور محمدرضا عارف در انتخابات 1400، به نظر من مشابه حضور مرحوم هاشمی رفسنجانی در انتخابات 84 خواهد بود. نیمنگاهی به اعداد و آمار انتخابات سال 84 نشان میدهد که یک عامل رأیآوردن احمدینژاد، حضور رقیبی به نام آیتالله اکبر هاشمی بهرمانی ملقب به رفسنجانی بودهاست. توضیح این عاملیت به این شرح است: هاشمی رفسنجانی در مرحله اول انتخابات 84 حدود 6.200.000 رأی کسبکرد. محمود احمدینژاد در این مرحله، حدود 5.700.000 رأی کسبکردهبود. در این مرحله، مجموع آرای دو نامزد دیگر اصولگرا، حدود 5.700.000 رأی و مجموع آرای سه نامزد اصلاحطلب حدود 10.400.000 رأی بودهاست. با فرض اینکه آرای دو نامزد اصولگرا به سبد احمدینژاد واریز شود و رأی او در مرحله دوم بشود 11.400.000، رفسنجانی میبایست 7.800.000 رأی از رأی آن سه نامزد را کسبمیکرد. در این فرض اگر احمدینژاد قدری کمتر از 2.600.000 رأی باقیمانده آن سه نامزد را کسبمیکرد، رأیش کمتر از رقیب میشد. اماا دقیقا عکس این ماجرا اتفاق افتاد. احمدینژاد، علاوه بر آن 5.700.000 رأی دو نامزد اصولگرا، حدود 5.800.000 رأی دیگر هم کسبکرد؛ بیش از نیمی از آرای سه نامزد اصلاحطلب را و بیش از مجموع آرای دو نامزد اصولگرا. هاشمی رفسنجانی تنها حدود 3.800.000 رأی بیشتر از مرحله نخست کسبکرد. در واقع با این مقدار افزایش آرای هاشمی، احمدینژاد حتی به 1.300.000 رأی دو نامزد همطیف خودش هم احتیاج نداشته. چه برسد به اینکه حدود 3 برابر این مقدار رأی جدید به سبدش واریز شود.
شطرنج واعظی
به گزارش روزنامه آفتاب یزد، به نظر میرسد واعظی این روزها فکرهای تازهای در سر دارد. او به عنوان مغز متفکر و پدرخوانده دولت به صورت غیر مستقیم در تلاش است ظریف را به مسلخ انتخابات 1400 بکشاند و پس از سوزاندن وی، مهر اصلی خود را که در بین مردم دارای محبوبیت هم هست البته نه برای این انتخابات رو کند. وزیر خارجه تاکنون برای کاندیداتوری ابراز تمایل نکرده اما تلاشها برای تهییج او ادامه دارد. «نگران 1400 نباشید من امضای محضری میدهم که کاندیدای ریاست جمهوری نخواهم شد. نگران این موضوع نباشید بگذارید کار امروزم را انجام بدهم.» این جملاتی از یک ویدیو است که چندی پیش منتشر شد و محمد جواد ظریف از عدم تمایل خود برای 1400 میگوید. ماجرای 1400 در نوع خود عجیب شده است، این اولین انتخاباتی است که هر دو جناح اصلی سیاسی در ایران یعنی اصلاحطلب و اصولگرا باید برای کسب رای تلاش بسیار کنند و از دلخوریهای مردم به جهت مشکلاتی را که برای معیشت آنها به وجودآوردهاند کم کنند، یعنی سال 1384 وقتی برخی نسبت به اصلاحطلبان دلسرد شدند اما تمایل به اصولگرایان وجود داشت، و در سال 92 وقتی طعم اصولگرایی با ریاست احمدینژاد چشیده شد بار دیگر تمایل به اصلاحطلبی با دو دوره رای به روحانی افزایش یافت.
رسانه های اصولگرا
چالش جریان اصلاحات
حمیدرضا ترقی در گفت وگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی مرصاد در مورد چالش جریان اصلاحات برای معرفی کاندیداهای ریاست جمهوری 1400 اظهار داشت: اصلاحطلبان واقعبین کاملا متوجه هستند که سرمایه اجتماعی اصلاحات از بین رفته و مردم گرایشی به سمت آنها ندارند زیرا نه توانسته اند مطالبات مردم را محقق کنند، نه مشکلات مردم را حل کرده اند و نه از توانمندی لازم برای پذیرش مسئولیت های اجتماعی در کشور برخوردار هستند. اصلاحطلبان با یک بنبست سیاسی در عرصه انتخابات روبهرو هستند که علت نیامدن آنها در صحنه انتخابات قبلی نیز مربوط به همین موضوع بوده و متوجه شدهاند که اقبالی از سوی مردم به سمت آنها وجود ندارد بنابراین بهتر است به صحنه انتخابات ورود نکنند. این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: این اقدام که برخی اصلاح طلبان در خصوص معرفی نامزدهای ریاست جمهوری برای سال 1400 انجام میدهند و حتی بدون اینکه با خود فرد نیز هماهنگ کنند، نشان دهنده دست و پا زدنهای بینتیجه برخی اصلاحطلبان است و تصور میکنند با این نوع اقدامات میتوانند حیات سیاسی خود را حفظ خواهند کرد در حالی که امروزه هر مهرهای از سوی اصلاحطلبان مورد حمایت قرار گیرد زمینهای برای او نزد افکار عمومی جامعه فراهم نمیشود.
کاندیداتوری رییس قوه قضا
جامعه خبری تحلیلی الف نوشت: بسیاری از اصولگرایان و انقلابیون به دنبال کاندیداتوری رئیس قوه قضائیه هستند و این موضوع را اخیرا علنی هم کردند. تا جایی که عضو هیات رئیسه مجلس نیز به این مساله اذعان کرد که بسیاری از انقلابیون به دنبال کاندیداتوری رئیسی هستند. البته این موضوع ابتدا با تکذیب معاون اول قوه قضائیه مواجه شد. در این باره با حجت الاسلام والمسلمین رئیسی صحبت شده و ایشان مخالفت خود را اعلام کرده است... باید دید در اواخر پاییز و ابتدای زمستان 99 اصولگرایان با چه ساز و کاری به انتخابات ریاست جمهوری 1400 که بنا به عقیده بسیاری از کنشگران و تحلیلگران سیاسی آنها (اصولگرایان) را برنده قطعی این انتخابات میدانند، ورود و در نهایت چه کسی را برای نشستن بر صندلی عالی پاستور به مردم معرفی خواهند کرد.
سوت سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری
به گزارش تابناک؛ نزدیک به دوازده ماه دیگر سوت سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری رسما به صدا درخواهد آمد، اما تنور انتخابات همچون انتخابات دوم اسفندماه سال 98 داغ داغ نیست؛ هرچند احتمال دارد از اواخر پاییز سال جاری با برگزاری میتینگهای انتخاباتی و سیاسی، میدان رقابتها را گرمتر کند.
نشانه هایی از حضور احمدی نژاد
حسن بیادی عضو جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت در گفت وگویی با خبرگزاری خبرآنلاین درباره نشانههایی از حضور مجدد محمود احمدی نژاد در وادی سیاست و احتمال ثبت نام او در انتخابات سال 1400، گفت: در بررسی این مسأله باید دو موضوع را در نظر داشت؛ نخست اینکه آقای احمدی نژاد هشت سال به عنوان رئیس جمهور در این کشور فعالیت کرده و مردم شناخت کاملی نسبت به نتایج عملکردش دارند و دیگر اینکه او به عنوان یک رئیس جمهور دارای طیف سیاسی و مردمی همراه با خود است. در این راستا در دوران هشت ساله فعالیت او در سفرهایی که به استانها و شهرستانهای مختلف داشتند شاهد این بودیم که با استقبال بسیار خوب مردم مواجه میشد که این اتفاق حتی در دوران بعد از ریاست جمهوری ایشان نیز ادامه دارد؛ همین امر میتواند نشان دهنده جایگاه و پایگاه قوی مردمی او درحوزه سیاسی باشد.
مشارکت احتمالی مردم
محمد ناظمی اردکانی عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در گفت وگویی با خبرآنلاین درباره میزان مشارکت احتمالی مردم در انتخابات سال 1400 گفت: حضور کمرنگ تر مردم در انتخابات اسفندماه نسبت به سالهای گذشته هرچند لازم است تحلیل و مطالعه شود اما آنچه که بدیهی است بخش عمده این رفتار سیاسی به «نارضایتی مردم» نسبت به تورم و گرانیها بر می گردد. فضای انتخابات 1400 نسبت به اسفندماه گذشته متفاوت خواهد بود، زیرا مردم و جریانهای سیاسی منتقد برای ایجاد تغییر وارد عرصه و فضای سیاسی انتخابات می شوند؛ از سوی دیگر مجلس یازدهم که قریب اتفاق آن نمایندگان جدید هستند با انگیزه و نگاه «رفع معضلات اقتصادی» و رسیدگی به «معیشت مردم» حرکت خود را با روحیه انقلابی آغاز کردهاند، که همین موضوع میتواند در میان مردم امیدآفرینی کند. بنده نیز این نقد را به جریانات سیاسی دارم. برای برون رفت از معضلات کشور در عرصه هایمختلف، به خصوص مسائل «اقتصادی»؛ به کارگیری ظرفیت نیروی «جوان»، «مؤمن» و انقلابی کشور که دارای اندیشههای «نو»، «خلاقیت» و «جسارت» است، امری اجتناب ناپذیر مینماید.
*س_برچسبها_س*