طائب: اگر کشور بدون قدرتی بودیم تهدید به حساب نمی‌آمدیم / تا زمانی که ترک فعل قانون نشود برخی مشکلات را خواهیم داشت

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الاسلام «حسین طائب» در برنامه «بدون توقف» که از شبکه سوم سیما پخش شد، با اشاره به اینکه آمریکایی‌ها در اسناد امنیت ملی‌شان ایران را تهدید سوم و اسرائیلی‌ها، ایران را تهدید اول خود می‌دانند، گفت: ارزیابی امنیت ملی اسرائیل این است که در ورود به سال 2023 ایران پرقدرت کار‌های خود را انجام داده و انقلاب اسلامی در حال تثبیت در منطقه است و هیچ امیدی در مقابله با ایران در منطقه نداریم، آمریکایی‌ها نیز در سند 2022 اذعان می‌کنند که پنجره فرصت‌ها به روی آمریکا محدود است و اگر در این دهه کاری نکنیم در سال 2030 پنجره فرصت‌ها به روی آمریکا بسته خواهد شد.

وی در ادامه یادآور شد: در واقع اولویت اصلی آن‌ها مقابله با تهدید ایران است، اما چرا ایران برایشان تهدید است؟ نظر آمریکایی‌ها این است که ایران مهمترین کشوری است که دموکراسی غربی را به چالش کشیده و یک مدل حکمرانی جدید را به جهان ارائه می‌کند، بعد از آن در اسنادشان سایر تهدیدات ایران را نام می‌برند و مثلا می‌گویند ایران اتمی یا ایران موشکی، و در پایان حرف‌شان این است که باید این مدل را با جنگ ترکیبی به هم بریزیم.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه در پاسخ به این سؤال که «این مدل در حوزه عمل چقدر توانسته در داخل کشور موفق عمل کند» عنوان کرد: ما در داخل کشور به دنبال استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی بودیم، خوب همه این‌ها محقق شده، جمهوری اسلامی یعنی حکومت مرم‌سالاری دینی است، اما اگر شما ثمره آن را در حوزه اقتصاد می‌برید، باید در نظر داشته باشیم که آمریکا از روزی که از ایران رفته در حال جنگ با ماست و نمی‌خواهد بگذارد ما روی پای خود بایستیم، پس مرتب ما را محاصره می‌کند، اولین محاصره نظامی و دفاعی بود که به ما تجهیزات نمی‌دانند و ما مجبور شدیم روی پای خود بایستیم و جنگ را اداره کنیم، و بعد از آن محاصره‌های دیگرشان هم در حوزه‌های تکنولوژی و اقتصادی آغاز شد.

طائب در پاسخ به این سؤال که «آیا آرمان‌های انقلاب می‌تواند امروز نیاز‌های کشور را برآورده کند» اظهار کرد: شما نمی‌توانید متغیر‌های جهانی را نبینید و فقط مجرد قضاوت کنید، اگر جنگ را به ما تحمیل نکرده بودند نیرو‌های انقلابی به جای جنگ وارد سازندگی می‌شد، پول نفت و کشور را وارد سازندگی و پیشرفت می‌کردیم، برای همین بود که از اول نمی‌خواستند این مدل شکل بگیرد، پس آمریکا و شوروی از جنگ حمایت کردند، ما چقدر خسارت دیدیم و چقدر از نیرو‌های انسانی و زیرساخت‌های ما در جنگ از بین رفت، اصلا نظر آمریکا این بود که باید نیروی انقلابی ایران را فرسوده و بودجه‌شان را درگیر کنیم.

وی با بیان اینکه اگر ما کشور کوچک و بدون قدرتی بودیم که برای آن‌ها تهدید به حساب نمی‌آمدیم، تصریح کرد: امروز آن‌ها به دنبال این هستند که با از بین بردن قدرت موشکی ما قدرت بازدارندگی را از ما بگیرند، پس در حوزه اقتصادی و فرهنگی اگر ما یک کشور مجردی بودیم، آن زمان می‌شد پرسید که شما چه کار کردید؟ اما در یک نظام جهانی که همه تهدیدات به سمت ماست که اجازه ندهند این ایدئولوژی یک الگو ارائه دهد، بحث فرق می‌کند، ما مشکل اقتصادی داریم، اما از آن طرف هم در حال پیشرفت هستیم و شرایط در حال تغییر است.

رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه همچنین در خصوص اینکه چرا ما در این جنگ ترکیبی در اقناع افکار عمومی ضعیف عمل کردیم، عنوان کرد: پایه جنگ ترکیبی در دوره دموکرات‌ها جنگ نرم است، در این جنگ نرم هم ابتدا ارز‌ش‌ها را کم اهمیت کرده و افراد را نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت و متنفر و برعکس آن افراد را نسبت به ارزش‌های دشمن علاقه‌مند می‌کنند، همان کاری که امروز در حال انجام دادن هستند، در جنگ ترکیبی پیاده نظام قدرت نرم، توئیت‌زن و نویسنده و گوینده و شاعر و توپخانه رسانه ماست که به فضل الهی در این بخش هم موفق خواهیم شد.

طائب همچنین با بیان اینکه سؤال بسیاری از افراد هم این است که چرا ما در صنایع نظامی موفقیم، اما نمی‌توانیم یک خودروی ملی مناسب تولید کنیم، گفت: یعنی خودروسازی برای ما سخت‌تر از زیردریایی و موشک‌سازی است؟ آیا آی تی که در سیستم‌های دفاعی به کار می‌رود از آی تی که در پلتفرم‌ها استفاده می‌کنیم راحت‌تر است؟ پس چرا آنجا موفق می‌شویم، اما اینجا نه؟ چون در آنجا بر توانمندی خودمان تکیه کردیم، اما در خودروسازی یک دولت می‌گوید تولید خودرو را قبول دارم یک دولت می‌گوید نه بهتر است وارد کنیم.

وی در پایان تصریح کرد: تا زمانی که ترک فعل به قانون تبدیل نشده و سیاست‌ها اصلاح نشود ما چنین مشکلاتی خواهیم داشت، خیلی جا‌ها سیاست وجود دارد، اما اجرایی نشده است، مثلا ما سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری را داریم، اما در بسیاری مواقع اجرا نشده است، لذا الان یکی از مطالبات مردم همین است که ترک فعل را تبدیل به قانون کنیم.