عکس | آخرین فروند از جنگنده حماسه ساز اف 14 تحویلی به ارتش ایران!

تصویر شکاری رهگیر F-14A تامکت با کد رجیستر 6079 آخرین تامکت تحویلی شرکت گرومن امریکا به نیروی هوایی ایران بود که در پایگاه "خاتم" اصفهان مستقر شد.

در این تصویر که مربوط به سال های جنگ تحمیلی است، جنگنده مسلح به موشک دوربرد فینیکس Aim-54A و موشک میانبرد اسپارو Aim-7 و موشک کوتاه برد سایدوایندر Aim-9 است که یک لود استاندارد برای گشت هوایی بلند و حفاظت از آسمان است. در جریان جنگ عراق و ایران تامکت به وسیله این 3 موشک بین 130 تا 150 شکار هوایی به ثبت رساند که آمار تقریبی موارد تایید شده آنها به شرح زیر است:

• 90 شکار Aim-9 سایدوایندر
• 40 شکار Aim-54 فینیکس
• 15 شکار Aim-7 اسپارو
• 3 شکار توپ 20mm والکان

اف 14 چیست؟

هواگرد جنگنده مافوق صوت دوموتوره، دو سرنشین و جنگنده نسل چهارم بال متحرک ساخت شرکت گرومن در ایالات متحده آمریکا است که نخستین پرواز خود را در سال 1970 انجام داد و از سال 1974 برای خدمت در نیروی دریایی این کشور پذیرفته شد. این هواپیما از 1974 تا 2006 در نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان جنگنده برتری هوایی، هواپیمای رهگیر دفاعی و هواپیمای شناسایی تاکتیکی اصلی این نیرو خدمت کرد. اف -14 بعد از اینکه در دهه 1990 مجهز به سامانه هدف‌گیری فروسرخ در شب (LANTIRN) و سیستم پرواز سطح پائین شد، حملات موشکی هوا به زمین دقیقی را هم انجام داد. این هواپیما توسط خلبانان دلاور ارتش در جنگ تحمیلی توانست نقش مهمی در عملیات های موفق ارتش و سپاه داشته باشد.

اف -14 تام‌کت در سال 1972 به عنوان جایگزین هواپیمای مک دانل داگلاس اف -4 به معنی شبح به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده درآمد. تامکت یکی از پیشرفته‌ترین، پیچیده‌ترین و گران‌قیمت‌ترین جنگنده‌های تاریخ هوانوردی جهان بوده و فناوری‌های پیشرویی که در ساخت آن بکار رفته بود سبب شد که کنگره آمریکا فروش آن را به سایر کشورها محدود کند.

با توجه به قیمت بالای هر فروند از این جنگنده تولید آن در ایالات متحده در هاله ای از ابهام بود. در سال 1976 ایران توانست تنها کشوری باشد که تعدادی از این جنگنده ها را از شرکت گرومن بخرد. هنگام ساخت این هواپیماها، بانک ملی ایران 75 میلیون دلار وام با سود 11 درصد به کمپانی گرومن برای خط تولید پرداخت کرد.

در حال حاضر ایران تنها به‌کار گیرنده این جنگنده در جهان است.

چرا اف 14 ساخته شد؟

طرح ساخت اف -14 هنگامی مطرح شد که برنامه تولید اف -111بی به علت پاره‌ای مشکلات با شکست مواجه شد.

موفقیت گرومن در پروژه اف -14 در آن بود که توانست دوباره از موتورهای مشهور تی‌اف30 که در هواپیمای اف -111بی به‌کار رفته بود، در اف -14ای استفاده کند. به دلیل برخی مشکلات این موتور اف -14 در نیروی دریایی آمریکا که بعدها ایرادات آن رفع شد، موتور جدیدی با نام جنرال الکتریک اف110 بر روی مدل‌های اف -14بی و اف -14دی نصب شد. نیروی هوایی il از موتور اف401پی‌دابلیو -400 که شرکت پرت اند ویتنی برای نیروی دریایی ساخته بود استفاده کرد و برای اف -16 و اف -15 سفارش داد. اگرچه اف -14 از اف -111بی سبک‌تر بود، ولی بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین هواگرد ناوپایه بود که بر روی ناو نشست و برخاست می‌کرد. ابعاد بزرگ هواپیما به خاطر رادار بزرگ ای‌ان / ای‌دابلیوجی -9، موشک ایم -54 فینیکس، و یک باک داخلی بزرگ 7300 کیلویی بود.

4141