غزه به وقت 8 اکتبر؛ روز جهانی کودک

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز 8 اکتبر در برخی از تقویم‌های کشورهای جهان روز جهانی کودک است، روز جهانی کودک یک تاریخ یادبود در تقویم جهانی است که به افتخار کودکان و به منظور یادآوری حقوق آنها برگزار می‌شود.

هدف از روز جهانی کودک فقط جشن گرفتن برای کودکان نیست. روز جهانی به صورت کلی فرصتی برای ایجاد تغییر و آگاهی در سطح جهان است. این روز فرصتی است که حقوق کودکان را به خودمان یادآوری کنیم، آن‌ها را درک کنیم و برای کودکان معصومی که رنج و خشونت‌های زیادی را تحمل میکنند، چاره‌ای بیندیشیم.

تاریخچه روز کودک به طور رسمی به بعد از جنگ جهانی باز می‌گردد. بیشتر قربانیان جنگ جهانی، کودکان بی‌گناهی بودند که در آتش ویرانگر و بمباران، جان خود را از دست دادند. کودکانی که گرفتار رنج‌های بی پایانی مانند بی خانمانی، اسارت، تعرض و بیماری‌های جسمی و روحی و بی‌سرپرستی شدند. دیدن این صحنه‌های تلخ باعث شد که درست بعد از پایان جنگ جهانی دوم سازمان ملل با هدف حمایت از کودکان زیر بنای سازمان یونیسف را پایه‌گذاری کند که نخست «انجمن بین‌المللی ویژه کودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال 1953، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز 8 اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد.

اگرچه بعدها در تقویم جهانی20 نوامبر به عنوان روز جهانی کودک نام‌گذاری شد، اما کشورهای مختلف، تاریخ‌های متفاوتی را به عنوان روز کودک جشن می‌گیرند، در ایران نیز 8 اکتبر به عنوان روز ملی کودک جشن گرفته می‌شود و یونیسف نیز آن را تایید کرده است.

حدود 2.3 میلیارد کودک در جهان وجود دارد که تقریباً یک سوم جمعیت کل بشر است، طبق قوانین بین‌الملل، کودک به فردی اطلاق می شود که زیر سن 18 سال باشد. حقوق کودکان در کنوانسیون حقوق کودک مصوب سال 1989 سازمان ملل متحد تصریح شده است. این معاهده بین‌المللی بیش از هر معاهده بین‌المللی حقوق بشری دیگری مورد حمایت جهانی قرار گرفته و تنها یکی از197 کشور عضو سازمان ملل متحد یعنی ایالات متحده این معاهده را تصویب نکرده است.

با وجود این معاهده‌های بین‌المللی و دفاع غرب از حقوق کودکان، وقایع یکسال اخیر در خاورمیانه نشان داده است که تمامی این معاهده‌ها تنها به همان ثبت یک روز در تقویم برای روز کودک بسنده کرده‌اند.

غزه که تا پیش از آغاز جنگ رژیم صهیونیستی در 7 اکتبر 2024 (15 مهر 1402) به‌عنوان بزرگ‌ترین زندان روباز جهان شناخته می‌شد، درپی جنایت‌های یک ساله رژیم به بزرگ‌ترین گورستان کودکان در جهان تبدیل شده است.

امروز یکسال و یک روز از شروع عملیات طوفان‌الاقصی در فلسطین می‌گذرد، رژیم اشغالگر اسرائیل در طول این یکسال بیش از 132 هزار فلسطینی را به شهادت رسانده است‌، به گفته وزارت بهداشت فلسطین، تنها در نوار غزه 41 هزار و 909 نفر از مردم بیگناه غزه را شهید و 97 هزار و 303 نفر را زخمی کرده است. بیش از 60 درصد این شهدا از زنان و کودکان غزه بوده‌اند.

بر اساس آمارها تنها تا پایان مرداد ماه سال جاری یعنی 11 ماه پس از شروع درگیری‌ها، رژیم صهیونیستی 16 هزار و 480 کودک را به شهادت رسانده است.

از میان این تعداد 115 نوزاد شیرخوار طی این جنگ شهید شده‌اند که 53 نفر پسر و 62 نفر دختر بودند و هفت تن از آنها از شمال نوار غزه، 26 نفر از استان غزه، 62 نفر از مرکز نوار غزه، 11 نفر از شهر خان یونس و 9 نفر از استان رفح بودند. از ابتدای جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه تاکنون 35 کودک بر اثر گرسنگی و سوء تغذیه جان خود را از دست داده‌اند و 3500 کودک در این باریکه به دلیل گرسنگی و سوء تغذیه و نیز تداوم محدودیت‌ها و جنگ با خطر مرگ مواجه هستند. بیش از 26 هزار کودک پس از شهید شدن اعضای خانواده‌هایشان توسط نظامیان رژیم اشغالگر بدون والدین یا با یکی از آنها زندگی می‌کنند.

علاوه بر این کودکان فلسطینی که تاکنون از بمباران شدید ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه جان سالم به‌در برده‌اند، از یک بحران انسانی بشردوستانه به‌طور فزاینده وخیم رنج می‌برند؛ همچنین آسیب‌های روحی و روانی موجود نیز به این بحران دامن زده است.

اما نهادهای بین‌المللی فعالان حقوق کودکان، نویسندگان کودک و نوجوان در دنیا برای این فاجعه‌ای که علیه کودکان در فلسطین و حالا در لبنان رقم می‌خورد، چه کرده‌اند؟ پاسخ روشن است‌، هیچ.

اگر بعد از چنگ جهانی نهادهای بین‌المللی به فکر دفاع از حقوق کودکان افتادندو معاهده‌ها و لایحه‌ها تصویب کردند، امروز حقوق کودک در غزه به تاراج می‌رود، کجا هستند، امروز که فرزندان تین و زیتون، در سرزمین مادری خویش از طبیعی‌ترین حق حیات هم محرومند، کجایند؟ امروز که کودکان در زیر فریادهای کرکننده موشک‌ها و بمباران‌های وحشیانه رژیم صیهونیستی به خواب ابدی می‌روند، کجایند؟ امروز که دولت‌های غرب و شرق چشمشان را به روی نگاه مظلوم کودکان غزه که از هر فریادی رساتر است، بسته‌اند‌، کجایند؟