فتحاللهزاده: جانبداریازپرسپولیسکاررییسجمهورنیست
تبعیض بین استقلال و پرسپولیس در سطح رییس جمهورها نیست. رییس جمهورها نمیآیند که تا این حد ورود کنند؛ چه آقای روحانی و چه احمدی نژاد چنین کاری نکردند. تماس روحانی با رجب طیب اردوغان هم بحث ملی بود. برای استقلال هم همین کار را می کردند
علی فتح الله زاده مدیرعامل مستعفی استقلال که در اوج بحران این تیم بیمار شد و ظرف هفده روز در اسفندماه از کار کنار کشید، در تازه ترین مصاحبه اش مدعی جانبداری وزارت ورزش به سود پرسپولیس شد هرچند لحن این مدیر استقلالی آرام تر از اتهامات برخی مدیران کنار گذاشته شده یا سکوهای دو آتشه آبی هاست.
به گزارش تابناک ورزشی، فتح الله زاده که می تواند هر هفته و یا حتی هر روز چند مصاحبه با تیترهای مختلف و خواندنی به مخاطبان رسانه های ورزشی بدهد و گزینه جذابی برای گفتگو محسوب می شود این بار در مصاحبه با یک سایت ورزشی به موضوع مهم کمک های دولتی به پرسپولیس پرداخته است که نظراتش با دیدگاههای دوماه قبل کمی در تناقض است. او می گفت وزارت ورزش و وزیر هر دو باشگاه را به یک چشم می بیند اما حالا کمی تغییر نظر داده است.
آقای فتح الله زاده با یک شیئی شروع کنیم. این تاس شما را یاد چه چیزی میاندازد؟ چیزی را برای شما تداعی میکند؟
من را یاد دوران بچگی میاندازد، که منچ بازی میکردم.
الان از هواداران یا رسانهها نشنیدید از واژه «تاس» استفاده کنند؟
بهرحال صحبتهایی در این زمینهها بوده است و مسائل اینچنینی را هم نمیتوان کتمان کرد. قطعا کسانی این کارها را میکنند که کار شایسته و بایستهای نیست. میدان ورزش قداست دارد و در قدیم مردم ورزشکاران را بعنوان انسانهای درستکار، پهلوان و امین میشناختند. باید به این خصلتها برگشت، چون فاصله گرفتیم.
اطلاع دارید که هواداران پرسپولیس میگفتند اتحادی علیه قرمزها به وجود آمده که هواداران تراکتور، استقلال و سپاهان علیه پرسپولیس با حروف مخفف اولش آن را نامگذاری کرده اند؟ «اتحاد تاس» و میگویند که فتح الله زاده با کارهایی که در روزنامه استقلال انجام داده، این اتحاد تاس را به وجود آورده.
صددرصد غلط است، برای اینکه من شش سال است که در فوتبال حضور ندارم که این اتحاد را به وجود بیاورم. ضمن اینکه تیم دوم من پرسپولیس است. من آدمی هستم که به هواداران مان همیشه گفته ام که ما در زمین با پرسپولیس رقابت میکنیم، ولی خارج از زمین رفاقت میکنیم. این دو تیم مظلوم هستند.
چطور میتوانیم چنین اتحادی ایجاد کنیم. اگر روزنامه استقلال جوان است، روزنامه پیروزی هم وجود دارد و سردبیر اونجا هم میتوان تاس علیه استقلال نام بگیرد. شما نمیتوانید از من مصاحبهای بگیرید که اسم استقلال را بیاورم و اسم پرسپولیس را نیاورم، چون من یقین دارم که این دو تیم مظلوم واقع شده اند. البته طی چند سال اخیر با نگرشی که وزارت ورزش داشته این تفکر خود به خود به وجود آمده است و شما میدانید تیمی مثل سپاهان و تیمی مثل تراکتور نمیآیند از من تبعیت کنند. آنها برای خودشان ادعای قهرمانی دارند، در مسائل ذینفع هستند و اصلا هیچ وقت دوست ندارم که پرسپولیس کوبیده شود. استقلال و پرسپولیس بالهای وزین ورزش کشور هستند. این دو تیم خدمات ارزشمندی به ورزش کشور به خصوص فوتبال کرده اند. شما دیده اید وقتیکه مدیرعامل هستم، من مدیرعامل استقلالم، برای تیم خودم زحمت میکشم، ولی آنها را هم ارج مینهم. بعضی پرسپولیسیها هم میگویند که فتح الله زاده مدیرعامل استقلال است، برای تیم خودش زحمت میکشد و مدیران ما هم باید زحمت بکشند. این چیزی طبیعی است؛ بنابراین امیدوارم با این توضیحاتی که دادم این سوءتفاهم هم برطرف شده باشد.
در خصوص وزارت صحبت کردید. آیا معتقدید که وزارت ورزش و جوانان و دولت از پرسپولیس حمایت میکنند و تبعیضی به سود پرسپولیس وجود دارد؟
این چیزی است که خود دوستان پرسپولیسی ما هم آن را میدانند. البته این بدان معنا نیست که بازیکنان خوب پرسپولیس زحمت کشیدند و جام آوردند، همه به دلیل حمایت بوده باشد. نه، آنها هم زحمت کشیده اند. ولی واقعیت این است که نگرش وزارتخانه به سمت پرسپولیس چربیده و آنها از امکانات بیشتری بهرهمند شده اند و همه این را میدانند. در نظر بگیرید در همین گزارشی که نمایندگان مجلس زحمت کشیده اند و آن را ارائه کرده اند، درآمد استقلال 195 میلیارد و درآمد پرسپولیس 245 میلیارد تومان است. این نشان میدهد که آنها از امکانات بیشتری بهرهمند بوده اند. ما بایستی نان بازوی خودمان را بخوریم و مبارزه کنیم. در دو دوره رییس سازمان تربیت بدنی و در یک دوره رییس جمهور کاملا قرمز بود. افتخار دارم که در هر دو دوره قهرمانی به دست آوردم. خواستن توانستن است. حمایت کردن تا حدودی هست، اما من به آن اعتقادی ندارم. کما اینکه با حضور رییس جمهور و رییس سازمان پرسپولیسی، استقلال قهرمان لیگ و جام حذفی شده است.
پس معتقدید که ایرادی به بازیکنان پرسپولیس وارد نیست، اما مدیریت تبعیض قائل میشود.
مقداری با آنها مهربانتر بودند.
با اینکه میدانستید این تبعیض و اشکالات وجود دارد، اما شما حاضر شدید با همین وزارتخانه کار کنید.
روحیه من ایستادگی مقابل تبعیضها بود. اگر من این بیماری که خطرناک و واگیردار بود را نمیگرفتم، چون بیماری طوری نبود که بتوان با آن ادامه داد و از طرفی زمانی هم که من آمدم، زمان بدی بود، زیرا از طرف فیفا تهدید شدیم و پروندهها و بدهیهای زیادی داشتیم و اگر اینها و بیماری نبود، من میایستادم و با همین وزارتخانه هم جام میگرفتم. البته ما با تنش بر میخوردیم و اتفاقا دوست داشتم این تنش ایجاد شود. البته بعضی از هوادارانم انتقاد میکنند که شما چه زود با این وزیر کنار آمدید. تا زمانیکه وزیر با من کنار بیاید من هم با او کنار میآیم. جواب سلام، علیک است. ولی مطمئن بودم که در روند کار با تنش بر میخوریم، اما خودم را آماده کرده بودم که با این تنش هم ادامه دهم، اما متاسفانه میسور نشد.
پلی به گذشته بزنیم. زمان محمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور که همه میدانستند استقلالی است و حتی پس از آن دوران برای یکی از بازیهای استقلال به ورزشگاه آمد. آیا در آن زمان که همزمان با مدیریت شما هم بود، تبعیضی به سود استقلال وجود داشت؟ یا فقط الان وجود دارد؟
تبعیض از نظر رییس جمهورها نیست. رییس جمهورها نمیآیند که تا این حد ورود کنند. الان نشانه هدف آقای روحانی نیست.
ولی هواداران استقلال میگویند که در پروندهای که برای پرسپولیس به وجود آمد، حسن روحانی با رجب طیب اردوعان تماس گرفت.
این چیزی در سطح ملی است. ما این موضوعات در سطح ملی را هم برای استقلال و هم برای پرسپولیس، از روسای جمهور قبول داریم. ولی نوعا رییس جمهور در جام تاثیر نمیگذارند. وزرا چرا، در این موضوعات تاثیر دارند. هواداران از همه باهوش هستند. اگر آقای احمدی نژاد انقدر ورود میکردند، هواداران پرسپولیس قطعا موضع میگرفتند. ما سمت و سوی موضوعات را نباید به این طرف ببریم بلکه باید سمت مدیریتها ببریم. اگر جایی شخصی نفوذ پیدا میکند، این نشانه ضعف مدیریت باشگاه است، که نمیتواند از حق خودش دفاع کند. یادتان باشد همه میگفتند که ما خیلی با آقای سعید لو رفیق بودیم. ایشان عضو هیئت مدیره پرسپولیس بودند. حتی یادتان باشد یک بار علیه شان مصاحبه کردم و گفتم آقای سعید لو من متهم نیستم که اینگونه با من برخورد میکنید. این همان ایستادنها است. با اینکه ایستادم، اما بی ادبی نکردم. ما خیلی با هم صمیمی شدیم و ایشان به من لطف داشت و باشگاه را در اختیارم قرار داد. توانمندی مدیر یک بحث است و توسری خوردن مدیر بحث دیگری است. آقای عزیزمحمدی یک پرسپولیسی دو آتیشه است. زمان مدیریت ایشان در باشگاه فجر سپاسی اکثر بازیکنان خوب شان را استقلال میگرفت. من استقلالی بودم و او پرسپولیسی. برای اینکه ارتباط خوبی با او ایجاد میکردم، برخلاف مدیران پرسپولیس. آقای عباسی و آقای رحمتی و خیلی از بازیکنان خوب شان را من گرفتم. میخواهم بگویم مدیریت علمی است و شگردهایی دارد که باید از آن استفاده کنیم.
شما مدیریت روزنامه استقلال جوان را بر عهده دارید. انتقادی که مطرح میشود این است زمانی که علی فتح الله زاده مدیرعامل استقلال است، این روزنامه دربست در اختیار این باشگاه است. هر وقت فتح الله زاده سمتی در باشگاه استقلال ندارد، استقلال جوان شروع به ایرادات مدیریتی و انتقاد کردن به روند و رویه باشگاه میکند.
این صحبت آدمهای با سواد و عاقل نیست. این صحبت آدمهای لمپنی است که شما به من منتقل میکنید. زیرا بر عکس این موضوع است. انتقاداتی که استقلال جوان هر وقت من مدیر باشگاه باشم، علیه من میکند، از سایر مدیران نمیکند. این موضوع را ثابت میکنم و در هر تاریخی که بگویید آماده ام. ما وقتی تیتر یک میزنیم و حمایت میکنیم، مدیر میگوید ندیدم. اما یک مطلب ریز در صفحه 12 منتشر میکنیم، تماس میگیرد و میگوید این چه مطلبی بود علیهم کار شد. زمانیکه مدیر عامل استقلال هستم، بیشترین انتقادات از باشگاه میشود، چون خودم میخواهم این کار را کنند. اما وقتی مدیر نیستم، برخلاف میل باطنی ام مجبورم دفاع کنم. من چوب دوسر خراب شدم. این را بر عهده آدمهای منصف میگذارم تا مقایسه کنند بین زمانیکه من نیستم با زمانیکه من در باشگاه بوده ام. من دوست دارم انتقاد کنیم، اما متاسفانه هوچی گری میکنند و میگویند تو کار ما گذاشته اند.
فتح الله زاده از روزنامه نگاری به مدیریت رسید. بعد از این اتفاق در کشور برزیل نیز اتفاق مشابهی رخ داد و یک روزنامه نگار برزیلی دو هفته بعد مدیر شد. روزنامه استقلال جوان تیتری زده بود که جالب است مخاطبان از زبان شما بشنوند: همان که در فوتبال، برزیل نشدیم اما برزیلیها مثل ما شدند.
روزنامه نگاری عشق من است. با تمام سختیهایی که در باشگاه استقلال داشتم، نه تنها روزنامه استقلال جوان، بلکه مجله روزهای زندگی، مجله فوتبال و سایر مجلهها را اداره میکردم. یعنی تمام تار و پود زندگی من رسانه است. رسانه محدودیت ندارد و اقیانوس است. افتخار میکنم از روزنامه به صحنه مدیریت ورزش آمدم. هر چند معتقدم این مدیریت ورزشی نیست، بلکه روزمرگی ورزشی است، یعنی مدیریت ما مدیریت روزمرگی است. به این دلیل است که میگوییم باشگاهها را خصوصی کنید. چون به راحتی میتوانیم به بازیکنان پول دهیم و کسی نمیگوید از بیت المال هزینه میکنید. مگر نمیگویید بیت المال حرام نشود، پس چرا ولش نمیکنید؟
راه حل چیست؟ دولت و وزارت ورزش چکار بکنند؟
باشگاه استقلال و پرسپولیس را به هوادارانش بدهید. اگر راست میگویید. اینها شایعات است. این همان حکایت دزد را بگیر، دزد را بگیر است، والا اگر بیت المال از بین میرود، چرا واگذارش نمیکنید؟ مگر آقای زنوزی آمده، مگر باشگاه خصوصی نیست؟ گران ترین بازیکنان را ایشان خریده است. مال خودش است و هزینه میکند. میخواهد به خودش ضربه بزند؟ نه میخواهد سرمایه گذاری کند ولی متاسفانه عدهای نشسته اند که کارشان نق زدن است. امیدوارم فوتبال مان خصوصی شود، تا هم بازیکنان و هم مدیران از زیر بار این تهمت که بیت المال حرام شد، بیرون بیایند.