فردوسی برای باورهای مذهبی‌اش ریشه‌های اساطیری و آئینی پیدا کرد

یوسفعلی میرشکاک در چهاردهمین جلسه از فصل دوم «درس‌گفتارهای شاهنامه» گفت: فردوسی برای باورهای دینی و مذهبی‌اش در شاهنامه ریشه‌های اساطیری و آیینی پیدا کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، یوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگر ادبی، در بخش دیگری از این جلسه، که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری، عصر سه‌شنبه 18 بهمن در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری برگزار شد، به فصل زاده شدن رستم پرداخت و گفت: هر کسی که از راه زهش متولد می‌شود، گرفتار تعلقات دنیوی می‌شود اما از آنجا که رستم از راه زهش به دنیا نیامد و از پهلوی رودابه و به صورت رستم زا متولد شد، آزاد و رها از تعلقات و قیود دست و پاگیر بشری است.

وی ادامه داد: رستم برخلاف پدرش زال، که عاشق و دلباخته رودابه شد، به‌هیچ‌وجه مغلوب تمنای زن و زنانگی نیست ولی به طرز حیرت‌انگیزی نازک‌دل و رقیق‌القلب است. به خاطر همین وجه عاطفی قوی، دغدغه‌های اجتماعی مثل عدالت طلبی در او خیلی برجسته و عمیق است.

این شاعر و پژوهشگر در بخش دیگری از این جلسه به تسلط حیرت انگیز فردوسی به مقوله زبان اشاره کرد و گفت: شاعرانی که خیلی به زبان مسلط‌اند از جماعت روستائی‌اند چون در دوران قدیم، روستا و بخصوص کوهستان، به دلیل دوری ازهیاهوهای شهری، محل و بستری برای روی آوردن به زبان و پرورده شدن آن بوده است. فردوسی هم، که دهقان‌زاده است، برخلاف عطار، که بچه شهر است، گرایش بیشتری به زبان پیدا کرده و میزان تسلطی که به زبان دارد را در هیچ کس دیگری ندیدم.

میرشکاک ادامه داد: مولانا و سنایی هم به خاطر روستایی بودن‌شان در این زمره‌اند و زبانی قوی دارند. سعدی هم که از سرآمدان این عرصه است و زبانش حیرت انگیز است.

سلسله درس‌گفتارهای شاهنامه، ساعت 17 تا 19 سه‌شنبه‌های هر هفته با ارائه و سخنرانی یوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگر ادبی، در حوزه هنری برگزار می شوند.